Pamplona, jakie masz szczęście
**Narodowy Instytut Statystyczny** właśnie opublikował wyniki swojego Wskaźnik jakości życia , niektóre dane, które ujawnia co 10 lat i które przy tej okazji, po danych z 2008 r., ogłasza kolekcje w 2017 roku.
Z pomiaru wynika, że poza niewielkim spadkiem w 2009 r. jakość życia w Hiszpanii rosła stopniowo od 2008 do 2017 roku , przy czym 100 to poziom z 2008 r. traktowany jako punkt odniesienia, a 101,38 to poziom zarejestrowany w 2017 r.
Do pomiaru Wskaźnika Jakości Życia bierze się pod uwagę dziewięć wskaźników: materialnych warunków życia, pracy, zdrowia, edukacji, wypoczynku i stosunków społecznych, bezpieczeństwa fizycznego i osobistego, zarządzania i praw podstawowych, otoczenia i środowiska oraz subiektywnego dobrostanu.
Chociaż istnieją aspekty, w których wskazano, że się poprawiliśmy, takie jak zdrowie, edukacja, wypoczynek, bezpieczeństwo lub środowisko; inne, takie jak warunki materialne i praca, upadły podczas kryzysu gospodarczego. W odniesieniu do zarządzania i subiektywnego dobrostanu nie można dokonać porównań, ponieważ nie ma danych za 2008 r.
I tak, w tym poprawiającym się trendzie Foral Community of Navarra jest pozycjonowany jako region Hiszpanii o najlepszej jakości życia, z 106,90, powtarzając tytuł, który zdobył już w 2008 roku (105,69).
Aby dowiedzieć się, na jakiej pozycji znajduje się każdy region Hiszpanii, wystarczy skonsultować się naszą galerię.
METODOLOGIA
Jak mierzy się pojęcie tak szerokie, skomplikowane i złożone (nawet subiektywne) jak jakość życia?
W celu ustalenia podstawowych skal studiów, INE został oparty na Grupie Roboczej Ekspertów ds. Jakości Życia Eurostatu, z którego ostatnim sprawozdaniem z 2017 r. można zapoznać się tutaj.
Jako niezachwiane podstawowe zasady, wszystkie te indeksy muszą:
1. Mierz procesy pośrednie (nie tylko wyniki, w celu oceny zdolności reagowania administracji publicznych) . 2. Odbierz dane z indywidualnych obserwacji, nie tylko z ankiet grupowych.
3. Mierz nierówności za pomocą statystyk. 4. Odzwierciedlaj te nierówności w: różne grupy ludności (według narodowości, wieku, poziomu dochodów, poziomu wykształcenia…) .
W przypadku badania hiszpańskiego opublikowanego 23 października 2018 r. przeanalizuj 60 indeksów proponowanych w raporcie Eurostatu „w celu syntezy w niezbyt dużej, ale uzgodnionej liczbie wskaźników, analizy różnych wymiarów składających się na jakość życia jednostek”, jak stwierdzono w dokumencie metodologicznym badania INE.
Te 60 wskaźników jest skondensowanych w dziewięciu obszarach tematycznych: materialne warunki życia, praca, zdrowie, edukacja, wypoczynek i stosunki społeczne, bezpieczeństwo fizyczne i osobiste, zarządzanie i prawa podstawowe, otoczenie i środowisko oraz subiektywny dobrostan.
ANKIETY OBYWATELSKIE
Aby rozwikłać (lepiej powiedzieć, zdobyć) każdy z tych obszarów, INE przystąpiła do rozpoczęcia serii badań skierowanych do populacji (takie jak Badanie Warunków Życia – ECV- lub Badanie Ludności Aktywnej, EPA) .
Ponadto obejmują obiektywne systemy pomiarowe (warunki materialne, praca, edukacja, czas wolny...), ale także subiektywne (jak w przypadku pytań o „satysfakcję z różnych aspektów swojego życia lub o samoocenę stanu zdrowia”) .
Kolejną z nóg zebranych w badaniu są wyniki Modułu Partycypacji Społecznej Roku 2015 (czyli udział w wydarzeniach towarzyskich i sportowych, częstotliwość spotkań z rodziną i przyjaciółmi, jakie możliwości ma obywatel zwrócenia się o pomoc do rodziny, znajomych, sąsiadów...) .