Idealny dzień w Cadaqués (i bez Dalego)
PRZYJAZD ŁODZIĄ
Ale nie dlatego, że jest najbardziej oryginalny, ani z powodu tego gustirrinín, który powstaje wśród fal, patrząc na świat z dziobu. Nie. Cadaqués, jak wszystko w tym życiu, poprawia się, gdy pojawia się „nagle”, jak robią to radości, Petra i dobre katedry . I nie ma lepszego obrazu niż to miasto, kiedy ostatnie zakręty klifu i jego domy pokrywają się z plażą i linią małe łódki, które wywracają się i mruczą na Morzu Śródziemnym . Tam zakochujesz się jak piętnastolatek. A co najważniejsze, nie jest to niedostępny sen. Każdego dnia (i więcej w sezonie) wypływają statki z Rosas i innych pobliskich miast, które łączą naturalną surowość przylądka ze spokojem cywilizacji.
przybyć łodzią
WYJDŹ DO SANTA MARÍA
Kościół parafialny wraz z kościołem San Cristóbal (Albaicín) najpiękniejszy punkt widokowy w Hiszpanii . A także osiągalny cel, mały spacer, który odbywa się ostrożnie, zygzakiem przez te bardzo białe uliczki, które przypomina niektórym Ibizę, a innym Andaluzję. Kolorowe sklepy wypełniają zakamarki, przykuwając uwagę odrobiną rzemieślniczego rzemiosła i odrobiną sztuki „wszystko za sto”. Nie ma śladu pośpiechu. To stare miasto na to nie zasługuje.
Idź do Santa Maria
Spacer do Cape de Creus
Jest coś oczyszczającego w tej ateistycznej i naturalnej pielgrzymce do najbardziej wysuniętego na wschód punktu Półwyspu. Ścieżka jest kręta i oferuje zatoczki i ostre półki, którymi ląd rozdziera morze. I oczywiście Morze Śródziemne reaguje i staje się odważne. Do tej ciągłej walki dochodzi Tramontana i poczucie, że nic nie jest kompletne. Ale ostatecznie nie jest się tak samotnym. Wschód Kataloński Finistere Ma swoją latarnię morską, przyjazną restaurację i małe ławeczki, z których można szukać niemożliwego zachodu słońca i uspokajającego horyzontu.
Idź do Cap de Creus
ŁODZIE I KLIFY PORTLLIGAT
Portlligat ma łaskę bycia tym, czym był Cadaqués: schronisko rybackie gdzie zostawili swoje małe łodzie zacumowane (lub przywiązane, stąd ich nazwa). Osiąga się go spokojnym spacerem, pokonując wzgórze oddzielające tę dzielnicę od Cadaqués i odnajdując ten luźny werset wśród tak wielu urbanizacji, jak **erem San Baldiri (Baudelio)**, mała barokowa konstrukcja, która zaprasza do zatrzymaj się na ścieżce. Stanie się tak ze względu na wygodne siedzenia. Po zejściu panorama jest spokojna, tylko kilka łodzi utknęło na kamieniach plaży i od czasu do czasu wieśniak rzucał wędką. Tutaj nieuniknione jest mówienie o Dalí , choćby dlatego, że otaczające zatokę klify wydają się déjà vu w oczach ich zwolenników. I to jest to, że zawsze tam były, w jego obrazach, w jego pejzażach i w jego anatomii w taki czy inny sposób.
Łodzie i klify w Portlligat
Spotkanie w Casa Anita
Do tego mityczna restauracja Nie przychodzisz jeść sam, ani w ciszy, ani z telefonem w dłoni. Po pierwsze dlatego, że w tego rodzaju sztucznej jaskini nie ma prawie żadnej osłony. Drugi, ponieważ pragnieniem Juanito, jego właściciela, jest to, aby gastronomia nie była czymś uroczystym, ale świątecznym . Dlatego w jadalni prawie nie ma małych stolików, a każdy, kto przyjeżdża szukając prywatności, otrzymuje zamieszanie. Dlatego nie przestaje sugerować, polecać świeża ryba dnia? (zabronione próbować czegoś innego) zainteresowania opinią gościa (zazwyczaj bardzo pozytywną), dopóki posiłek nie stanie się przyjemnym spotkaniem pełnym anegdot i okazjonalnych żartów.
MARTIN FAIXÓ CELLER
Tam na górze, gdy zakręty prowadzą do innych dróg, również z zakrętami pojawia się Perafita, dom Martína Faixó, jedynej winnicy w okolicy. Ale ten duży wiejski dom to nie tylko niezwykły rarytas, to piękny zakątek z wiekowymi murami, za którymi dobre wino i kilka pokoi, w których można zapomnieć o całym złu. Degustacje, spacery, winorośl i piękny i zdrowy park przyrody (Cap de Creus), gdzie morze i góry przybijają piątkę, jak robią to tylko czarni raperzy.
Jedyna winnica tego terminu, w Perafita
ZACHÓD SŁOŃCA NAD ZATOKĄ
Ze słońcem musisz się pożegnać zaczerpnąć świeżego powietrza na jednym z tarasów wypełniających promenadę . Tutaj wybór miejsca jest dowolny, chodzi raczej o medytowanie z laską w dłoni i raj w siatkówce.
Zachód słońca w zatoce Cadaqués
** DZIELENIE SIĘ TO JADALNIA (I MIESZKANIE) **
Chodzenie do **Restauracji Compartir** to nie lada wydarzenie. Podgląd jest napędzany oczekiwaniami wywołanymi przez nazwy tej restauracji: Mateu Casañas, Eduard Xatruch i Oriol Castro . Albo co to samo, trzech byłych Bulli zakładających zakład w mieście o utrudnionym dostępie (jak to brzmi?), ale z niuansem: Dzielenie się jest w środku tego, w typowym domu na wybrzeżu Girony i z rozmowną atmosferą. Bo tego właśnie szukają, żeby przyjemność z gastronomii nie była cichym i religijnym przeżyciem, ale raczej wspólnym. Że wynikiem kolacji przy jej szlachetnych stołach nie jest dobre trawienie i kilka wspomnień na Instagramie, ale przemówienie wspólnie z gościem. Innymi słowy, za każdym razem unikalny wynik.
Dlatego wszystkie naczynia są przeznaczone dla dwóch (lub więcej), zawsze z nowoczesnymi przepisami, z morzem w roli głównej (nie przegap cannelloni z czerwonego tuńczyka z esencją śródziemnomorską) i z tymi orientalnymi akcentami, które są tak zabawne. Na razie, dwa słońca Repsol nagradzają pracę, która nie szuka znanej gwiazdy, ale na nowo wymyślać obiady na śródziemnomorskim patio.
...I NIGDY, NIGDY, JEDZ W PONIEDZIAŁEK
Rynek w Hiszpanii wciąż jest brzydki.
Obserwuj @ZoriViajero
_ Możesz być również zainteresowany..._*
- Wioski zrewolucjonizowane przez artystów
- 23 dziwactwa Dalego, które możesz odkryć w Girona
- Girona: gastronomia na pejzażu
- Wszystkie artykuły Javiera Zori del Amo
Morze na talerzu w restauracji Compartir
Stoły restauracyjne Udostępnij