Garajonay: prawie jurajski
„La Gomera jest jak flan , którego wierzchołek karmelu to Garajonay ”, zdefiniuj wyspiarzy graficznie. Ten imponujący rezerwat lasów laurowych wieńczy w rzeczywistości wyspę Colombina z zawsze wilgotne i zacienione ramy zaczarowanego lasu . Zdeklarowany Światowe dziedzictwo od 1986 r. Park Narodowy Garajonay obejmuje 3984 ha, co stanowi dziesięć procent powierzchni wyspy. Jego szczególną cechą jest tzw „poziomy deszcz” , poprzez stałą nadrzewną absorpcję chmur pasatowych. W sumie łączy się w tym do 40 gatunków endemizmów trzeciorzędowy las kopalny , Wejdź wawrzyn, mchy, wrzosy, faje, paprocie, oleandry, tejenistes, viñátigos, barbusanos, drzewa truskawkowe... , oprócz strumieni i niektórych gatunków zwierząt. Legenda głosi, że w szczytowym momencie w Alto de Garajonay , a 1487 metrów wysokości, Aborygeni książęta Gara i Jonay dokonali samospalenia , od których park ma swoją nazwę. W jego sercu wyróżnia się Las Cedrowy i w pobliżu, forteca chipude , z płaskim i rozległym szczytem, totemicznym dla Guanczów, w enklawie, która oferuje uprzywilejowany widok panoramiczny.
Wschód Krajobraz trzeciorzędowy (żebyśmy się zrozumieli, że z pierwszych ssaków, które zastąpiły wymarłe już jaszczurki olbrzymie) jest przytłaczająca dla jego kontrasty i dla niego prawie mitologiczny aspekt.
Gdy zwiedzający dowie się trochę o legendzie Gary i Jonay, nadszedł czas, aby chłonąć namacalną historię i wejść do parku, aby poznać Jak wyglądały krajobrazy przed pojawieniem się hominidów? . A ta naturalna przestrzeń wita Cię całą wystawą oryginalne formacje górskie : czy skały , które są tu przedstawione w inny sposób niż na pozostałych Wyspach Kanaryjskich. W przeciwieństwie do nagości i czerwieni sąsiadów, skały Garajonay są smukłe spiczaste kształty o szarawym odcieniu , ubrana po głowę w intensywną zieleń. Każdy z trzech najbardziej charakterystycznych otrzymał nazwę: Agando, Zarcita i Ojila , czułe wyznania, które może otrzymać każde zwierzę, co pokazuje, że mieszkańcy cenią te skały.
Jednak bez jedzenia i picia, pod górę, suche wrzosowiska zaczynają wypełniać się palmami, a później gęstymi zielonymi krajobrazami laurisilvy . Jakby była to opowieść o brzydkim kaczątku, zwiedzający ze zdumieniem odkrywa, że przed nim otwiera się gęsty zielony łabędź , którego kulminacją są żywiołowe masywy wulkaniczne. I z tą obietnicą na horyzoncie dochodzimy do Rzeź Peraza , tuż przed wejściem do parku. Z tego punktu widzenia można doskonale zaobserwować naturalną linię, która oddziela jałowe od liściastych (o ile szanuje to mgła).
Ale to, co czyni ten park naprawdę wyjątkowym, to jego las laurowy , a las, który w trzeciorzędzie pokrył całą Europę , w którym można zidentyfikować różne rodzaje wiecznie zielonych drzew. Podziwiać go to kontemplować wyjątkowy las ze względu na jego długość i prehistoryczny ekosystem. Jaki jest sekret jego wiecznej młodości? To proste: La Gomera to najspokojniejsza wyspa archipelagu , ten, który w ostatnich tysiącleciach doświadczył najmniejszej aktywności sejsmicznej. To, w połączeniu ze spokojnym klimatem i małą żarłocznością człowieka, sprawiło, że ta korona, która zamieszkuje serce wyspy, stała się doskonałą kapsułą czasu, niepomną na zmiany.
Dla tych, którzy boją się gąszczu, jest Wielka Laguna , przestrzeń rekreacyjna zlokalizowana w starożytny krater . To jedyna enklawa w parku, która przypomina pochodzenie wulkaniczne wyspy. Na jego brunatnej równinie znajdują się miejsca odpoczynku i huśtawki dla dzieci, a także jest punktem wyjścia do ścieżek bez strat, które pozwalają zorientować się, jak wyglądają lasy, bez obawy o zdezorientowanie. W centrum Zalewu znajdują się kamienie ułożone w okrąg, mini Stonehenge (oszczędzający wiele odległości) ze skałą pośrodku, która podobno ma moc pomóc młodym kobietom zajść w ciążę . Uważaj więc, aby jakaś dziewczyna (lub „mullalla”, jak to się wymawia na tych wyspach) popełniła błąd i nie pomieszała odpoczynku z niespodzianką w wieku dziewięciu miesięcy.
oh! Najbliższe velociraptorowi, jakie można tu znaleźć, to gigantyczne jaszczurki , przerażające i nieszkodliwe zwierzęta, które biegają swobodnie i mogą dać trochę pożywienia ze względu na ich zdolność do pojawiania się w dowolnym miejscu. Ich ciemna karnacja sprawia, że wydają się przyjazne i nieuchwytne, chociaż poziom interakcji z ludźmi jest zerowy.
I ostatni fakt: park znajduje się w centrum wyspy, więc dojazd z każdej miejscowości jest łatwy i nie wymaga więcej niż czterdzieści minut jazdy samochodem.
Mapa: Zobacz mapę
Adres zamieszkania: Park Narodowy Garajonay. La Gomera. Wyspy Kanaryjskie Zobacz mapę
Facet: Sceneria
Oficjalna strona internetowa: Przejdź do sieci
Facebook: idź na Facebooka