Jeden z domów Cité des Électriciens
Nazywa się to tak, ponieważ Marconi, Volta, Edison, Franklin czy Ampère, między innymi nadają nazwy swoim ulicom. Miasto Elektryków , czyli Miasto Elektryków, to wskrzeszona historia górnictwa w zagłębiu Nord-Pas-de-Calais w północnej Francji. A co ważniejsze, To codzienna historia tych, którzy to umożliwili, tych górników, o których zwyczajach i zwyczajach na powierzchni niewiele dzisiaj wiemy.
Zbudowany w 1856 roku jako dom dla górników pracujących w mieście bruj i ich rodziny, Cité des Électriciens stopniowo się wyludniało, podczas gdy działalność wydobywcza ustała pod koniec lat 70., być całkowicie porzuconym w 2008 roku.
Widok z lotu ptaka na Cite des Électriciens
Ponad dziesięć lat później, in maj 2019, to górnicze miasto wróciło do życia przekształcone w destynacja turystyczna i kulturalna kto chce poznać przeszłość, o której często niewiele wiadomo.
„W 2009 r. cytowałem go, mimo że był już zarejestrowany jako Zabytek Historii, był w ruinie, a ludność miała bardzo zły obraz tego. Aby zmienić tę koncepcję, Communauté d'agglomération i miasto Postanowili gościć artystów w rezydencjach, aby nadać temu miejscu nieco uroku” Isabelle Mauchin, szefowa Cité des Électriciens, wyjaśnia Traveller.es.
Tak narodził się ruch, który doceni patrymonialne powołanie Cité, za typową górniczą architekturę miasta; i jej powołanie kulturowe, przez obecność artystów, co zaowocowało pracami rewitalizacji miejsca, które zostały podjęte w latach 2012-2013.
Zaczęło się „od zaproszenia firma Les Pas perdus który wymyślił obiekty wraz z mieszkańcami okolicy. Ta firma pojawiła się trzy lata z rzędu. Inicjatywa zaowocowała powstaniem grupy mieszkańców, les Occasionnels de l'Art, którzy byli obecni co roku przygotowanie prac z artystami w dynamice współtwórczej. Ta procedura zakończyła się w 2011 roku”, mówi Mauchin.
Tisonowie jesienią 1962
Miasto Béthune zostało wówczas Regionalną Stolicą Kultury, a blisko 50 000 osób odwiedziło Cité, które podobnie jak reszta obszar górniczy Nord-Pas-de-Calais, w czerwcu 2012 r. otrzyma kwalifikację Światowe dziedzictwo UNESCO.
„Cite des Électriciens jest najstarsze zachowane miasto górnicze w Pas-de-Calais (…) Ze względu na swoje dziedzictwo i wartość kulturową Cité stało się bramą dla odwiedzających zagłębie górnicze. Pozwala docenić, odkryć i zrozumieć ten teren i jego osobliwości”.
Siedem lat po umieszczeniu na słynnej liście dziewięć koszar stało się przykładem tego, jak możliwe jest zachowanie dziedzictwa architektonicznego przy jednoczesnym zaangażowaniu w zrównoważony rozwój.
Trzyhektarowy kompleks ma powstać sześć rzędów domów szeregowych, 1,5 ha powierzchni ogrody i sady obsadzone warzywami i drzewami owocowymi; centrum tłumaczeń w którym dowiesz się o wydobyciu węgla we Francji oraz restauracja oferująca domowe jedzenie korzystając z lokalnych produktów i tego, co uzyskuje się z sadów.
Wnętrze Centrum Tłumaczeń
Od 19 maja ubiegłego roku możesz odwiedzić Cité od 6 euro biletu (centrum tłumaczeń czynne w godz. 11.00-18.00, sale wystaw czasowych w godz. 14.00-18.00); Cóż, spędź tam noc a dlaczego nie? zostań na sezon.
I chodzi o to, że w obrębie kompleksu mają kwatery wakacyjne dostępne do wynajęcia. „Cena za noc w domu Chez Roland (dla dwóch osób) waha się od 68 euro poza sezonem do 80 euro w sezonie; w Chez Liliane (dla pięciu osób) idzie od 150 euro poza sezonem do 175 euro w sezonie” , wyjaśnia Mauchin, który wskazuje, że aby je zarezerwować, należy zadzwonić pod numer 03 21 01 94 20 lub wysłać e-mail na adres [email protected].
Ponadto, jak powiedzieliśmy, w Cité można na chwilę osiedlić się, ponieważ kontynuowali program rezydencji artystycznych to było tak udane dziesięć lat temu. Artyści wizualni, architekci krajobrazu, powieściopisarze, poeci, historycy... Każdy profesjonalista, który pracuje nad projekt artystyczny lub w niektórych badaniach związanych z górnictwem Możesz aspirować do miejsca, aby przenieść się do kompleksu na sezon.
„Nie ma kryteriów jako takich”, aby je wybrać, mówi Mauchin. „Nasze projekty zawsze obracają się wokół dziedzictwa górniczego, a zwłaszcza krajobrazu, siedliska i kwestii rekonwersji terenu przemysłowego”.
Restauracja współpracuje z lokalnymi producentami, a owoce i warzywa pozyskują z ogrodów Cité
„Wyrażenia artystyczne są bezpłatne: Gościliśmy już plastyków, rzeźbiarzy, fotografa, pisarza, a niedługo będziemy mieli projektantów” wyjaśnia, dodając, że jedynymi ograniczeniami są te związane z logistyką, techniką, możliwościami ludzkimi i finansowymi.
„Wszystko zależy od projektu. Artyści przebywają w rezydencji, aby zanurzyć się w terytorium, zapłodnić się, spotkać mieszkańców, którzy utrzymują je przy życiu, prowadzić warsztaty z odwiedzającymi Cité, nawet poza miejscem”, podsumowuje Mauchin o projekcie, który nadal podtrzymuje wolę tworzenia społeczności.
Sady są bardzo obecne w całym kompleksie