Berlanga de Duero: „Wydaje się, że w pewnym momencie Bóg spuścił kamienie”
PORADY PRZED WYCIECZKĄ Przed wyjazdem do **Berlanga de Duero** musisz przejść przez Wyspy Galapagos. W Ekwadorze. W tej kałuży zwanej Oceanem Spokojnym. To głupie rodeo, ale możesz sobie na to pozwolić, ponieważ jesteś wszechstronnym i potężnym podróżnikiem. Powodem tego jest przeżycie tego samego, czego doświadczył najbardziej osłodzony sąsiad w mieście, fr. Tomas de Berlanga Kiedy w XVI wieku odkrył Wyspy Galapagos, trochę je przestudiował i widząc je, powiedział, że „Wydaje się, że w pewnym momencie Bóg spuścił kamienie” bo to wyglądało jak wysypisko. Krajobrazy Berlanga de Duero nie mają nic wspólnego z Galapagos, to oczywiste. Tutaj jest dużo suchego lądu, który teraz zimą jest smutny i pusty i dlatego jest fajny. Możesz skorzystać z okazji, aby zignorować pracę Machado lub Bécquer którzy pozbyli się pochwał z Sorią (jesteśmy w Sorii, ok?), ale tutaj przeszli na palcach. Możesz sobie na to pozwolić, nie martw się.
PIERWSZY RAZ Wejdź do dawnej kolegiaty Santa María del Mercado de Berlanga, ale nie bądź wieśniakiem. Nie daj się zadziwić rozmiarem kolumn jak przeciętny turysta. Ty, który praktycznie spałeś w Bazylice Świętego Piotra w Rzymie, nie zrażasz się tymi drobiazgami. Myśl na głos. Bardzo głośno. Niech wszyscy usłyszą Wasze wnikliwe refleksje na temat historii świątyni. Niech wiedzą, że powstał w cztery lata ; że kilka eremów romańskich zostało zburzonych w celu rzeźbienia w kamieniu i że trzeba było poprosić papieża o pozwolenie, ponieważ rozbiórka pustelni to poważna sprawa. Rozebranie pół tuzina musiało być sztuczką. Jeśli na widowni nie ma zszokowanych twarzy, zwróć się do ciężkiej artylerii: przez te cztery lata nie zbierano plonów na wsi , ale jedzenie przyniesiono z zewnątrz. Dane mogą być bezsensowne, ale zawsze możesz ukryć się za faktem, że powiedział to przewodnik eksperta lub że skonsultowałeś się z nimi w Słowniku geograficzno-statystycznym-historycznym Madoz (1850), który jest pracą referencyjną. Wikipedia jest tylko dla ubogich duchem . Pamiętam.
GADÓW KOŚCIOŁA Zapłać komuś (dzieciami i starszymi łatwo manipulować i nie wzbudzają podejrzeń), aby cię poprosił co maluje na wpół zgniły krokodyl na jednej ze ścian dawnej kolegiaty . Odpowiadasz mu zachwycony, mówisz mu, że Fray Tomás przywiózł go z Panamy , gdzie własnoręcznie zdobył ją i przewiózł (nie wiadomo jak) do tego miejsca. Po śmierci robaka rozcięli go, ponieważ w XVI wieku w Hiszpanii nie było krokodyli, musiał być wystawiony, a kościół jest do tego idealnym miejscem . Następnie, po przemówieniu i aplauzie publiczności, możesz rozdawać ciastka „Fray Tomás lizard”, które kupiłeś w dowolnym supermarkecie lub cukierni w mieście. Są zrobione z taką ilością masła, że gdyby nie okruchy, wyglądałoby to, jakbyś zjadł kawałek pysznego tłuszczu maślanego.
Jest tu dużo suchego lądu, ale to spoko
CO ZA DOBRY WAZAL... El Cid, ten człowiek. Cóż, co? Przeszedł tędy Rodrigo Díaz de Vivar . Że Berlanga de Duero znajduje się na tzw. Camino del Cid, ale już o tym wiesz, bo jako dziecko nauczyłeś się Kantaru praktycznie na pamięć i nawet znasz dokładne nazwisko autora, ale nie mówisz tego ze skromności. Warto przypomnieć swoim towarzyszom o wielkości jego postaci i porównać ją z zamkiem Berlanga, który jest jednym z największych w Hiszpanii (jeśli powiesz, że jest największy na świecie z wystarczającym autorytetem, być może nikt nie zarzuci ty).
Dla Ciebie istotą dobrej gastronomii z Soria jest jej czystość. w swojej prymitywności. Lubisz jeść surowy borowik w tym samym gaju dębowym, z którego go zebrałeś, albo smakować mięsa jelenia, gdy krew zwierzęcia jeszcze się nie ochłodziła. Mimo to czasami trzeba iść na kompromis i nawiązać kontakty towarzyskie. W Casa Vallecas robią dobrą kuchnię Soriana. Z autentycznego. Ten, który się trochę powtarza i zostawia trochę „paluego” . Silny, idź. Dużo grzybów, dużo dziczyzny, trochę trufli (w lutym powinni świętować doroczną konferencję) i z odrobiną znośnej nowoczesności. Krótko mówiąc, to jest autentyczne. Nie tak bardzo jak ty, ale akceptowalnie autentyczne.
Zamek Berlanga, jeden z największych w Hiszpanii
DEMONTAŻ KUBISTY Picasso był nikim, plagiatorem i bezczelnym człowiekiem. Wiesz o tym i może ktoś inny. Kiedy to odrzucą, zapytaj ich, co do diabła robili w 1906 roku, kiedy człowiek z Malagi wymiotował „Las Señoritas de Avignon”. Skoro nie będą wiedzieć, to co musisz zrobić, to poprowadzić ich za rękę do pustelnia San Baudelio i pokaż im freski wołów, które malarz bezczelnie splagiatował (Wylewnie podkreśla to „rażące”) kładąc podwaliny pod kubizm. I wskaż. Jeśli ktoś ma odwagę Ci odrzucić, możesz wypuścić fenomenalny monolog o malowanych chartach lub o tym wielbłądzie, którego nikt nie wie, jak się tam dostał.
KRADZIEŻ JOJOYA
Święty Baudelio to niezgłębiona tajemnica. Cóż, tak nie jest, ale zawsze miło to powiedzieć. Jesteś jednym z tych, którzy bronią tej teorii i głoszą, że w Hiszpanii nie ma bardziej mdłej pustelni na zewnątrz, która jednak kryje w sobie tak niesamowitą panoramę. To, co kochasz, to ukryta kamera na szczycie centralnego filaru dostęp do jaskini pustelnika lub małego lasu kolumn, który wygląda jak prowincjonalna gałąź meczetu w Kordobie. To i fakt, że w latach dwudziestych przyjechali jaśniacy i kupowali różne obrazy za cztery pesos. Jeśli chcesz wiedzieć prawie wszystko o tym paskudnym biznesie, kup książkę „Wielki Zbieracz” , autorstwa José Miguela Merino de Cáceres i Maríi José Martínez Ruiz. Podczas rozmowy o tym wszystkim ważne jest, aby przyjąć wygląd i ton głosu (ale nie fryzurę) Ikera Jiméneza.
_Aby przeczytać więcej odsłon Celtiberia Cool, kliknij tutaj _
Autostrada San Baudelio
Santa María del Mercado de Berlanga, dawna kolegiata