Diana (Matham, 1606)
Pływy, zwierzęta i ludzie. Nikt nie ucieka przed magicznym wpływem Księżyca. Energia i moc nasz satelita fascynował ludzkość od niepamiętnych czasów , dlatego postawienie na nim stopy 50 lat temu było jednym z wielkich kamieni milowych w historii.
Gwiazda nocna jest również uważana za symbol kobiecości i antykwariusz Palau Antyki Chciała oddać hołd relacjom między kobietami a księżycem za pomocą najbardziej wyjątkowej wystawy.
Wśród dzieł, które możemy kontemplować, znajdziemy prace takich artystów jak Francisco de Goya, William Hogarth, Hendrick Goltzius, Modest Urgell, Félicien Rops, Gustave Doré, Ramon Calsina, Joan Miró i Perejaume.
Księżyc i Kobieta Można go zwiedzać do 7 lutego 2020 r. **pod numerem 1 Carrer de Gràcia (Barcelona)** i tutaj masz kawałek wszystkich skarbów, które tam znajdziesz.
Diana (Gilles Rousselet, P. Farinat i Pierre Mariette)
KRÓLOWA NOCY
Wystawę można zwiedzać fizycznie, ale można też podziwiać różne prace, które ją tworzą na swojej stronie internetowej.
W ten sposób Palau Antiguitats inauguruje nowy format prezentacji w sieci, za pomocą którego szukają wyeksponować wizerunki prac, którym towarzyszą komentarze historyka sztuki i architekta Mario Crossiera.
Podróże gwiazd mogą być wykonywane według motywów –Claire de Lune, Od Bogiń do Czarownic, Eksploracja Księżyca i Wpływ Księżyca–, chronologicznie –od XVI do XXI wieku– lub technikami –takich jak akwarela, akwaforta, rycina, węgiel, fotografia, heliograwiura, litografia, tusz lub kseligrafia–.
Fazy Księżyca (Manchón, P. Narvaez, Astort)
WARTOŚĆ ASTRONOMICZNA...
Wystawa skupia prawie sto prac –ryciny, rysunki, fotografie i niektóre obiekty– , które pokazują fascynację i zainteresowanie człowieka naszym naturalnym satelitą.
Słowa Mario Croissiera, wyjaśniające przyczyny wyjątkowego charakteru tego obiektu niebieskiego, nie mogłyby być bardziej pouczające: „Po pierwsze, ponieważ Jest największym satelitą w stosunku do wielkości swojej planety w naszym Układzie Słonecznym..
„Po drugie, ponieważ jest to jedyny satelita Ziemi, kiedy normalną rzeczą jest to, że planety mają wiele lub nie ma ich wcale” , kontynuuje we wstępie do wystawy Luna y Mujer.
Może to zatem skłonić astronomów do rozważenia Para Ziemia-Księżyc jako podwójny układ planetarny, ale Croisier wyjaśnia, dlaczego tak nie jest: „Różnica w masie między dwiema planetami umieszcza grawitacyjny środek ciężkości wewnątrz naszej planety. więc orbita jest z grubsza orbitą satelity w odniesieniu do jego planety”.
Księżyc i Kobieta (ok. 1895, Anonim)
...I WARTOŚĆ SYMBOLICZNĄ
A wraz z jego wartością w dziedzinie astronomii najbardziej fascynuje nas niewątpliwie wartość Księżyca jako symbolu. „Księżyc, ze względu na swoją niezaprzeczalną rolę na nocnym niebie, był składem ogromnego symbolicznego bagażu” – mówi Croissier.
Czemu? Jest wiele powodów: jego ruchy orbitalne, jego cykliczne fazy, jego precyzyjne rytmy, jego wpływ na pływy, jego słabe światło pomocnicze... Z tych wszystkich powodów gwiazda księżycowa „stała się wczesnym symbolem transformacji i naturalnych cykli, mierzenia czasu, życia ze śmiercią i nadziei zmartwychwstania” , demaskuje historyk.
Całe to dziedzictwo dało w celu zbudowania najciekawszego wyobrażenia, w którym się mieszają legendy, przesądy, opowieści, wierzenia i bliskie związki.
Jeden taki związek kojarzy słowa księżyc i kobiecość owijając je intymną więzią, która zahipnotyzowała wielu: artyści, poeci, muzycy, pisarze, malarze...
W ten sposób zbudowano uniwersum symboliczne, „gdzie piękno i zmysłowość mieszają się z ukrytym i strasznym” – mówi Croissier. tkanie intymnego sojuszu, który chroni jego urok, a także jego tajemnicę”.
Diana (Matham, 1606)
CLAIRE DE LUNE
jasność księżyca , bohaterka jednego z tematów, na które dzielą się Księżyc i Kobieta, stanowi lekkie odbicie światła słonecznego na powierzchnia satelity, zbudowana z ciemnych skał i księżycowego pyłu.
Był czas, kiedy światło księżyca było jedynym przewodnikiem dla tych, którzy żyli – lub byli zmuszeni do życia – nocą: nocne wycieczki, żniwa i mnogość zajęć.
Romantyzm był punktem wyjścia dla artystów, którzy zaczęli odtwarzać w grze światła i cienia pejzaże, które daje noc, kontrast, w którym światło księżyca staje się terytorium, na którym wizja jest nadal możliwa i służy jako inspiracja dla artysty.
W tym dziale możemy znaleźć takie prace jak Lot do Egiptu (rysunek Adam Elsheimer i rycina Hendrick Goudt), nocna scena wędkarska (Orio Ambrogio), Światło księżyca w Valmondois (Charles Francois Daubigni) i Noc. Barahona (Skromny Urgell i Inglada).
Barahona (Skromny Urgell)
OD BOGINIC DO CZAROWNIC
W kulturze klasycznej trzy boginie były związane z Księżycem: Selene (najstarsza ze wszystkich, siostra Heliosa, słońce i Eos, świt), Artemida lub Diana dla Rzymian (bogini łowiectwa i dzikiej przyrody) i Hekate (bogini o trzech twarzach, bóstwo opiekuńcze czarów i czarnej magii).
W XVI wieku kościół rozpoczął walkę z pogaństwem i wszystkie te rytuały praktykowane przez czcicieli Księżyca. Pomimo tej bitwy Samo chrześcijaństwo przyjęło symbolikę księżycową i zbudował ikonografię opartą na Maryi Pannie w jej stanie jako Niepokalane Poczęcie.
Wśród prac, które możemy zobaczyć w tym dziale są Szałwia (Hubertus Quellinus) , scena czarownicy (Bartholomeus Spranger), Niepokalane Poczęcie z litanią (Anonimowy) , nieskazitelny (Armand Duran) i różne prace Francisco de Goya, takie jak Jeśli świta, idziemy, piękna nauczycielu! zarówno Dokąd idzie mama? , m.in.
Jeśli świt idziemy (Francisco de Goya)
ODKRYJ KSIĘŻYC
Niewielu wie, ale kiedy uchwycimy obraz Księżyca, zaczynamy przełamywać jego urok a stało się to z obiektywnym opisem Księżyca i zastąpieniem astronoma przez astrologa.
Kartografia księżycowa zyskała w ten sposób ogromne znaczenie, a Ziemianie rysowali mapy, odkrywali wypadki i nazwanie każdej z jej dolin, kraterów i pasm górskich . Było ich dużo tych, którzy marzyli o podróży na Księżyc i opisał tę podróż przez sztukę, literaturę i poezję.
Prace w tym dziale są najbardziej fascynujące, a wśród nich znajdziemy takie dzieła jak Frontyspis pracy: „Sfera Księżyca” (Felicien Rops), Udali się do królestwa Księżyca (rycina Charles Barbant, rysunek Gustave Doré i ilustracja Font i Torrents), mapy księżycowe z lat 1897 i 1907 lub seria Karta fotograficzna Księżyca (CL Morvan, L. Massard).
Zwierzę na Księżycu (Pau-Parcel Jonnard, Gustave Doré)
WPŁYW KSIĘŻYCA
Ostatnia część wystawy zatytułowana jest „Wpływ Księżyca i to eksploruje” jego znaczenie w życiu na Ziemi.
Dlaczego jest tak istotny na naszej planecie? Za pomocą jego grawitacyjne działanie , który stabilizuje oś obrotu Ziemi, oraz przez jego wpływ na pływy.
Ale wpływ gwiazdy wykracza daleko poza przypływy, a człowiek szybko się zorientował, że fazy księżyca miały różny wpływ na zwierzęta, plony, ciało i duszę.
Ponadto jako uzasadnienie przyjęto fazy i ruchy satelity pewne zachowania kobiet i oczywiście związek z płodność kobiet.
Dlatego w tej sekcji znajdziemy takie prace jak gniewny szkic (E. Alio) , alegoria księżyca Tak alegoria słońca (oba autorstwa Martina de Vos), sikora (Pere Prat i Ubach), księżyc i kobieta (Anonimowy) i Kobieta i Księżyc (Joan Miro) .
Kobieta i Księżyc (Joan Miró)
DANE PRAKTYCZNE
Wejście na wystawę jest darmowy i możesz odwiedzić do 7 lutego 2020 r. od poniedziałku do piątku od 11:00 do 14:00 oraz od 17:00 do 20:00
Jeśli nie możesz się doczekać, ** oto przystawka księżycowa. **
Księżyc i Kobieta w Palau Antiguitats