Półpustynny teren Namaqualand w Afryce Południowej we wrześniu zmienia kolor dzikich kwiatów.
NAMAQUALAND, POŁUDNIOWA AFRYKA
1 września oficjalnie rozpoczyna się wiosna w kraju afrykańskim i istnieje wiele naturalnych enklaw, które są ufarbowane intensywnym kolorem dzikich kwiatów, m.in. region Kosmosu, w Mpumalanga lub Zachodni przylądek oraz znany festiwal Darling Wildflower Show. Wybieramy namaqualand, ponieważ o wiele bardziej imponująca jest świadomość, że przed słupkami i koronami na tym półpustynnym obszarze Afryki Południowej znajdują się tylko suche równiny i zakurzony teren.
Na jej trasie kwiatowej znajduje się Park Narodowy Richtersveld, Rezerwat Przyrody Goegap i Rezerwat Dzikich Kwiatów Skilpad. Nie można też pominąć wizyty w Alexander Bay oraz ujścia i ujścia rzeki Orange. Warto odwiedzić ponad 4000 gatunków dziko kwitnących roślin.
Aloes pochodzący z RPA otoczony fioletowymi kwiatami w Namaqualand (Przylądek Północny).
PUSTYNIA ATACAMA, CHILE
Nie jest to powszechne, w rzeczywistości, kiedy to się dzieje, zwykle odnoszą się do zjawiska kwitnienia na tej chilijskiej pustyni jako „cud Atacamy”. Zdarza się to co kilka lat i aby kwiaty mogły rosnąć, muszą wystąpić wyjątkowe zjawiska meteorologiczne jeden z najbardziej suchych obszarów na świecie. W rzeczywistości, kiedy jesienią i zimą w regionie obfitują deszcze, są tacy, którzy już zaczynają organizować swoje wiosenne wycieczki, aby nie przegapić kwitnących pól.
W tym roku National Forestry Corporation (Conaf) już potwierdziła, że Atacama nie będzie miała „kwitnącej pustyni” ze względu na niskie temperatury i fakt, że 15 mm opadów nie spadło wystarczająco, aby nasiona mogły rozkwitnąć w środku pustynia, jednak zalecają nie tracić nadziei i zbliż się do przybrzeżnych regionów Caldera lub Huasco, w pobliżu Pacyfiku, gdzie będzie minimalne kwitnienie.
Park Narodowy Llanos de Challe, z największą bioróżnorodnością kwiatów w kraju, jest dobrym miejscem, aby spróbować zapewnić kwitnienie, z kwiatami wszystkich kolorów: kocami z malvillas, ananañucas, suspiros, nolanami, aksamitami...
Kwitnące pola na pustyni Atakama, w jej najbliższej części Pacyfiku.
CANBERRA, AUSTRALIA
Festiwal Floriade to już klasyk w stolicy Australii, która ma już pół miliona odwiedzin, ciekawskich ludzi, którzy przyjeżdżają zobaczyć morze kwiatów otaczające jezioro Burley Griffin, w Commonwealth Park. To jest o największy festiwal kwiatów na półkuli południowej –z ponad milionem kwiatów – i uzupełnij wizytę koncertami, warsztatami ogrodniczymi i strefami poświęconymi rozrywce.
W tym roku startuje 15 września i potrwa do 14 października. A najlepsze jest to, że gdy zapada noc, przedstawienie trwa dalej, ponieważ w środku Twój program NightFest (od środy 26 września do niedzieli 30 września) są wliczone kolacje „kwiatowe światło”, idylliczne spacery wzdłuż oświetlonych drzew Lasu Nautalis oraz występy na żywo grup muzycznych, takich jak Lucy Sugerman, Mojo Juju, Thelma Plum, Bowie Unzipped, Kate Miller-Heidke...
Gdy słońce zachodzi, festiwal Floriade w Canberze wyzwala lekką artylerię.
BUENOS AIRES, ARGENTYNA
21 września Wiosna zaczyna się w Argentynie i obchodzony jest Dzień Studenta, więc parki i tereny rekreacyjne są wypełnione młodymi ludźmi, którzy chcą cieszyć się pięknem kwitnienia i nadejściem dobrej pogody na świeżym powietrzu.
Ogród Różany – z prawie 20 000 krzewów róż – Bosques de Palermo jest jedną z enklaw wybranych przez studentów Buenos Aires do rozłożenia koca i urządź piknik lub po prostu wybierz się na przejażdżkę łodzią po jeziorze. Sarmiento Park to także miejsce spotkań.
Chociaż szczerze mówiąc, kwitnienie, które najbardziej nas porusza w Buenos Aires, to ten, który ma miejsce w listopadzie, kiedy jaranda rozrzucone po różnych częściach miasta są ufarbowane na intensywny fioletowy kolor i ogłosić nadejście lata (opadanie kwiatów tego drzewa jest również szczególne, tworząc spektakularny koc z płatków na chodnikach i drogach).
Jarandás pełen fioletowych kwiatów w mieście Buenos Aires.
POŁUDNIE, NOWA ZELANDIA
Chociaż może wyglądać jak pola tulipanów w Holandii, w rzeczywistości jest to Wyspa Południowa Nowej Zelandii. Wiele lat temu holenderskie firmy zdały sobie z tego sprawę klimat południowy, na południe od Cieśniny Cooka, był odpowiedni dla cebul kwitnących i postanowił rozszerzyć działalność, otwierając oddziały po drugiej stronie planety. Dziś na polach Nowej Zelandii znajdują się miliony tulipanów wszystkich kolorów (zarówno lokalnych, jak i międzynarodowych firm).
Skorzystaj z wizyty na wyspie, aby wybrać się na Festiwal Kwiatów Aleksandry, w którym co roku, w ostatnim tygodniu września, mieszkańcy miasta wychodzą na ulice ozdobionymi kwiatami wozy w wesołej paradzie, w której gigantyczne łabędzie, kolorowe łodzie, a nawet postacie Disneya wykonane z kwiatów witają wiosnę.
Holandia wygląda jak Nowa Zelandia.
MACHU PICCHU, PERU
W sanktuarium Machu Picchu szacuje się, że może istnieć tysiąc gatunków storczyków choć udokumentowanych jest tylko około 400, więc wiosenna wizyta w najbardziej znanych ruinach Inków w Peru praktycznie gwarantuje zobaczenie kwitnienia niektórych z nich (niektóre kwiaty trwają kilka dni, a inne tygodnie). W rzeczywistości w skatalogowano trzy nowe nieznane gatunki w 2015 r. i dalej dokarmiał listę storczyków w kraju andyjskim.
Ale tak, oprócz cieszyć się jego prostą obecnością na tarasach tworzących zabytkowe ruiny z XV wieku, wolisz dowiedzieć się trochę o jego wzroście i kwitnieniu oraz odkryć drobne szczegóły botaniczne, tajemnice, a nawet legendy Inków, takie jak ta o księżniczce Andów zakochanej w inkaskim wojowniku, którego miłość była zakazana i poświęciła się podróżowaniu po górach płacz z miłości, aż stała się orchideą Waqanki, najlepiej zatrzymać się w hotelu Inkaterra Machu Picchu Pueblo.
Czemu? ponieważ zbudowali ścieżka orchidei z 372 rodzimymi gatunkami w którym można zlokalizować od najdłuższego storczyka na świecie do drugiego tak małego, że można go zobaczyć tylko przez szkło powiększające. Wycieczka obejmuje spacer starożytną górską ścieżką, którą Hiram Bingham używał, aby dotrzeć do Machu Picchu i która dociera do kanionów doliny Urubamba, na prawie 2500 metrów.
Endemiczna orchidea w ruinach Machu Picchu.