Nowa siedziba Muzeum TA
Po locie średniodystansowym i zapachu morza już przyklejonym do karku, szukaliśmy tego intensywnie pocztówka martin parr które kręciliśmy Tel Awiw w ostatnich latach. Rozdroże, które teraz wydaje się kosmopolityczny i żywy , cierpi na bezsenność z powodu rozwijającego się życia nocnego i zawsze w dobrym nastroju dzięki śródziemnomorskiemu klimatowi.
Drobny i ciepły piasek z plaża bananowa odbiera nas jednocześnie dzięki szabat, święty dzień odpoczynku żydowskiego tygodnia która łączy niekończące się pokolenia mieszkańców i turystów. Tam między piwami rozgrzanymi popołudniowym słońcem i piwem przepływają najbardziej odmienne akcenty brzęczenie cumbii, które rozbrzmiewa w telefonach komórkowych.
Tel Awiw, miejsce dla miłośników Bauhausu
Strzeżony przez rząd palm i szklaną panoramę miasta Hotele i domy na plaży , ta przybrzeżna wieża Babel łączy nas ze swoją etykietą medialną Miami Europejski. To ciepłe powitanie jednego z najbardziej regenerujących się miast na świecie i drugi co do wielkości w tym bliskowschodnim kraju.
W naszej podróży w kierunku Plaża Frishman i biorąc słowo Moran Sohan , kierownik hotel z kukułką? , że spokój na plaży jest możliwy, natrafiamy na właściwości wątpliwej urody, takie jak budynki Escher i Boardwalk w Trumpeldor.
Drugi, postmodernistyczny blok mieszkalny z lat 80., który zachwyci Tim Burton , to tylko odległa anegdota wcześniej jego prawdziwe architektoniczne DNA, Bauhaus.
Szkoła sztuki i projektowania Walter Gropius założony w 1919 r. -i że Adolf Hitler nie spoczął, dopóki nie został zamknięty w 1933 r. z mandatu Miesa van der Rohe- było płótnem, na którym został narysowany nowoczesna mapa Tel Awiwu.
Jego zasada „forma podąża za funkcją” wpisuje się w jego naglący Plan urbanistyczny z lat 30. XX wieku , pozwalający na szybkie budowanie i dostosowywanie się do wymagań swojej fizjonomii, nacechowany m.in pustynny klimat i przejście klifów i ujście rzeki Yarkon.
Restauracja Da Da & Da
Śnieżny koc 4000 budynków co przyniosło mu przydomek „Białe Miasto” Ze względu na kolor godła ruchu rozprzestrzenił się na 50 kilometrów kwadratowych swojej geografii, wśród aromatów pita de stary port w Jaffie i urokliwe kawiarenki przy Rothschild Boulevard.
Ta „plaga” racjonalistycznych linii i dokładnych proporcji, która sprawiła nazizmowi tyle bólu głowy, ze względu na jego socjalistyczną i internacjonalistyczną wizję tkanki miejskiej, Został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2004 roku. poprzez koncentrację największej liczby budynków o nowoczesny ruch na świecie.
Aby zatopić zęby w takim architektonicznym torcie, udaliśmy się do Bauhaus Center, kolektyw założony w 2000 roku w celu propagowania marki białego miasta jako interesu publicznego. Położony w samym sercu Dizengoff , posiada stałą ekspozycję na parterze fotografie i książki ten dokument odcisk Bauhausu w mieście i jego zachowanie.
„Najbardziej skomplikowaną częścią tego projektu było zebranie i przekonanie różnych dzielnic o jego znaczeniu. Każde mieszkanie należy do prywatnego właściciela, co oznacza, że może być od ośmiu do dwunastu właścicieli że muszą dojść do porozumienia, żeby wyremontować cały budynek, co jest bardzo trudne”.
Budynek obok fontanny na placu Dizengoff
są słowami Micha Gross , dyrektor ośrodka od początku jego powstania, który jako główny czynnik wskazuje na prywatną inicjatywę. Jak to się dzieje w Hawana i jego skóra zwietrzała przez czas i chociaż niektórzy Do renowacji zaplanowano 1500 budynków , architektoniczny splendor ** Tel Awiwu ** pozostaje zakotwiczony w przeszłości.
Tak jest w przypadku majestatycznego Dom Shimon Levi , pod numerem 56 Levanda Street. Sprawdzone przez architekt Arieh Cohen w 1935 r. ten położony na południe budynek jest symbolem ruchu Bauhaus. Jego struktura krzywoliniowe kształty i balkony na dwóch poziomach nadał mu przydomek „Dom na łodzi”.
Statek, który cierpliwie czeka, aż zostanie odrestaurowany i wzniesie się z godnością, jak ten mały kawałek żywej pamięci, który widział przyszłość, która przemija przed jego oczami.
Ta szczególna podróż polega na chodzeniu z przeszłością ręka w rękę i poczuciu pulsu tego miasta, kiedy: w 1930 r. miasto przejęła grupa 17 żydowskich studentów Bauhausu, którzy uciekli z Niemiec.
Chociaż centrum oferuje w każdy piątek spacer z przewodnikiem po najważniejszych budynkach, zdecydowaliśmy się wypożyczyć rower i z mapą na tej miejskiej tkance, odkurzyć ten instynkt przygód zanikający w dużych miastach.
Wnętrze domu Bauhaus
Architektoniczna gymkhana zaczyna się w tym samym Ulica Dizengoffa , jedna z najbardziej ruchliwych arterii, która kiedyś była określana jako Pola Elizejskie w Tel Awiwie . Po spadku, którego doświadczył na początku lat 80., znów płynie kulturowe i komercyjne musowanie to charakteryzowało go wśród mieszkańców.
Zacznij dzień od obfitego śniadanie na tarasie Kawiarnia Castel oddać hipsterskie prześwietlenie miasta. Na asfalcie wyłaniają się vintage rowery, krzaczaste brody i styl normcore. Gdy bierzemy ostatni kęs duszona szakszuka z pomidorów i jajek, odkryliśmy, że funkcjonalność ich budynków dotyczy również ich luźnej odzieży.
W drodze na główny plac wpadliśmy na Kino Estera , jeden z pierwszych teatrów w mieście, zaprojektowany przez architektów Yehudę i Raphaela Magidovitch w 1939 roku. Przekształcony dziś w kino hotelowe, zachowuje oryginalną aerodynamiczną fasadę, wspierając wdzięczna krzywizna balkonów i symetryczne okna.
Warto poczekać na odę do siódmej sztuki, która mieści się w środku, z prześcieradłami stare znaki i projektor gdzie Twoi goście mogą skosztować sesji klasyczne kino z popcornem. To nie jedyny przypadek rekonwersji miast, który kino Bauhaus ucierpiała w swojej historii.
Ceramiczne balony i szczenięta w hotelu Cucu
W dzielnicy Jaffa Kino Alhambra zgromadziło 1100 widzów w jego strukturze art deco. stworzony przez firmę Kino Palestyna , przeszedł w ręce Izraela w 1948 roku, przejmując funkcję centrum handlowego, a później biura bankowego.
W 2012 roku ponownie otworzył swoje podwoje jako Siedziba Scjentologii w Tel Awiwie i pomimo głębokiej reformy zachowała elementy swojej tożsamości, takie jak małe szklane okna , oryginalne nadproża drzwi i zdobnictwo elewacji, bardziej jak w amerykańskiej restauracji kultu religijnego.
Wersety narodowego poety Chaim Nachman Bialik wciąż rozbrzmiewa w okolicy, która przyjęła jego imię i gdzie w 1924 roku założył swoją rezydencję, teraz jest domem dla swojego domowego muzeum.
Jego ogród był miejscem intensywnych rozmów między intelektualistami a politykami, aż do pierwszych przebłysków świtu. Kilka metrów dalej widać opanowany przez grupę studentów spokojny plac Bialika.
Tam rozmawiają i kończą lunch przed powrotem do Centrum muzyczne Felicji Blumental , nie zwracając większej uwagi na otaczający plac rząd budynków w gourmandowych kolorach.
Pomiędzy nimi majestatyczny Beit Ha'Ir, dawny ratusz Tel Awiwu do 1965 r. który nadal zachowuje swoją kolonialną twarz w nienaruszonym stanie. Licencja, która architekt Moshe Cherner chciał zostać wzięty za to, co miałoby być państwową rezydencją jej najszanowanego burmistrza, Meir Dizengoff.
Śniadanie w Cucu Hotel
Ten architektoniczny eklektyzm jest ponownie widoczny w błękitnym domu, który… przyjaciel poety, Shmuel Lander, zamówił jego budowę inspirowaną blankami murów Stare Miasto w Jerozolimie.
Na jego dachu grali sztuki, które właściciel skomponował po spacerze w najlepszych ubraniach z żoną, jakby to był wiedeński bulwar . Gdybyśmy grali w eliminację fantazyjnej ornamentyki fasady, znaleźlibyśmy klasyczny plan ruchu, Obecnie w posiadaniu kolekcjonera sztuki i filantropa Ronalda Laudera.
Odnowiony w 1996 roku, obecnie mieści się w nim Bauhaus-Muzeum z ciekawym próbka wystroju i aranżacji wnętrz. Pomiędzy szlacheckymi rezydencjami nie mogło zabraknąć rozgrzanych kawiarni, gdzie można dyskutować o polityce i grać w szachy.
Jeden z najpopularniejszych, Szafirowa kawa , popularnie znany jako Gan Rave , stoi od 1932 roku, będąc łatwo rozpoznawalnym przez tytaniczny taras którzy nigdy nie zapomnieli świętować czas na Herbatę.
Znajduje się na skrzyżowaniu Allenby Street z Tchernichovsky , przeżywał słodkie chwile w każdy czwartek służąc jako tor dla tango i charleston tańce , ale także inne nieudane, takie jak atak z 2002 roku.
Może jego nowa instagramowa twarz, z zabytkowymi stołkami i błyszczącymi płytkami pod nazwą Kawa Bialik grać bezmyślnie, ale esencja starego Ravé jest nadal utajony.
Racjonalistyczna fasada hotelu Poli House
jak pożeramy przekąska burek serowo-szpinakowych i gorąca kawa , fantazjujemy o tym, że po zachodzie słońca wpadniemy w ekscytującą dialektykę między dziennikarzami i aktorami. Nasz ostatni przystanek w Bialiku zabiera nas do Ulica Idelsona , aby zaobserwować racjonalizm w najlepszym wydaniu.
The Kłamliwy dom wyróżnia się twój zakład kostkowy oraz dwa balkony szczelinowe na elewacji, osobliwość Bauhausu w ** Tel Awiw **, który umożliwił dostarczanie wysokich temperatur, optymalizując naturalne zasoby pogodowe, takie jak cień i prądy powietrzne.
Zaprojektowany przez architekt Dov Karmi w 1936 r. , ponownie otworzy swoje podwoje w tym roku po gruntownym remoncie jako Białe centrum miasta . Inicjatywa rady miejskiej Tel Awiwu Jaffa i rządu niemieckiego w celu zachowania dziedzictwo ruchu międzynarodowego w mieście.
skarby takie jak Dom Kotwica , położonej kilka metrów dalej numer pinkiera 23 Pilnie potrzebują ich konserwacji. Jego fasada zbudowana na dwóch poziomach, z wystającym szkłem w różnych odcieniach aby chronić się przed słońcem, czynią go wyjątkowym, chociaż jego zrujnowany stan ledwo ujawnia funkcjonalne piękno jego wnętrza.
Poczucie prawdziwego pulsu Bauhausu w mieście wymaga zagubienia się w jego bardziej mieszkalnym obliczu, ponieważ większość jego komisji została powołana do budować domy prywatne. Ulica Szlomo Hamelech To dobry początek.
Pod numerem 11 jest Dom Bigelmana , emblemat architektonicznej nowoczesności ze względu na zbiegającą się żeglarską sylwetkę okrężną drogą na ulicy Tel Hai.
Winyle w restauracji Port Said
Zmiękczenie skrzyżowań, aby uatrakcyjnić krajobraz miejski, było celem techniki, która jest powiązana z balkony Mendelsohna i słynne okna listwowe -listwa okienna- która spopularyzowała Le Corbusier jako drugi lider ruchu w Paryż .
Zielony koc w kropki palmy i storczyki Zapraszają do przekroczenia ich wnętrza.
Na południu, między europejskim spojrzeniem Neve Cedek i zatłoczone stragany z jedzeniem Dzielnica jemeńska gdzie znaleźć najlepszy hummus w mieście , znajdują się eleganckie restauracje, centra finansowe i artystyczne takie jak Galeria Letnia , który promuje delikatną sztukę izraelską.
Bulwar Rothschilda Nadal jest energiczny jak zawsze, mimo że ma za sobą ponad sto lat historii. Jeśli urodziłeś się jako Rehov HaAm, „ulica ludu”, był baronem Edmond James deRothschild , legendarnej francuskiej dynastii bankowej, który dał mu jego obecne imię.
Szeroką aleją krążą rowerzyści, psie strzyżenie i pracownicy biurowi między wysadzanymi drzewami i uroczymi kioskami z kawą. Trudno sobie wyobrazić, że jego zwykła fabryka nie była projektowana jako taka; to ucieczka potoku na pasie środkowym napędzała jego powstanie.
„Sabicz” Czernichowskiego
Ta znakomita dzielnica ma jeden z najlepszych przykładów Bauhausu w mieście. Szukamy śladu architekta Dova Karmi w budynku o numerze 142, którego pionowe okno odsłania delikatną balustradę i ogród opisany powyżej. Na tym samym bulwarze stoją wybitni Dom burmistrza Dizengoffa.
Deklaracja Niepodległości Państwa Izrael została tam podpisana w 1948 roku i była siedzibą Muzeum Sztuki w Tel Awiwie aż w 1971 przeniósł się do Aleja Szaula HaMelecha . Rzut budynku Herta i Paweł Amir , znany jako 'Koperta' , jest symbolem nowej izraelskiej architektury w rękach Prestona Scotta Cohena.
Twój stały wyświetlacz sztuka impresjonistyczna i awangardowa -niezbędny prace surrealisty Marca Chagalla - współistnieją z wystawami fotografii i ogrodem rzeźb, gdzie można znaleźć zasłużony odpoczynek przed kontynuowaniem trasy.
Po zaspokojeniu głodu sztuki uspokajamy też dosłowność. Rozkoszuj się sabicziem Czernichowskiego zapewnia siłę na ostatni etap podróży. ten soczysty kęs chleba pita faszerowanego smażonym bakłażanem, warzywami, tahini i jajkiem na twardo to prawdziwa izraelsko-iracka przyjemność z ulicznego jedzenia.
Delikatna bryza z palm i zapach bugenwilli zachęcam do pedałowania do czasu buława ulica , gdzie sukcesja sampli Bauhaus wydaje się nie mieć końca: niezrażonej fasady Domu Engla zbombardowany w czasie II wojny światowej do perfekcji prasa gazety Ha'aret , jedna z najlepiej zrekonstruowanych części miasta.
dom architekci Josef i Ze'ev Berlin przeszedł kilka mutacji, aż osiągnięto podwójną fasadę, która odwzorowuje oryginał i akcentuje wystaje ze szkła i aluminium.
pod jakim kątem rysuje budynek Recanati Saporta na skrzyżowaniu z Prawo Początek Ulica , przechodzi między życiem prywatnym osłoniętym jego balkonami a szerokimi punktami widokowymi, gdzie lepiej zostawić w środku skromność. Ostatnie promienie słońca prowadzą nas w stronę centrum miasta.
Po przetrawieniu jego architektonicznej przeszłości nadszedł czas, aby nabrać nowego pulsu. A cierpliwe czekanie na stolik na **tarasie Port Sa'id** jest częścią socjologicznego eksperymentu.
Dania szefa kuchni Eyal Shani łączą się z melodiami granymi na winylu i hipsterski zgiełk który pozostaje niewzruszony wobec parafian, którzy się na to zgadzają Wielka Synagoga.
„Twórczość i umiłowanie piękna są niezbędnymi elementami szczęścia”, mawiał Walter Gropius. Żyj też w pokoju i harmonii.
_*Ten artykuł i załączona galeria zostały opublikowane w numer 125 magazynu Condé Nast Traveler (czerwiec). Zapisz się do wydania drukowanego (11 wydań drukowanych i wersja cyfrowa za 28,88 €, dzwoniąc pod numer 902 53 55 57 lub z naszej strony internetowej ) i ciesz się bezpłatnym dostępem do cyfrowej wersji Condé Nast Traveler na iPada. Czerwcowy numer Condé Nast Traveler jest dostępny na jego cyfrowa wersja, aby cieszyć się nią na swoim ulubionym urządzeniu. _
Owoce na najsłynniejszym targu w mieście, tym w dzielnicy Jemenu