Każdy, kto mieszka w Barcelonie i pytasz o Magiczna Fontanna Montjüic powie ci, że jego światło i woda pokazują jest trochę nieaktualny. Zbudowana na Wystawę Powszechną w 1929 roku, ta „kolosalna, śmiała i kosztowna praca”, jak opisał jej twórca Carles Buïgas, już dawno przestała wyznaczać rytm miasta, bez względu na to, jak bardzo ich choreografie (ponad 7000 możliwych kombinacji) przychodzą dziś w akompaniamencie muzyki ze ścieżek dźwiękowych do komiksów i przebojów z lat osiemdziesiątych.
Ale coś się gotuje (i nigdy lepiej nie mówić) w okolicy, bo pojawiają się nowe restauracje i hotele które starają się ponownie przyciągnąć zainteresowanie okolicami Plaza de España i Muzeum Narodowego Sztuki Katalonii. Nawet Hollywood zwróciło uwagę na cztery kolumny autorstwa Josepa Puiga i Cadafalcha, które możemy zobaczyć w tle w jednym z szaleńcze pościgi aktora Toma Hollanda w filmie Uncharted.
Magiczna Fontanna Montjuic.
PRÓBOWAĆ
Niemal u podnóża góry Restauracja i Bar Casa Xica a vins od ponad pięciu lat oferuje własne (kulinarne) show w postaci Potrawy katalońsko-azjatyckie (terryna z karkówki baraniej z ostrygami delta i sfermentowaną rzepą, kluski z kaczki z truflami lub nóżkami wieprzowymi i gioza z krewetkami) podawane w sposób równie nieformalny, co złowieszczy. Dla czegoś jego istota (i nazwa) opiera się na chińskim przysłowie, które brzmi tak: „W małym domu pasuje duży mężczyzna”.
gospodarze, którzy właśnie powitali nowego sąsiada, który przybył do sąsiedztwa (z Poble-sec) chętnie i z nowym formatem, który już rewolucjonizuje panoramę gastronomiczną: autorski sklep z kanapkami Ruar, gdzie Szef kuchni Fabio Souza zamyka między dwoma bochenkami najbardziej rozpoznawalne smaki uliczne jedzenie międzynarodowy.
Jak koza (chleb brioche, burger wołowy z kozim serem, konfitura z boczku, rukola i domowy majonez), Gruba krowa (chleb wiejski, żeberko wołowe gotowane w niskiej temperaturze, ser Monterey Jack, rukola, marynowana cebula i domowy majonez) oraz Sumo (tostowany chleb krojony, boczek wieprzowy gotowany w niskiej temperaturze, marynowana czerwona cebula, sałatka z wodorostów i sos teriyaki) Są hitami domu.
Wyjątkowe kanapki w Ruar Street Food.
MARZYĆ
Innym, który właśnie zainstalowano w południowo-zachodniej części miasta, na Montjuïc, jest InterContinental Barcelona, z jego wyrafinowanymi 273 pokojami i ostra sztuka ścienna stworzony przez Brime Robbins i inspirowana kulturą Morza Śródziemnego i Barcelony.
W mieście jest kilka luksusowych hoteli, które witają nas patronami tak znanymi jak podłogi hydrauliczne lub „panot” chodników ulic Barcelony. Tu chodzi o to, by czuć się jak w domu, a pracownia wnętrz nie mogła zrobić pod tym względem lepiej (i bardziej ekskluzywnej).
W ich restauracje Arrel – co oznacza „korzenie” i oferuje brunch z muzyką na żywo w jedną niedzielę w miesiącu – i Kirat –gdzie młody i wielokrotnie nagradzany szef kuchni Víctor Torres interpretuje lokalne smaki– też poczujemy korzenie (sezonowo) do ziemi... tej, z której zdejmiemy nogi tylko po to, by wspiąć się na taras Twojego 173 Taras na dachu z basenem i 360º widokiem na miasto to pozwala nam na (wybaczcie redundancję jednym spojrzeniem) pełną wycieczkę po najbardziej charakterystycznych budynkach: Wieży Collserola, Sagrada Familia, Wieży Agbar i Tibidabo; również do Plaza España i Montjuïc.
173 Taras na dachu.
ZRELAKSOWAĆ SIĘ
Również w ekskluzywnym propozycja piękna i dobrego samopoczucia Spa InterContinental Barcelona, jeden z największych w mieście o powierzchni ponad tysiąca metrów kwadratowych, znajdujemy bezpośredni związek z terytorium: współpracować z katalońską marką zabiegów kosmetycznych Natura Bissé. W ten sposób, gdy terapeuta daje nam spersonalizowany godzinny masaż ciała Masaż na zamówienie, będziemy odnawiać naszą skórę, a jednocześnie nasze więzi z Katalonią.
Ci, którzy wolą odpocząć w hotelu w bardziej zabawowo-świąteczny sposób, zawsze mogą udać się do koktajl bar Koktajl Gebre i nie tylko, który reprezentuje „esencję ziemi w jej najzimniejszym stanie”. W przestrzeni ze smakiem i mistrzostwem w stylu art deco, możemy udawać koneserów i prosić o klasykę; lub bądź autentyczną klasyką, gdy pytasz wypoczęte mieszanki w słoikach i gąsiorkach, i tym samym pokazać, że jesteśmy koneserami, ale prawdziwymi. Kto tego nie zrozumiał, lepiej najpierw zapytaj barmana aby wyrazić swoje gusta i preferencje.
Strefa wód uzdrowiskowych.
TAŃCZYĆ
Aby kontynuować imprezę (teraz, kiedy możesz), nie ma nic lepszego niż udanie się do pokoju Vivaldiego, którego koncerty pop-rockowe na żywo Wrócili z siłą po tym, jak wymuszone (i naiwne) „do zobaczenia wkrótce” cierpiało kilka lat temu. Od wspaniałej piosenki do wspaniałej piosenki, jak mówią, będziemy śpiewać i tańczyć w rytm bajecznej kapeli kto wie, że do tej części Barcelony przyjeżdża się, aby ją odwiedzić, ale przede wszystkim po to, by się nią cieszyć.