Wioski Czarnego Perigordu, takie jak Sarlat, przekonają cię
Położony stosunkowo blisko Hiszpanii, region Nowa Akwitania oferuje wiele. jej kapitał, bordeaux , wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO od 2007 roku, ma strategiczne położenie nad Morzem Landes, otoczony winnicami i przepływającą przez niego rzeką Garonne.
Ale Bordeaux to przede wszystkim przyjemne, wielorasowe miasto, w którym bary, restauracje i księgarnie rozsiane są wokół przytulnych uliczek nazwanych na cześć starych cechów, które je wypełniały, takich jak: Rue des Argentiers (złotników) lub Rue du Chai des Farines (ze zbóż) Wyznania pochodzą sprzed wyburzenia murów, a wraz z nimi popularna dzielnica Saint-Pierre być otwarty na Place de la Bourse i rzekę Garonne, do którego portu przypływały statki handlowe; Dziś dokują statki wycieczkowe.
Zaokrętowanie na jedną z barek pływających po Garonnie to świetny sposób na poznanie miasta, zobaczenie odrestaurowanych elewacji doków i okazałych rezydencji, gdzie tzw. „korek arystokracji” . Przejdziemy pod jego mostami, a także obejrzymy imponujący zaokrąglony i kręty budynek o wysokości 55 metrów w kształcie butelki? karafka? karafka? że domy Miasto Cywilizacji Wina w dzielnicy Bassins à Flot, centrum, którego celem jest zobrazowanie uniwersalnego wymiaru słynnego wina.
Podczas spaceru do Warsztaty degustacyjne w Szkole Wina Bordeaux przechodzisz ulicę św. Katarzyny, trzykilometrową, uważaną za najdłuższy deptak w Europie i jeden z najbardziej ruchliwych, ze względu na zbieg najnowszych sklepów, kawiarni, rozpieszczania, straganów i ludzi, wielu ludzi, którzy sprawiają, że jest to najbardziej zabawne.
Przeprawa przez rzekę Garonne to nie lada przeżycie
Opuszczając Sainte Catherine, strzeż się nowoczesności Tramwaje w Bordeaux innowacyjnej energii elektrycznej, która nie hałasuje i pracuje cicho i rzetelnie w całym mieście. To również przechodzi złoty trójkąt , dzielnica wybitnych osobistości, w której znajdują się dwa emblematyczne budynki miasta, takie jak Wielki teatr wybudowany przez marszałka Richelieu w XVIII wieku i sąsiada wspaniały hotel , zarówno neoklasycystyczne, jak i zbudowane pod przewodnictwem architekta Víctora Louisa.
Z degustacji wina w Council Interprofessionnel du Vin de Bordeaux (CIVB) pozostawia nieco więcej informacji o tym fascynującym świecie, który zaczyna się od korzenia winorośli, a kończy na pieszczeniu podniebienia przy lampce wina. Po drugiej stronie rzeki scena się zmienia. Klasyczne białe miasto ze względu na porowaty wapienny kamień jego budynków przekształca się w dzielnica Darwina , hipster , eko-zrównoważony, gdzie panuje kreatywność i awangarda, co widać w zakładzie Magazyn ogólny , z przestrzeniami przeznaczonymi na wino i produkty ekologiczne.
Obowiązkowa wizyta w Gotycka katedra św. Andrzeja , która jest częścią drogi Santiago de France i która słynie z oryginalności 50-metrowej dzwonnicy Pey-Berland, oddzielonej od głównego budynku i zwieńczonej Notre Dame d'Aquitaine. Zapada zmierzch, a po przejściu pod piękne brama cailhaus XV wieku docieramy do Plac Giełdowy , z lustrem wody, które, jeśli jest atrakcyjne w dzień, jest jeszcze bardziej atrakcyjne w nocy: ciemność nocy sprawia, że imponujące budynki placu, oświetlone latarnie, tramwaje, a nawet ludzie odbijają się w woda z taką wyrazistością, że trudno odróżnić rzeczywistość od fikcji.
BLACK PÉRIGORD: MIĘDZY LASAMI A TRADYCJĄ
W regionie Nowej Akwitanii, Dordogne-Périgord To dział, który szczyci się posiadaniem największej liczby najpiękniejsze wioski we Francji oraz wyśmienita gastronomia, w której dominują czarna trufla, foie gras, grzyby czy truskawki Périgord. Podzielony na cztery kolory, które go definiują, Périgord Noir, położony w południowo-wschodniej części regionu, jest najstarszy. Jego nazwa pochodzi od ciemności lasów i czerni trufli, tak jak Zieleń bierze swoją nazwę od łąk, a Biała od wapiennej gleby. Najmłodszy ze wszystkich, Purple Périgord, honoruje pigment swoich winorośli.
Gotycka katedra św. Andrzeja
Pierwszym przystankiem w Périgord Noir jest miasto La Roque Gageac który, zamieszkany od czasów prehistorycznych i położony między klifem a rzeką Dordogne, uważany jest za jeden z najpiękniejszych we Francji.Żółte kamienne fasady i łupkowe dachy domów wystają z ziemi schodząc ze wzgórza jak ziemskie wyrostki.
Podczas przejażdżki po rzece typowymi barkami w okolicy można zobaczyć detale kolorowych okiennic okien, kwiaty i ogrody, w których rosną bambusy, banany, figi, a nawet kaktusy, biorąc pod uwagę mikroklimat subtropikalny który powstaje dzięki jego uprzywilejowanej lokalizacji. Dominując w sercu miasta, wyróżnia się Wieczorny Manoir , dawna rezydencja słynnego historyka i teologa Jeana Tarde, niedaleko ruin fortecy troglodytów. Kontynuując przyjazną żeglugę barki, prezentowane są pałacowe fortece zamków Malartrie, Lacoste, Castelnaud i Marqueyssac, słynące z wielowiekowych ogrodów bukszpanowych i wspaniałych widoków.
Urokliwie konkuruje ze średniowieczną wioską La Roque Gageac Beynac-et-Cazenac , którego początki sięgają epoki brązu. Poprzez strome uliczki, dobrze utrzymane domy z przepięknymi ogrodami wychodzą na zamek beynac, który, położony na szczycie miasta, oferuje imponujące widoki na dolinę.
Jego ściany mówią o Szymon de Monfort , zagorzały wróg ruchu katarów, Felipe Augusto i Juana sin Tierra, Leonora de Aquitania i Ricardo Corazón de León, wojny stuletniej, a także z bardziej żartobliwych powodów, takich jak jego rola w kręceniu Joanny d'Arc , Córka D'Artagnana i wiele innych scen ze świata celuloidu.
Średniowieczna wioska Beynac-et-Cazenac
SARLAT-LA-CANÉDA, SERCE CZARNEGO PÉRIGORD
Najważniejszym punktem wycieczki po Akwitanii jest jej stolica. Średniowieczne, eleganckie i zabawne miasto, które pachnie truflami i smakuje foie, jej rozpieszczonych produktów, a także kasztanów, orzechów włoskich, grzybów czy truskawek, w zależności od pory roku. Uważany za pierwsze miasto w Europie pod względem liczby chronionych budynków na metr kwadratowy, każdy zakątek Sarlat zasługuje na spojrzenie zarówno w dzień, jak i w przytłumionym świetle, które oświetla go w nocy.
Kiedyś odwiedzali go Wikingowie i Anglicy, którzy pozostawili swój ślad na stolicy Czarnego Périgordu. Wraz ze zniknięciem jego diecezji w czasie rewolucji Sarlat pozostawał niezauważony przez kilkadziesiąt lat, aż do tzw. Prawo Malraux z 1962 r , imiennik Ministra Kultury, zajmujący się restauracją chronionych obiektów, wskrzesił ją, przywracając światu.
H oy to jedno z miast, do którego przybywa więcej gości, chętni do spróbowania wykwintnej kuchni i kontemplacji fasad pałaców z dachami lauzami, ratusza, kościoła Recoletos i wspaniałej transformacji kościoła Santa María w zadaszony rynek, dzieło architekta Jean Nouvelle , Architektura Pritzkera 2008.
LASCAUX, NAJWIĘKSZE MUZEUM SZTUKI PREHISTORYCZNEJ
Podczas jednego ze swoich codziennych spacerów po dolinie Vézerè, Marcel Ravidat , w towarzystwie swojego psa Robota, zobaczył, jak kopie dziurę, która przyciągnęła jego uwagę. Coś ostrzegło młodego Marcela, że to nie byle jaki zapadlisko, i wrócił w towarzystwie przyjaciół i obładowany sztućcami.
Po zagłębieniu się w jaskini kwartet odkrył jesienią 1940 r. jedno z najważniejszych prehistorycznych znalezisk. Ich jaskiniowym świadectwem są byki, jelenie, kozice, niedźwiedzie brunatne, żubry i konie Paleolityczni kromaniończycy, którzy na swoich obrazach odzwierciedlali ich styl życia.
Wspaniałe odkrycie zostało otwarte dla publiczności w 1948 i zamknięte w 1963, gdy pojawiły się plamy kalcytu spowodowane mikroorganizmami i ludzkim oddychaniem. Dlatego się urodził Lascaux II , wspaniała reprodukcja jaskiń, Lascaux III wystawa objazdowa, która krąży po całym świecie i Lascaux IV, nowa replika prawdziwych jaskiń.
Sarlat-La-Canéda, serce Czarnego Périgord