Czy rzuciłbyś wszystko, żeby napisać książkę? Z pomocą dzieci jest łatwiej...
Sofía jest 12-letnią dziewczynką, która ma zamiar wybrać się na wycieczkę ze swoją szkołą, ale tego samego dnia dochodzi do burzy, która uniemożliwia jej i jej towarzyszom wyprawę na przygodę. W obliczu rozczarowania matka wyjaśnia, że życie opiera się na dwóch rodzajach przyszłości: planowana przyszłość (wycieczka) i wyłaniająca się przyszłość (deszcz). Nasza egzystencja jest mieszanką obu i zawsze będą burze, które mogą zmienić twoje przeznaczenie.
W pewnym momencie pierwsza książka i życie Rosy mieszają się. To historia, którą opowiada swojej córce, ale także sobie.
Rosa Domingo to 44-letnia psycholog i pisarka mieszkająca w katalońskim mieście Malgrat de Mar, która Postanowiła rzucić pracę jako urzędnik państwowy, aby w pełni zaangażować się w pisanie książek o psychologii w środku pandemii. Ale nigdy się nie spodziewał, że jego dwoje dzieci, Sofía (12 lat) i Jan (7 lat), będą wspólnikami na tym nowym etapie. Zwłaszcza, gdy wspólne mieszkanie 24/7 podczas porodu stało się odkryciem dla wielu rodzin. oraz potrzebę docenienia „tego, co istotne”, motywacji dla tysięcy ludzi.
Pisarka Rosa Domingo napisała książki oparte na rozmowach z dziećmi.
NIE żałujemy tego, co robimy, ale czego nie robimy
1. Chciałbym mieć odwagę robienia tego, co naprawdę chciałeś zrobić a nie to, czego oczekiwali od niego inni.
dwa. Żałuję, że nie pracowałem tak ciężko.
3. Chciałbym mieć odwagę, by wyrazić to, co naprawdę czuł.
4. Chciałbym mieć kontakt z przyjaciółmi.
5. Chciałbym być szczęśliwszy.
Te pięć fraz było najczęściej słuchanych przez Australijska pielęgniarka Bronnie Ware podczas pobytu w hospicjum. Wiele lat później Ware zebrał te świadectwa w swojej książce The Top Five Regrets of the Dying, pracy, która miała nadejść z rąk Rosy Domingo, bohaterki naszej opowieści. Rewelacje tych ludzi na początku tunelu, one też coś w niej obudziły.
Dwa tytuły samowiedzy i rozwoju osobistego Rosy Domingo.
„Studiowałem psychologię organizacji, ale Zawsze podobał mi się motyw wizualny skupiony na psychologii”, mówi Rosa Domingo do Traveller.es. „Z biegiem czasu skończyłem pracę w dziale zasobów ludzkich, ale znalazłem luki, aby kontynuować szkolenie”.
Rosa pogłębiła studia na kierunku Psychologia Kliniczna i w 2013 roku, równolegle do swojej głównej działalności, założyła magazyn psychologiczny Insight. Niemniej jednak, pandemia przyspieszyła decyzję, którą być może Rosa podjęła już dawno temu, nie odważając się zrobić kroku. Zamknięta w domu poprosiła o urlop, który zawsze odkładała z powodu niepewności, przekonana, że mogłaby wnieść więcej jako pisarka niż jako urzędniczka.
Ilustracja jednej z książek Rosy Domingo.
„Są różne etapy i szczególnie trzymamy się jednego, ponieważ dla nas to strefa komfortu, chociaż coś w Tobie mówi Ci, że Twoje życie nie jest pełne. Oczywiście, że się boisz i nie jest to łatwe, ale ma to swoją nagrodę” – kontynuuje Rosa, dla której pandemia oznaczała okazja nie tylko do realizowania swoich marzeń, ale do robienia tego w towarzystwie dwójki dzieci: „Pandemia była przebudzeniem i ponownym połączeniem z rodziną”.
CO MYŚLĄ POTWORY?
Jan, 7 lat, lubi rysować kosmitów i dinozaury. Aż pewnego dnia przyszedł do matki z rysunkiem potwora, który był pierwszą oznaką inspiracji. Rosa uznała za interesujące dalsze badanie związku między jej książkami o psychologii dziecięcej a rysunkami jej malucha: „Zaczęłam mu wyjaśniać sytuacje i pytać, którego potwora narysuje w każdym z nich” – mówi Rosa. „Tak narodziła się książka Tajny słownik potworów, która zajmuje się negatywne emocje dzieci, takie jak m.in. poczucie winy, agresywność, zazdrość, nienawiść i złość.”
Pisarka Rosa Domingo rzuciła się na pisanie podczas pandemii.
W tym samym czasie Sofía, 12-letnia córka Rosy, stała się inspiracją dla książki Kim jestem?, która bada różne dialogi między dziewczynką o imieniu Sofía a jej matką w celu przeanalizowania podstawowych pojęć w psychologia ukierunkowana na młodzież i dorosłych jako istotę bytu, powołania, przekonań czy marzeń: „Byłam psychologiem i moja córka przyszła mi zadać pytania” – mówi Rosa. „Od tego czasu to się stało. odpowiedzi składające się na treść książki, z sytuacjami takimi jak wspomniana wycieczka Sofii obciążonej burzą”.
Dwie książki napisane w towarzystwie jej dzieci były dwiema z wielu opublikowanych przez Rosę podczas pandemii: Dziennik snów, notatnik przeznaczony do codziennego zapisywania naszych snów i zagłębiania się w nie; Miś Nervi, opowieść z technikami relaksacyjnymi dla dzieci; o Kōan: Mandale do edycji, notatnik, który ujawnia koan, rodzaj zagadki używanej przez mistrzów zen do oceny postępów swoich uczniów, poprzez rysunki mandali. Kilka jego książek zostało przetłumaczonych na język kataloński, angielski, a nawet niemiecki.
Rosa zapewnia, że chociaż jeden z jej tytułów nadal zależy od publikacji przez wydawcę, ona czuje się bardzo komfortowo publikując na Amazon KDP, platformie do samodzielnego publikowania giganta Jeffa Bezosa, która pomogła tak wielu pisarzom do samodzielnego rozpowszechniania swojej pracy: „Moje książki są bardzo dobrze przyjmowane i kim jestem? ma wielka dyfuzja, zwłaszcza wśród stowarzyszeń dzieci o wysokich zdolnościach”.
Postęp nadchodzi i chociaż ewolucja jest niedawna i powolna, Rosa wie, że nadchodzi czas, aby żyć w 100% z tego, co pisze, chociaż zawsze trzeba mieć plan: „Obecnie ściągam oszczędności i na szczęście mój mąż pracuje. Kieruję się filozofią Piramidy Maslowa: najpierw musimy zaspokoić nasze potrzeby fizjologiczne jak jedzenie i oddychanie, ale musimy też mieć bezpieczne środowisko, aby móc osiągnąć oczekiwaną samorealizację”, mówi Rosa: „Nie wiemy, kiedy nadejdą burze, ale możemy być przygotowani na to, kiedy nadejdą”.