Czarny kot (i trzy koty egipskie)
Inne języki (te lepsze) mówią, że likier kawowy ma coś wspólnego z tą mutacją, tą magiczną miksturą, w której garnku w pewnym momencie wpadli wszyscy Galicyjczycy. Inni powiedzą, że była to brandy babci lub wino z miasta. Ale o co chodzi? Vigo jest winny wszystkiego , jego ulice, jego zbocza, jego dzielnice i bary. Było wiele lat, wiele nocnych trajektorii metalowego miasta, które spędziło jakieś 80 kędzierzawych, szalonych (może za dużo) i które dzisiaj może nie być tym, czym było. Ale cokolwiek mówią tutejsze noce są zrobione z innej pasty . Sprawdziliśmy to przy kolacji, napojach i spędzeniu parkietu!
PRZYJEMNOŚĆ SMAKU
Czy jesteś bardziej przekąską lub wspólnym talerzem w porze kolacji? Udaj się w okolice portu (nie można się zgubić: poświęć się zjeżdżaniu ze wzgórz, a dotrzesz), a na Calle A Laxe 5 znajdziesz uroczą tawernę, Charra , dobrego mięsa i lepszego wina. Imię zdradza go: specjalnością jest surowiec z Salamanki . Ale rodzimy produkt nie jest pomijany (zwróć uwagę na sezonowe gulasze i nie przegap ośmiornicy). Nie zapomnij zamarynować wszystkiego dobrym Terras Gauda (Lub Salnés, trzeba powiedzieć więcej) i zakończ to boom na czekolady : ciepły środek chłodzący.
A może coś zabawnego? Kurnik , na ulicy Concepción Arenal. Tutaj specjalnością są jajka, kurczak i wszystko, co można zrobić z tych elementów. Jajecznica, z ryżem, z chorizo i szynką, dzikie jajka... Powiedziałem, wszelkiego rodzaju (i wszystkie pyszne).
Pulpiño na targach La Charra
Czego chcesz czegoś „da terriña”? Warto trochę wyrwać się z miasta, aby cieszyć się prawdziwym furancho. Udajemy się więc na obrzeża i polecamy **O Muiño Vello w Redondela** stary młyn przerobiony na świątynię rozkoszy smakowych. Po podziwianiu tysięcy wiejskich bibelotów i zachwyceniu się pięknem tego miejsca (och, te świetliki, które działają jak mini lampki w ogrodzie...) zaczyna się radość : omlet ziemniaczany (ziemniak galicyjski o miękkiej i prawie roztopionej konsystencji), kiełbaski z piekła rodem, nadziewane grzyby, zorza, papryczki Padrón („uns pican e outros non”), kalmary, ser tetilla... A wszystko popijane dobrym winem domowym , kłótliwy, ale nie przystojny, kawa gulaszowa (śmiech z walki byków) i kto wie, czy to dobry queimada, w tym zaklęcie. Raj, panowie.
JEŚĆ, duży i z przyjemnością
FILIŻANEK Idź na ulicę trubadura par excellence, Martin Codax i osiąga dom powyżej (czyli dokładnie to, dom na szczycie skarpy). Zapraszamy na kameralny koncert typu „nie ma sceny, ale mamy dywan” z ginem z tonikiem i z widokiem na zrujnowane budynki , tych, które dają więcej przyjemności niż architektury industrialne, które znajdziemy w innym Vigo.
Jeśli krzesło stanie ci na drodze, rzuć rzutkami w ** La Juakina ** (które w niedziele staje się rodzajem „centrum sportowego” z transmisją meczów i komentarzami) i copichuela w Ronda de Don Bosco 7, wyleczy wszystkie bolączki. Oferuje również odwrotną opcję, relaks w przytulnym salonie z tyłu **(ale z umiarem, który wykorzystuje)**.
La Juakina, guma do żucia jest zabroniona
Piegi cynefilii? może to brzmi jak ty 13 Tzameti . Nie martw się, na ulicy Ekwador nikt nie gra w rosyjską ruletkę z naładowaną bronią. Mili ludzie, szkielet, nogi manekina, być może wczesny koncert, świetna piosenka po świetnej piosence na pokładzie i projekcja filmów takich jak Pulp Fiction, która pomaga wejść w pętlę tych, które zachęcają twoją duszę i ducha do odpoczynku nocy.
Rekomendacje mogą być (i są) nieskończone zarówno w sąsiedztwie Wina (w Casco Vello) lub w okolicy Arenal . Niezbędne w starej części jest rozpoczęcie trasy w Plac Konstytucji zejść z rosołu w rosół, z wina w wino, z O Ovo, al Marexada, Type X, A Barrica, Anghara Nights, Ferriñas... aż do dotarcia w okolice Berbés, zapach morza i arkad, które niegdyś zalewały wody ujścia. Już w Arenal zmieniają trzecią, noszą szpilki i krawaty: ** Arenal X , Atlanta , One...** No i oczywiście motyw Rock dwudziestego wieku który ma prawie 15 lat w noc Vigo.
Na równiku miasta
NA TORZE Zdecydowaliśmy się na Churruca , nie przesadza z nocną petardą i czarującym w równych częściach. Najlepiej przejść się przez to wszystko i odpuścić. Skoczmy z tropikalnych koktajli Douglasa w Festiwal Manekinów do ** Gato Negro ** (pierwsza sala Silvii Superstar) i jej pizpireto ** Mogambo ** na sesje rockabilly, rytmy boogie, tupeciki, lata sześćdziesiąte, lampart, brokat i och, burleska! Dajmy rock i grunge nocy w Kwadrofenia i w Do Cova do Trasgo , trochę więcej solniczki w Boom Boom Room i tradycyjny akcent w Churruca 20 lub w Trincheira. wybierać! Tutaj proponujemy nieomylną triadę:
Mity świata, ** La Iguana nie może zabraknąć**. Z jego 22-letnim życiem i epickimi koncertami w swojej długiej historii (Silvia Superstar powiedziała, że widziała tam Green Daya wraz z około 50 innymi osobami...), miejsce to wygrywa, jeśli chodzi o wielkie nazwiska i rockowego ducha po eksplozja Movida. Na samej ulicy Churruca „kamienna świątynia” To labirynt wybiegów i schodów (najbardziej zawrotnych i ukrytych, tych zza kulis, ale to już inna historia), z których trudno będzie Ci się wydostać (a zrobisz to z jedną z ich mitycznych koszul na , oczywiście).
La Iguana: „świątynia skały”
I nadszedł moment zatracenia. Fabryka czekolady to czysty występek. To miejsce ma „co wiem”, które sprawi, że uniesiesz się od wejścia na scenę. Na pokładach DJ Lizard, a przy barze cały śmiech. To miejsce, w którym można poznać nowe piosenki i artystów oraz tańczyć klasykę (i nie tyle) undergroundu. Krótko mówiąc, kiedy zapalą się światła, aby zamknąć lokal, nie będziesz w stanie uniknąć żalu. Totalny dramat galicyjski.
Noc zakończyliśmy bardzo blisko miejsca, w którym zaczęliśmy, w Martín Códax. I zmieniliśmy trubadura na elektronikę i pop w Pokój Playmobil . dwa środowiska, Noce Vademecum i MiniPlay , aby nigdy się nie nudzić. I z nostalgicznym plusem : miejsce to czysta historia Vigo z nocami bez przerw, stary Ruralex, jeden z domów z lat osiemdziesiątych Movida z mnóstwem nocnego życia i więcej zdrady. Czy pasuje.
Fabryka Czekolady: zaczep gwarantowany