uwodzicielka Dublin to miasto, które się zakochuje od pierwszego wejrzenia. I nie mówimy tego ze względu na jego architektoniczną wielkość, w stylu innych europejskich stolic, ale dlatego, że jest to miasto o ludzkich wymiarach, stworzone skrojona na miarę tych, którzy chcą ją odkrywać, idąc powoli, bez celu.
W Dublinie trzeba spojrzeć tony i kolory oferowane przez ich domy, kolorowe drzwi Merrion Square czy Fitzwillian Square, na przykład. Lub w nieskazitelnej zieleni dublińskich parków, takich jak Zielony Park św.
Dom, w którym mieszkał Bram Stoker, w Dublinie.
Możemy nawet odkryć ciekawskie „tęcze”, które przemykają ulicami, gdy deszcz ustępuje słońcu, który również chce być integralną częścią środowiska. Ale jeśli jest coś, co olśniewa w tym mieście i z czego jest znane na całym świecie, to jest to… jego puby, w których można wypić dobre piwo Guinness słuchając tradycyjnej muzyki irlandzkiej.
Chociaż nie możemy zapomnieć, że Dublin jest „Miasto Literatury”, ogłoszone w ten sposób przez UNESCO. Odwiedziliśmy dwa muzea poświęcone literom, takie jak Dublin Writers Museum i niedawno otwarte „MoLI” , Muzeum Literatury Irlandzkiej.
oba dedykowane do doskonałe mnóstwo pisarze dublińscy, takich jak (Butler Yeats, Bernard Shaw i Samuel Beckett, którzy zdobyli Nagrodę Nobla) i wielu innych wielkich pisarzy (którzy tu mieszkali lub urodzili się), takich jak James Joyce, Jonathan Swift, Oscar Wilde, Kate O'Brien, O'Casey, Samuel Beckett, Ian Gibson, Bram Stoker itp., między innymi.
Most Penny, Dublin.
Ten ostatni powieściopisarz, autor wielkiej gotyckiej powieści Dracula, urodził się w Dublinie w 1847 roku. Mieście, które było częścią Zjednoczonego Królestwa i które w rzeczywistości było uważane za drugie najważniejsze miasto w kraju. Dowodem na to są liczne gruzińskie i wiktoriańskie budynki, niektóre o wielkiej monumentalności, które obfitują w ulice tego eleganckiego miasta i przyjazny dla pieszego.
Przy Marino Crescent Street 15, niewielkim osiedlu zbudowanym w kształcie półksiężyca, urodził się chłopiec, którego nazwali Abraham Stoker. To było w mieszczańskiej dzielnicy, trochę oddalonej od centrum stolicy. Na szczęście dom zachował się, choć jest prywatny.
Klasztor Glendalough, Dublin.
Naprzeciwko, na cześć pisarza, jest park z jego imieniem i tablicą upamiętniającą jego narodziny. Stoker nie wiedział, że jego przyszła żona, Florence Balcombe, również mieszkała na tej samej ulicy, ale pod numerem 1. Dowiedział się o tym dopiero 31 lat później, kiedy się poznali.
Rodzina Stokera była protestancka i klasa średnia. Jego dzieciństwo było dość ciężkie, ponieważ pierwsze lata spędził chory, co sprawiło, że czytanie i tajemnicze historie, o których opowiadała mu jego matka jego zawór ucieczki przed światem, który wydawał mu się odległy.
Pod mostem groszowym w Dublinie.
PALNIK NA ZAMKU W DUBLINIE
W wieku 17 lat wszedł słynny Trinity College, główna uczelnia w Irlandii, gdzie byłby wybitnym studentem w matematyce, naukach ścisłych i sporcie w ciągu sześciu lat, kiedy tam był. Ten uniwersytet, składający się z kilku budynków, zachowuje l Stara Biblioteka, jedna z najpiękniejszych na świecie z ponad 200 000 starych książek.
Wśród jego półek jest Księga z Kells, średniowieczny rękopis chrześcijański z ozdobnymi ilustracjami o wielkim bogactwie i kolorze o enigmatycznym charakterze.
Biblioteka Marsha w Dublinie.
Podczas ostatnich lat w Trinity, Bram (zdrobnienie od Abraham), jak już nazywali go jego towarzysze i jest oficjalnie znany, zaczyna pracować w tym samym miejscu co jego ojciec, czyli przy Zamku Dublińskim. Stoker, wysoki i imponujący fizycznie nastolatek, poszedł do pracy jako urzędnik, ale nie miał szczególnego upodobania do tego typu pracy.
Dla niego było to dość nudne, ale jego ojciec miał troje dzieci w college'u i Bram musiał wspierać finansowo rodzinę dzięki tej pracy. Tam pracował przez dziesięć lat, do 1878 r., awansując na inspektora i przyczyniając się do reorganizacji pracy wszystkich sądów pierwszej instancji w kraju.
Kościół św. Anny w Dublinie, w którym ożenił się Bram Stoker.
Zamek w Dublinie rozpoczął się jako osada wikingów, ale później stała się najważniejszą fortyfikacją w Irlandii. Dziś jest jedną z największych atrakcji miasta, nie tylko ze względu na niektóre budynki znajdujące się wewnątrz ogrodzonego terenu, jak na przykład jedyna zachowana średniowieczna wieża, Kaplica Królewska z przepięknym wnętrzem czy odkryte niedawno fundamenty XIII-wiecznego średniowiecznego zamku, ale za to, że stanowią ramy ważnych oficjalnych aktów, takich jak inauguracja co siedem lat prezydenta Irlandii.
Stoker, pracując na Zamku, zmienił swoją siedzibę, ale zawsze blisko niej. Jeden z nich na 7 St. Stephen's Green, a drugi na 30 Kildare Street, gdzie tablica na jego cześć przypomina o tym fakcie.
Pub O'Donoghue w Dublinie.
W tym okresie prac na zamku Stoker zaczyna pisać swoje pierwsze horrory, które choć nie były zbyt dobrze znane, Dali już wskazówki na temat tego, co miało nadejść później. Pisał także recenzje teatralne dla gazety Dublin Evening Mail, której właściciel, Le Fanu, był dokładnie autor jednej z pierwszych powieści o wampirach, jakie kiedykolwiek napisano i to logicznie wpłynęło na Stokera.
Przed opuszczeniem stanowiska inspektora w zamku, Stoker pisze podręcznik zatytułowany Obowiązki pracowników Sądów Pierwszej Instancji w Irlandii, opublikowany w 1879 roku i który był używany do lat 60. ubiegłego wieku.
Kaplica Królewska w Zamku, gdzie Bram Stoker pracował w Dublinie.
BIBLIOTEKA MARSH, NAJLEPIEJ UTRZYMANA TAJEMNICA W DUBLINIE
W wieku 18 lat Stoker po raz pierwszy odwiedza Bibliotekę Bagienną, prawdopodobnie najlepiej ukryty skarb w całym mieście. Ta otwarta w 1707 roku biblioteka była pierwszą biblioteką publiczną w Irlandii. Jego wnętrze, o niemal średniowiecznym klimacie, nie zmieniło się w ciągu ostatnich trzystu lat i zawiera ważny zbiór książek i rękopisów od XV do XVII wieku.
Również, Stoker, który odwiedzał ją siedmiokrotnie, poprosił o przyniesienie mu kilku książek do nauki i dzięki zachowanej księdze metrykalnej z jego podpisem, mówi nam, jakie były jego skłonności. Czytał książki o kosmografii, geografii, medycynie itd. oraz jedną, która wyróżnia się spośród wszystkich: Atlas Geographus, którego drugi tom poprosił o zbadanie niektórych krajów, takich jak Węgry i Turcja.
Intrygujący fakt, ponieważ ten tom zawiera mapę Transylwanii. Można by pomyśleć, że tu będzie zalążek, żeby po latach to się wydało Drakulo, w którym zawiera dane o miejscach geograficznych, które po mistrzowsku opisuje w powieści, a Stoker nigdy nie podróżował do Transylwanii.
Książka, o którą poprosił Bram Stoker w Bibliotece Marsh w Dublinie.
Nie byłoby zaskoczeniem, gdyby Stoker odwiedził jedno z najciekawszych miejsc w Dublinie. Samotna dolina otoczona jeziorami, w której znajduje się najpiękniejszy kompleks klasztorny w Irlandii: Glendalough. Jej nazwa oznacza dolinę dwóch jezior i została założona w VI wieku.
Nad całym kompleksem dominuje wysoka okrągła wieża, służąca jako schron i dzwonnica. Kościół św. Kevina, tuż obok, to jedyny budynek z kamiennym dachem w Irlandii. Cmentarz otaczający klasztor wraz ze zdobiącymi go celtyckimi krzyżami tworzy wyjątkowy zespół, który robi wrażenie za pierwszym razem.
Zamek, w którym pracował Bram Stoker w Dublinie.
Stoker był także miłośnikiem teatru i miał dwadzieścia kilka lat Poznał wielkiego angielskiego aktora Henry'ego Irvinga, z którym stał się bliskim przyjacielem do końca życia.
W anglikańskim kościele Santa Ana, położonym w jednej z najlepszych dzielnic w centrum miasta, znajdowało się miejsce Stoker poślubił Florence Balcombe w wieku 31 lat w 1878 roku. Fakt ten upamiętnia popiersie pisarza znajdujące się wewnątrz kościoła. Zaledwie pięć dni później Stoker i jego żona przeprowadzili się z Irvingiem do Londynu i już nigdy nie zamieszkał w Irlandii.
Samuel Beckett Bridge, architekt Calatrava, Dublin.
Po emigracji do Londynu Irving zatrudnił go jako swojego osobistego sekretarza, łącząc tę pracę jako dyrektora Lyceum Theatre, a także: Był także krytykiem literackim na Codzienny Telegraf.
POCHODZENIE DRACULI
W Londynie Stoker zaczyna gromadzić wszystkie informacje, które przechowywał, studiował i czytał o wampiryzmie. powieści jak Wampir, Polidori, Frankensteina, Mary Shelley, a przede wszystkim powieści Karmilla, przez Sheridana LeFanu, są to źródła, które z pewnością uwiodły Stokera, wraz ze wszystkimi informacjami, które uzyskał w bibliotekach Trinity College i Marsh Library.
Irlandzkie Muzeum Emigracji w Dublinie.
Istnieją również odniesienia, które Stoker oparł ją na rozmowach, które odbył z węgierskim bohaterem, który opowiedział mu o Vlad Tepes. Początki powieści autor skupiają się pod koniec XIX wieku w Siedmiogrodzie, co oznacza „za lasami”. W tym regionie, który dawniej należał do Węgier, a teraz do Rumunii, naprawdę istniała postać Vlada Tepesa, Któremu jego rodacy nadali mu przydomek „Palownik”, gdyż w swoich walkach z Turkami okrutnie przystąpił do nabijania jeńców na pal.
Istnieje kilka wersji imienia Draculi, z których najbardziej znana jest następująca. Ojciec Tepesa, zwany Vlad Dracul (ponieważ należał do zakonu Smoka), przy urodzeniu syn nazywa go Vlad Draculea, ponieważ w języku rumuńskim końcówka „ulea” oznacza-syn-, by później przekształcić się w Draculę.
Temple Bar w Dublinie.
Powieść została wydana w 1897 roku ze sporym sukcesem, ale tak naprawdę film zostaje wydany dopiero dziesięć lat po śmierci Stokera nosferatu wampir, w reżyserii Murnaua w 1922 roku, powodując wznowienie powieści, która osiąga najwyższe limity popularności.
Dzięki siódmej sztuce dramatyczne możliwości tkwiące w opowieści Stokera zostały w pełni zrealizowane, a hrabia Dracula wszedł do świadomości społecznej zwykle. Stąd setki filmów sprawiły, że ta powieść stała się powszechnie znana i przetłumaczona na wszystkie języki, w których bohater książki pod względem popularności przewyższa własnego twórcę.
Miejsce urodzenia Brama Stokera w Dublinie.
Kto by pomyślał, że kilka lat po napisaniu Drakuli zamek Bran, znajdujący się w dzisiejszej Siedmiogrodzie w Rumunii, stanie się siedzibą hrabiego, skoro według legendy (choć nie oficjalnie) zamieszkiwał ją wojewoda Vlad Tepes, co sprawiło, że wielkie rzesze turystów szukały w tym zamku legendy i fantazji, która koresponduje z dziełem i jest spleciona z samą rzeczywistością:
„…Zamek został zbudowany na szczycie ogromnej skały, tak że był nie do zdobycia z trzech stron; również wysokie okna praktykowane w tej ścianie były niedostępne w żaden sposób. Na wschodzie widać było głęboką dolinę, aw oddali wznosiły się bardzo strome góry, być może schronienie dla bandytów. i kilka nagłych szczytów…”
Trinity College w Dublinie.
Ale nie musisz jechać do Transylwanii, aby cieszyć się całą książką. W październiku przyszłego roku najprawdopodobniej Festiwal Bram Stokers aby uczcić tę rocznicę, w której Dracula będzie czekał na zwiedzających, by służyć jako przewodnik po trasie jej twórcy w tym mieście Dublinie. Wszyscy jesteście ostrzegani.