A Coruña: przewodnik-Biblia, aby nie przegapić niczego w mieście
Enric González tak mówi aby sklasyfikować idiotę wystarczy pozwolić mu się zestarzeć . I masz rację. Podróżowanie i życie w różnych miastach jest w porządku, ale czasami tęsknię za młodością w Coruña , miasto, w którym spędziłem prawie siedem lat. Teraz, gdy zdecydowałem się wrócić, zdaję sobie sprawę, że łatwo jest się zaklasyfikować: Stałem się melancholijnym idiotą.
Inditex wyrządził wiele szkód . W moich wspomnieniach nie ma tak fajnych miejsc z tak wysokimi sufitami i tyloma pięknymi ludźmi. Jasne, że są ładne, ale nie wszystkie działają . Miej litość na serwerze, pochodzę z czasów, gdy smakosze nazywano „ triperos ".
Oddzielenie ziarna od plew to żmudne zadanie, ponieważ A Coruña jest nieokreślona, odpowiedni dla każdego , z jego własną aluzją, jego brawurą i jego słowami. Ta nieokreśloność tak typowa dla nas - galicyjski - To, że czasem jesteśmy ludźmi, a innym razem formami z ożywionej mgły, skłoniło mnie do szukania - i pamiętania - tych miejsc, w których można poczuć się jak w domu.
Plac Marii Pita w A Coruña
Coruña zaczyna się w miejskim autobusie , jak prawie wszystkie filmy opowiadające o historiach nieznanych miast, które brzmią jak powrót do domu. Jednym z moich najwcześniejszych wspomnień było w namiocie . Ze zdumieniem obserwowałem, jak kierowca wysiada i pomaga starszej kobiecie wsiąść do samochodu „czerwony mercedes” -Po latach dowiedziałem się, że dali mu nagrodę za bycie miłym.
Ważne jest, aby wziąć pod uwagę linie miejskie, ponieważ za niewielkie pieniądze można przejechać całe miasto, a niektóre obszary, takie jak Parrote , są zakazane dla samochodów osobowych.
wsiąść do Linia 1A w kierunku Puerta Real a kiedy wysiądziesz przy tym samym wejściu do Plac Marii Pity To dobry sposób na rozpoczęcie podróży.
Kraty placu Marii Pity
Jest część melancholii, która sugeruje wybryki, ponieważ to uczucie smutku i niejasnego szczęścia nie jest tak po prostu aktywowane. W miejscach takich jak przysmaki w kawiarni _(burmistrz Marchesi 1) _ pamięć jest aktywowana, gdy usiądziesz w jakimś miejscu tabela wierszy który jest przyklejony do okien i zamawiasz kawę, gdy uderzasz w świątynię na drewnie i widzisz zamieszanie ludzi -i jeśli pójdziesz z folderami pełnymi notatek i nie spałeś lepiej-; idź do ** Chamfer ** _ (Antonio viñes 2) _, aby przejść Noc San Xoan z kolegami na bazie piwa i sardynek i że jeden z koleżanek idzie z hamburgerem z Jumbo H-1 _(Eusebio da Guarda 2) _ -Powiedz, co chcesz, ale są najlepsze w mieście-; lub przygotuj wystawę i zabierz ją do Kawa Macondo _(San Andrés 106) _ i życzę, aby pewnego dnia jeden z twoich obrazów pozostaje na ścianie.
Bycie filmowcem wymaga poświęcenia. Czasami ma to nagrodę, taką jak bycie świadkiem malowania filarów dolnego przejścia Aleja Alfonso Molina przez profesjonalnych artystów graffiti lub zobacz pozostałości Morza Egejskiego osiadły na wybrzeżu , u podnóża wieży Herkulesa. Albo zamów gigantyczną kawę i kawałek ciasta w **kawiarni Vecchio** tylko za spójrz na mural Urbano Lugrís w godzinach.
Ta kawiarnia była w centralna ulica królewska i był wyjątkowy ze względu na tajemnicę, którą trzymał. Byłem w numer 74 a mural zajął całą ścianę. Teraz Vecchio jest tam, gdzie kiedyś był symboliczny Kirs _(Real 55)_, który zamknął swoje drzwi w czerwcu 2011 roku, pozostawiając osieroconych weteranów, do tych z „ostatniego lotu” . Jak powiedział drugi, zawsze mamy nadzieję, że klasyczny i elegancki ** Manhattan Plaza ** _(Plaza Pontevedra s/n) _ nie zamknie się i nie zostawi nas bez aperitif. Ściana jednak został odzyskany dzięki sąsiedztwu , a odrestaurowany można zobaczyć w Siedziba Fundacji (Wielki Kanton 8).
Fasady budynków A Coruña
W A Coruña jest też miejsce na epickie bitwy kulinarne , a konkurs jest prowadzony przez zwolenników dwie churerie. La Bonilla _ (Ramon y Cajal 35) _ z klasycznymi churros i czekoladą oraz Ster _(Ramón y Cajal 18) _ ze znacznie mniejszymi i delikatniejszymi churros. Będziesz musiał wybrać jedną z dwóch i bronić swojej decyzji aż do śmierci.
Ale jeśli wolisz oddać sobie hołd w nieodkrytym miejscu, wypróbuj jeden z nowych dodatków: stodoła (Plac Fabryki Tytoniu 1) . Okna są ogromne, a w szary dzień nic lepszego na podniesienie morale jak asortyment ciast i słodyczy. Ponadto możesz się cieszyć brunch po rezerwacji.
Spacery morriña zacznij na plaży rzeźni i okrążą półwysep, aż dotrą do Wieża Herkulesa powiedzieć nam, że posiadanie najstarszej działającej latarni na świecie jest dlatego, że jesteśmy tego warci.
Po drodze pojawiają się dwa wspomnienia o szkolnych wycieczkach, które trafiły do siatkówki oka. Zobacz film z porodu w dom muzeum _(rúa Ángel Rebollo 91) _ i spędzać godziny gapiąc się w komorze meduzy Aquaruim Finisterrae _ (promenada burmistrza Francisco Vázqueza 34) _.
Aquaruim Finisterrae
Ale jeśli pogoda nie dopisze, idzie się do centrum, a kamienie wciąż lśnią od deszczu, idziemy do dom Muzeum Picassa _(Payo Gomez 14) _ gdzie mieszkał nauczyciel, gdy był jeszcze niemowlęciem, przespacerujemy się po Plac Lugo zafascynować się galeriami budynków i wejdziemy na rynek, aby się dowiedzieć jak tu pachną chmury.
Ale jeśli jesteś jednym z tych, którzy nie chcą, aby sklepy uniemożliwiały ci zobaczenie lasu, Rynek San Agustin Jest bardziej tradycyjna i oprócz targu odbywa się tu targ rękodzieła z lokalnymi projektantami dwa razy w miesiącu. U jego stóp jest kwadrat humoru, teraz potulny. W przeszłości było to miejsce kultu i miejsce spotkań setek studentów, gdzie mogli skosztować najlepszego calimocho w znanym wszechświecie - w Tweety kładą galaretki - i Zdjęcia Casa Ramón.
Okolica się zmieniła, podobnie jak anonimowi wędrowcy, ale stare sposoby nie . Od Ulice Barrera i Galera , prosto, aż dotrzesz do Olmos i miniesz Estrella, ta trasa jest odkupieńczą ścieżką dobrego tripera.
W Barrerze każdy krok jest barem, nazwanie ich wszystkich zabrałoby nas do wieczności, ale jeśli chcesz zacząć próbować szczęścia, przejdź do tarabelo _(Bariera 15) _ i spróbuj sercówek. Skręć w prawo ulica galerii i idź do pierwszego skrzyżowania z ulicą Torreiro. **La Bombilla to książka historyczna**: duże i tanie tapas, słoiki po colacao zamienione w serwetniki i bardzo mało miejsca. Studenci, którzy mieli wiecznie zimne portfolio, wiele mu zawdzięczają. Jeśli nie możesz znaleźć dziury, spróbuj później, w witaka _(Galera 13) _, są spadkobiercami poprzedniej i możesz spróbować ich tapas.
Biblia rogów A Coruña
Pokolenie, które wciąż umie skojarzyć długopis z kasetą magnetofonową, a także te, które przyszły niedługo później, wciąż pamiętają, że z nielicznych zakątków, które stanęły w ulica wiązów były zaginione kość słoniowa i Pagórek i charakterystyczny zapach smażonej kałamarnicy.
Dziś tę ulicę tworzy ogromna liczba barów i sklepów bachana dla zmysłów . Jako przykład przejdź do Kawiarnia Zwycięstwa _(Olmos 23) _ i jego raj pinchos, napij się wina w stołówce hotelu Magazyn Concept Store _(Olmos 7) _ i kup torbę wykonaną z zabawek i wejdź na Apteka Villar _(Olmos 5) _ i poproś o butelkę kremu do golenia i zapłać, patrząc na lata i życie, które to miejsce musiało zobaczyć.
Ulica Estrella miała swoje plusy i minusy . Kiedy w lokalu znajdowały się tylko kule ze słomy i nudy, wynajmowano je studentom uniwersytetów, aby świętowali tam swoje przyjęcia - mój pierwszy sylwestrowy wieczór w mieście wyglądał tak. Ale teraz nie ma centymetra kwadratowego, w którym nie byłoby wina i tapy. Ten, który pozostaje niezmieniony i bez szwanku, to Tawerna Cunqueiro _(Gwiazda 22) _. Tapa z flaków lub ośmiornicy i białe wino i melancholia szybko mija.
Poproś o kieliszek wina na tym tarasie przy Calle Olmos
SŁODKA I ZIMNA CHWILA
Teraz poszukasz deseru. Na przykład lody . Jeśli jest słonecznie - ulubiony dzień w roku dla każdego Galicyjczyka - będziesz musiał stać w kolejce tak lub tak na lodziarnia okrężnicy _(26 Marina Avenue) _. A może słodki koktajl lub kawa z innej epoki, jakby w holu budynku chryslera była ukryta kawiarnia . To jest Królewski 63 (Królewski 63). Tak, inne miejsce, które miało przeszłość. Został otwarty w 1750 roku jako sala zgromadzeń , następnie apteka w 1888 roku, a obecnie angielska kawiarnia.
Melancholia to trening chodzenia. The Ogrody Méndez Núñez Przeszliśmy przez nie, bezbrody późne nastolatki w drodze do Kiosk Alfonso _(Avenida Xardíns de Méndez Núñez 3) _ podczas tygodniowych wystaw komiksowych w sierpniu.
było minąć pomnik Emilii Pardo Bazán -duży- aby zobaczyć esplanadę z widokiem na modernistyczny budynek i założyć kurzą sierść. Potem spacerowałeś dalej po targach wystawców i zanim się zorientowałeś, byłeś już w Teatr Colon ao rzut kamieniem widać było port. Więc skręciłeś w lewo, na wysokości Teatr Rosalia -Tam widziałem Luisa Tosara wołającego o zemstę w wersji Mała wioska Lino Braxe- i skręć w prawo przy Ulica Riego de Agua w kierunku María Pita aż znajdziesz ** The Trunk of Memories ** _(Rego de Auga 17) _ i sfinalizujesz zakup komiksów z używanymi książkami i wrzuconymi gadżetami.
Z tego wszystkiego zachowała się nawet postać fotografa w balkon artusa, firma fotograficzna, która zniknęła i dostarczała szpule, do których chcieliśmy zacząć naciskać przyciski, gdy nie było instagrama.
Autorska kuchnia z produktami rynkowymi
** ZJEDZ KOLACJĘ W CORUÑA (A PO NAPOJÓW SIĘ NA NAPOJE) **
Teraz ciało może cię poprosić o coś innego . A przed kolacją dobrym pomysłem byłoby cofnąć się o kilka kroków i na tej samej ulicy, obok teatru Rosalía, spróbować Czarne usta _(Rego de Auga 33) _ jeśli odważysz się z kuchnia autorska z produktami rynkowymi (daj się ponieść zaleceniu dnia, ale jeśli jest to ryba znacznie lepiej) .
Kolejna obowiązkowa rekomendacja znajduje się na początku Calle Real. Chodzi o restaurację? Do Mundiña _(Real 77) _ i są specjalistami w daniach rybnych - jak gulasz - a lista win jest na najwyższym poziomie.
Jeśli chodzi o wina i dania, którymi cieszy się z czasem i z przyjaciółmi, tawerna ** O'Secreto ** _(Alameda 18) _ jest i przepraszam za zbędność, kolejny sekret coruñesów . Ukryty, z charakterem – choć zreformował wystrój w 2016 roku – ma spektakularną kartę win. Jeśli byłeś w okolicy? Rynek San Agustin a ty wędrujesz po ulicy Franja lub Barrera pijąc piwo, krok dalej masz inny zakątek myśli zwany Cicha sympatia _ (rúa San Agustín 30) _. Jest to jeden z ostatnich, który jest tego wart, a tym bardziej w towarzystwie.
Niedawne otwarcie w A Coruña, które jest warte zachodu
Jeśli to cię nie przekonuje, idź deptakiem obok rynku, Calle Plaza, który prowadzi po automatycznych schodach, i wejdź na ** Miga .** Zwróć uwagę żeglarzy, że trzeba rezerwować z dużym wyprzedzeniem . Myślę, że teraz masz pomysł, dlaczego.
Noc jest dla melancholika tym, czym fasola dla fabada . Nie ma potrzeby wyrzucania domu przez okno, pośpiechu ani grania na pełnych obrotach. Z Plaza de España są trzy trasy. Ta, która idzie na południowy wschód, składa się z wielu wspomnień: począwszy od koncertu w stary pokój Garufa na ulicy San Francisco? , zejdź na Plaza de Azcárraga, który zawsze był pełny, a następnie idź do zniknął król Capiriñas , lub Dziedziniec _(Zapatería 3) _ jeść nasiona słonecznika z napojem lub Melada Jar _(Veeduría 5)_ który miał na podłodze kufer pełen orzeszków ziemnych i trocin, a kobieta, która go nosiła, zawsze się uśmiechała.
Jeśli pojedziesz na północ, koncert odbędzie się w pokój mardi gras _(Travesía Torre 8) _, a potem szedłeś na wschód, aż znalazłeś ulicę Orillamar i poszedłeś nią, aby przejść do kurant _(Orillamar 13) _ spróbować likieru kawowego – mikstury stworzonej, by podbić świat – i O Patachim _(Orillamar 16) _ wziąć przedostatni, aby skończyć zjedzeniem Canibala de Milanesa w tak wielu w bar rogelio (San Roque 1).
zupa z homara
Trasa zachodnia też ma tęsknotę za domem. jest chodzić po Ulica Piekarzy i idź prosto Orzan. Jednym z tych specjalnych narożników z wąskimi ścianami i niskimi sufitami jest browar Rochester , który kiedyś był na Calle Franja 53 - teraz jest Stary, z taką samą miłością do dobrze sproszkowanego importowanego piwa - a teraz to właśnie tam dubliński pub _(Panaderas 50)_, gdzie w żółtym świetle lamp z irlandzkim piwem rozmawialiśmy o naszych codziennych obowiązkach.
Tuż z przodu jest dom kapci (Panaderas 57), sklep obuwniczy, który zawsze uszczęśliwiał dzień swoimi małymi tabliczkami z ręcznie robionymi bombastycznymi zwrotami. Podążanie tą ulicą nocą to powrót do lat dziewięćdziesiątych. W jednej z uliczek prowadzących do Calle San Andrés było miejsce zwane La Bolsa że cena zmieniała się w zależności od notowania. Spośród tych, którzy nadal toczą wojnę, obowiązkowy przystanek znajduje się na naleśnik _(Orzán 31)_ i to jest w jednej z tych uliczek, Rúa Ciega, idealna dla miłośników jazzu i kameralnych przestrzeni.
Lub możesz zakończyć noc, mając kilka tapas w ujmującym Leżanka Maite (_Pórtico de San Andrés 11) _ i wypij koktajl w Baobab (Orzán 93), który wcześniej znajdował się na placu José Selier - teraz jest La Urbana, gorąco polecam zarówno na drinka, jak i do jedzenia- a teraz właśnie tam była osoba zaginięta Osiem świateł.
Możesz też wędrować po ulicach i dostosowywać je do swoich potrzeb. Nie ma nic lepszego niż obserwowanie własnej historii w mieście, w którym nikt nie jest obcy.
Rua Franca w A Coruña