Reprodukcja wizerunku Mary Read
W niektórych przypadkach granica między kobietą piratką a kobietą piratką jest zatarta. Podczas złotego wieku Korsyki, między XVII i XVIII wiek jego działalność regulowały kodeksy, takie jak ten, który napisał Bartłomieja Robertsa.
We wszystkich swoich odmianach jeden z artykułów niezmiennie podążał tym wzorem: „Żadne dzieci ani kobiety nie mają wstępu na statek. Gdyby znaleziono mężczyznę, który uwodził kogokolwiek z płci przeciwnej i nosił ją w przebraniu, poniósłby śmierć”.
Dla pirata kobieta na pokładzie oznaczała pecha i konflikt. Jednak, jak odzwierciedla kodeks Robertsa, pustkowie męskości często skłaniały marynarzy do udawania swoich kochanków jako partnerów.
Anne Bonny i Mary Czytaj
Kiedy pułapka została odkryta, kobieta musiała przezwyciężyć kategorię przedmiotu, który miał zostać zaakceptowany. Nałożenie kapitana nie wystarczyło. Nie mógł łamać własnych zasad. Porozumienie musiało zostać zawarte między załogą w sposób milczący.
A jedynym sposobem na osiągnięcie tego porozumienia było bycie bardziej mężczyzną (bardziej brutalnym, bardziej bezwzględnym) niż ktokolwiek wokół niej. Coś jak kobieta, która dziś zajmuje wysoką pozycję w dużej firmie.
Zasada ta jest wyraźnie wyrażona w pierwszej pisemnej wzmiance o piratce w Gesta Danorum, duńskiej kronice z XII wieku: „Tym marynarzom, którzy mieli ciało kobiety, natura obdarzyła ich duszami mężczyzn”. Niewiele więcej trzeba powiedzieć.
ANNE DIEU-LE-VEUT
Szanse są Anne „Bóg-Woli-to” Została deportowana z Francji pod zarzutami kryminalnymi na wyspę Tortuga w północnym Haiti około 1680 roku. Francuzi oddali miejsce korsarzowi Bertrandowi d'Ogeron as wolny port dla kapitanów, którzy napadali na angielskie i hiszpańskie kolonie i statki.
Tam Anna poślubiła korsarza, który według legendy został zabity przez innego korsarza, Laurensa de Graafa. Rozwścieczona Anne wyzwała go na pojedynek. Kiedy go rozbroił, de Graff oświadczył się jej. W innej wersji De Graff po prostu ją obraził, a ona odpowiedziała słynnym pojedynkiem. W każdym przypadku, wyszła za niego i dołączyła do jego załogi w wyprawie, podczas której splądrowali porty Jamajki.
Anna Bonny
Odpowiedzią Brytyjczyków było zaatakowanie Port-de-Paix przed Tortugą, gdzie Anne została schwytana wraz z dziećmi. Została zwolniona po trzech latach niewoli i ponownie spotkała się z de Graffem. W tym momencie giną świadectwa o obu. Prawdopodobnie schronili się w Luizjanie pod ochroną francuskich władz kolonialnych.
ANNE BONY I MARY CZYTAJ
Anne Bonny urodziła się około 1700 roku. Była nieślubną córką irlandzkiego prawnika z hrabstwa Cork i służącego jego żony. Prawnik uciekł ze swoją kochanką do Londynu powołując się na względy zawodowe i tam aby ukryć Annę, ubrał ją w męską odzież i przedstawił ją jako swoją asystentkę. Jego żona odkryła podstęp i zawiesiła zadanie, na którym polegał. W poszukiwaniu nowych horyzontów, nowa rodzina przekroczyła Atlantyk i osiadł w kolonii Karolina, gdzie prosperował.
Mary Read była także nieślubnym dzieckiem. Jego matka, wdowa, miała syna, który zmarł po śmierci męża. Aby utrzymać emeryturę przekazaną mu przez teściów, przedstawił Mary jako swojego przyrodniego brata. Przybrała jego płeć i pod imieniem Marka zaciągnął się do armii angielskiej, by walczyć w wojnie dziewięcioletniej.
Wśród sojuszników holenderskich spotkała żołnierza, którego poślubiła. Prowadził z nim tawernę w pobliżu Bredy, aż nagle zmarł. Mary nie wahała się wznowić swojej męskiej tożsamości i wyruszyć do Indii Zachodnich. Kiedy jego statek został napadnięty przez piratów w drodze, dołączył do załogi.
Mary Read odwiedza Calico Jacka w więzieniu
Anne, ze swojej strony, została wydziedziczona i wyrzucona z domu z powodu jej małżeństwa z drobnym marynarzem: Jamesa Bonny'ego. Osiedlili się w New Providence na Bahamach, angielskim odpowiedniku Tortugi. Tam Jakub pracował jako informator dla gubernatora w działalności korsarskiej. Anne trafiła na cel szpiegostwa męża i uciekła z Johnem Rackhamem, Calico Jackiem. , który sprawił, że uchodziła za mężczyznę.
Właśnie wtedy Mary Read zaciągnęła się na statek Rackhama. Jej spotkanie z Anną i wynikająca z niej anagnorisis (lub objawienie jej kobiecej kondycji) skłania się ku romantyzmowi. Podobno tajemnica pozostała między nimi a Rackhamem. Według jednej z ofiar oboje mieli na sobie kurtki, długie spodnie i szalik zawiązany wokół głowy. Pojawiły się spekulacje na temat wszelkiego rodzaju kombinacji między nimi a piratem.
Trio poświęciło się plądrowaniu Karaibów dopóki jego łódź nie została schwytana pewnej nocy, kiedy marynarze byli tak pijani, że nie stawiali oporu. Po doraźnym procesie na Jamajce Rackham został stracony w Gallows Point i jego zwłoki wystawione w klatce w Port Royal.
Wyrok śmierci na Mary i Annę został odroczony, ponieważ były w ciąży. Mary zmarła w więzieniu. Anne przeżyła, ale jej trop zaginął. może zostać zwolniony. Niektórzy badacze bronią, że wrócił do Karoliny.
Postać z jednego z filmów „Piraci z Karaibów” inspirowanego Ching Shih
ching shih
Gdyby pirackie kobiety miały wybrać przywódcę, byłaby to Ching Shih. Poznała korsarza Cheng I w małym burdelu w mieście Kanton i wyszła za niego w 1801 roku. brał aktywny udział w eskalacji floty że poprzez sojusze osiągnął 1800 statków i siły 70 000 ludzi; sama marynarka wojenna na Morzu Południowochińskim.
Konfederacja zażądała daniny od ludności przybrzeżnej w zamian za ochronę. Opór był karany ekspedycjami karnymi, które obejmowały duże miasta i enklawy kolonialne, takie jak Makao. Statki portugalskie i brytyjskie, a także statki Imperium Qing zostały pozbawione towarów, a ich marynarze sprzedani w niewolę.
Kiedy umarł Cheng I, Shih przejął władzę przy wsparciu kapitanów i przyciągnęła młodego protegowanego męża, który stał się jej kochankiem i zastępcą dowódcy. Surowo zastosował kodeks regulujący dystrybucję łupów i rozszerzył go o przepisy chroniące kobiety w niewoli. Ukarał śmiercią gwałty na uwięzionych kobietach. Kiedy marynarze chcieli wziąć jedną z nich za żonę lub konkubinę, zmuszał ich do sformalizowania tego w kontrakcie. W przypadku wspólnego pożycia mężczyznę ścięto, a kobietę wrzucono do morza z kulą armatnią przywiązaną do stóp.
Ching Shih wiedziała, jak wycofać się na czas. Seria porażek z Portugalczykami sprawiła, że dostrzegł potrzebę wynegocjowania rozwiązania. Konfederacja została rozwiązana i pozwolono mu zachować część majątku, z którym założył dom gier w Guangzhou, swoim rodzinnym mieście.