Liérganes, legendarne miasto w „Tierruca” (Kantabria)
Legenda głosi, że w 1674 roku młodzi Francisco de la Vega , spędził dzień z przyjaciółmi pływając w ujściu rzeki. Jako zapalony pływak tęsknił za swoimi kolegami, którzy myśleli, że wkrótce znów go zobaczą w dole rzeki. Ale Francisco się nie pojawił . Czas mijał, a dokładnie pięć lat później, w Zatoce Kadyksu niektórzy rybacy znaleźli dziwną istotę wynurzającą się z wody. Wyglądał jak mężczyzna, ale bez wątpienia pochodził z morza i rozwinął łuski na sporej części swojego ciała.
LEGENDA O CZŁOWIEKU RYBIE
Czy to był człowiek? Istota mitologiczna? Demon? Kiedy go uratowali, zabrali go do klasztoru w San Francisco, a po egzorcyzmowaniu go i przesłuchaniu w kilku językach, wydawało się, że mężczyzna stracił rozum. Mijały dni i braciom udało się wydobyć z niego tylko jedno słowo: Lierganes . Czym był Lierganes? W tamtym czasie nie było to tak proste, jak konsultacje z Google. W końcu to odkryli: było to małe miasteczko w Kantabrii. Czy wydarzyło się tam coś niezwykłego? Z tego zielonego miejsca, u podnóża P icos Busampiro, lepiej znany jako „cycuszki Liérganes” , nadszedł list, w którym jedynym niezwykłym faktem było zniknięcie Francisco de la Vega pięć lat temu.
Jeden z braci John Rosendo , związał nici i chciał wiedzieć, czy rzeczywiście, że zabrany z morza, może być tą zaginioną osobą. Z Kadyksu do Kantabrii wyruszyli w podróż, w której, gdy już był blisko miasta, mężczyzna bez wahania postawił zdecydowane tempo do Liérganes. Ale nic go tam nie interesowało, prawie nie jadł, nie mówił... Myśleli, że zwariował i, w tajemniczy sposób, dziewięć lat później znów zaginął na morzu . Jedyne świadectwo? Rybaka z San Vicente de la Barquera, który: Twierdził, że widział go wchodzącego do wielkiego błękitu w towarzystwie delfinów . Tak narodziła się legenda Ryboludzi, opowieść z ręki jednego z najpiękniejszych miasteczek w Kantabrii, która jest odtwarzana każdej nocy w San Juan. Witamy w Lierganes.
Witamy w Lierganes
legenda czy prawda, Fish Man ma nawet centrum interpretacji w młynie pod mostem który próbuje rzucić światło na tak dziwaczną historię i… rzeźba z brązu pod Puente Mayor , znany jako most rzymski – choć z XVI wieku – który reprezentuje Francisco de la Vega (kto wie, czy kilka minut wcześniej zatracił się na zawsze pod kryształami wody rzeki Mira w kierunku morza).
W obliczu niepowtarzalnego krajobrazu i opowieści w tysiącu i jednym odcieniu zieleni, szybko czujemy się jak ćmy przyciągnięte do światła, do piękna tego małego zakątka grunt z ledwie 2000 mieszkańców . legendy na bok, Liérganes ma magię i urok tak bardzo, że bierze się pod uwagę jego historyczne centrum zestaw narodowych artystycznych zainteresowań historycznych oraz całą gminę, jako jedno z najpiękniejszych miast w Hiszpanii od 2016 roku.
LIÉRGANES, WIOSKA Z HISTORIĄ
A powodów nie brakuje. Liérganes zawdzięcza majestat swojego historycznego centrum swojej przeszłości. Podczas XVII wiek prężna gospodarka gminy była dzięki temu, że pierwsza znana Królewska Fabryka Artylerii w Hiszpanii . W otoczeniu lasów i wykorzystując siłę rzeki prosperował przemysł armatni, a wraz z nim dzielnica Mercadillo pełna była szlacheckich domów . Wiele z nich przetrwało w czasie i dziś tworzą najciekawszy zespół architektoniczny.
Mała ulica Lierganes
Chodzenie tam sprawia, że myślimy, że czas się zatrzymał . Wśród dwory, indyjskie pałace, barokowe i klasycystyczne domy , biegnie ścieżką splendoru z przystankami w podstawowych miejscach, takich jak Pałac Rañada lub Cuesta-Mercadillo, domy Rañada i Portilla z balkonami ozdobionymi mieszanką roślin i kwiatów, jeden z Canones lub Casa Setién , jeden z najstarszych budynków w Liérganes.
SPA, KTÓRE PRZYCIĄGA WSZYSTKICH
Równolegle do tego odrodzenia dzięki branży, już była mowa z powrotem w 1670 z uzdrawiająca moc wód Świętej Fontanny tej miejscowości. używany do leczenia reumatyzm, patologie dróg oddechowych, schorzenia skóry lub żołądka W 1844 roku Liérganes uzyskał sponsoring na stworzenie** łaźni siarkowej**. To było w 1862 roku, kiedy otworzył swoje podwoje Spa , do którego po latach dodano a zajazd i hotel , przyciągający podróżników z całej Hiszpanii.
Tak wielu, że na początku XX wieku, kiedy królowie Hiszpanii ( Alfons XIII i Wiktoria Eugenia ) spędzili kilka dni w Palacio de la Magdalena w Santander, zwrócili się do Liérganes, aby „wziąć kąpiel”. Ludność oszalała i wkrótce to miejsce stało się ośrodek rekreacyjno-zdrowotny . Wszystko w Liérganes kręciło się wokół Spa, które wciąż żyje? przekształcony w hotel i obwód termalny , idealny do odłączenia się od ziemskiego świata. Możesz nawet wziąć kąpiel "Królewski Basen", ten, którym cieszył się sam Alfonso XIII, dziś zrehabilitowany.
Lierganes Spa
SŁODYCZE, SAKRYSTANY A NAWET WŁASNE PIWO
Ludzie przybyli do Liérganes zwabieni jego legendy, pejzaże, lecznicze wody i… za słodycz . Czy wiesz, że jednym z najbardziej rozpowszechnionych zwyczajów było zbliżanie się? przekąska czekoladowa z churros ? Może to brzmieć jak madrycki zwyczaj, ale w Kantabrii cieszenie się ciałem takimi przysmakami sięga również wiele lat wstecz. Na przykład w córki ryb , oprócz przygotowywania domowych potraw, codziennie religijnie w porze przekąsek podają swoją czekoladę z rzemieślniczymi churros.
Mówią, że Liérganes pachnie jak ciasto francuskie . I jest tak, że z tej masy wychodzi wiele innych typowych słodyczy, zakrystianowie , czyli pętle z pieczonego ciasta francuskiego, który podobno został przywieziony przez Belgów, którzy przybyli do pracy w fabryce armat , serca o smaku cynamonu lub wyraźne hołdy dla ludzi, takie jak Skały doliny Miera , z ciastem francuskim i migdałami oraz l jako cycki Liérganes , które sprzedają w cukierni rzemieślniczej Berga.
Skały Miera
Oczywiście w tym zakątku świata nie brakuje sobaos, quesadas pasiegas, krawaty, sery, anchois z Santoña, miód pitny ... Grzechem byłoby jechać do Liérganes i nie zabrać pamiątki gastronomicznej. Można je znaleźć w sklepach takich jak dKantabria , specjalizujący się w produktach z całej społeczności, w Casa Abascal, gdzie sprzedaje również wyroby rękodzielnicze i wikliniarskie, lub na socarrena.
I oczywiście piwo. Jak udało się tak małemu miastu? piwo rzemieślnicze, które wdarło się do rankingów najlepszych na świecie ? Andrew Dougall przybył do Hiszpanii ponad 20 lat temu. Co sprowadziło cię do tego małego kantabryjskiego miasteczka? Miłość.
Zaczął więc robić piwo w domu na własną konsumpcję. Ale w 2006 roku dołączył Quique Caciedo i założył Dougall's , stając się pionierzy piwa rzemieślniczego w Kantabrii , który wykorzystuje wodę Miera do opracowania. Raquera, Legenda, Tres Mares, 942 ... to niektóre z sugestywnych nazw jego dzieł. Ponadto współpracują z innymi browarami, takimi jak ten, z którym właśnie ogłosili Baskijski projekt browarniczy. A co najważniejsze, wszystkich jej tajemnic można poznać odwiedzając fabrykę, po wcześniejszym umówieniu i w weekendy, które kończy się przy piwie i degustacja lokalnych serów.