Autostrada do nieba.
Być może jest to uczucie zauważenia ciepła serca Ziemi. Ta idea bycia bliżej początków ziemi, po której chodzimy. To uczucie, percepcja, bicie serca, coś czasami trudnego do rozszyfrowania. Ale prawie każdy z nas czuje niewytłumaczalne połączenie z wulkanami i ziemiami wulkanicznymi. To być może powód, jeden z powodów, dla których Teneryfa była ulubionym kierunkiem Hiszpanów w 2019 roku (według serwisu Tripadvisor) i to jest powód, dla którego zawsze chcemy wracać na wyspę.
Teraz bardziej niż kiedykolwiek. Musimy postawić stopy na tej ziemi, poczuć jej siłę, jej dobroć i jej piękno, Również twój telefon. Musimy zbliżyć się do dzikiej, brutalnej, oryginalnej natury, która otwiera nam oczy i daje nadzieję. Dlatego wracamy na Teneryfę. Do jej czarnych brzegów, do zanurzeń w kałużach skamieniałej lawy, do pradawnych ziemniaków, do win, najwyższych w Europie.
Plaża Socorro w Los Realejos.
Wracamy na wyspę kierując własną ścieżką, wyznaczając swój los oraz wybierając wyjścia i przystanki. Powierzchnia Teneryfy sprawia, że jest to idealne miejsce do zabawy za kierownicą i przejść przez każdy zakamarek, choć teraz zachwycamy się tym, co najmniej znane.
Jednak i nie chcąc sobie zaprzeczać, żaden gość na wyspie nie może uciec ani uniknąć Teide. Ani La Laguna, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Choć bardzo chcemy się zgubić, ominięcie tych przystanków byłoby świętokradztwem, afrontem dla Teneryfy. **Musisz zacząć od góry, prawie dotykając nieba. **
Dotknij nieba palcami.
Zaczynamy za La Orotava pieprzyć się „jedna z najbardziej imponujących dróg w Europie”, TF-21, słowo z książki 1001 dróg życia. Od zielonej doliny po lasy sosnowe i księżycowy krajobraz u podnóża wulkanu. Gdzie możesz się zatrzymać, jeśli chcesz, aby wjechać na szczyt kolejką linową. Albo jedziemy dalej, do Vilaflor. Całkowity, nieco ponad 60 kilometrów które będą Wam się wydawać bardziej ze względu na różnorodność krajobrazu, ale będą krótkie.
UPRZYWILEJOWANY KĄT
Teraz będziemy zwiedzać chyba najpiękniejsze, kręte i strome 6 kilometrów wyspy: droga prowadząca z Masca do Santiago del Teide. Znajduje się na jednym końcu Masyw Teno, Masca to dla wielu najpiękniejsze miasto na wyspie, co najmniej jedno z najbardziej autentycznych, mimo niewielkich rozmiarów ze względu na konserwację wiejska tradycyjna architektura. Stamtąd TF-436 poprowadzi nas przez niemożliwe zakręty, w dobrze utwardzona droga z niezbędnymi punktami widokowymi oderwać wzrok od kierownicy. Jest to teren do wędrówek, przygody, perforowane wąwozy przez deszcze od setek lat, zieleń. Będziesz chciał zaparkować samochód i uderzyć obiema nogami.
Kamienny mur: Los Gigantes.
Wtedy będziemy kontynuować. Morze nas wzywa. Ale z góry. W klify Los Gigantes, 600 metrów nad oceanem, gdzie jeśli będziesz cierpliwy, zobaczysz pojawiające się wieloryby i delfiny. Z Los Gigantes, Los Cristianos lub Puerto Colón łodzie obserwacja morza.
ZATRZYMAĆ CZAS
W Garachico mówią, że czas się zatrzymuje. Zegar przestaje tykać w tym mieście, które odrodziło się z popiołów po połknięciu przez erupcję Wulkan Trevejo w 1706 roku. Być może to właśnie ta przeszłość sprawia, że cieszymy się tym zakątkiem wyspy w inny sposób, wolniej, spokojniej, że tu i teraz prowadzi nas ostatnio.
Teneryfa, jako wyspa, zawsze wygląda na morze, ale tutaj jeszcze bardziej: Ty uważasz Skała Garachico, do stawów Kaleton, jedna z najbardziej pozazdroszczonych łazienek. Wygląda na rzeźba japońskiego Kan Yasudy, które otacza to morze. A potem, na sucho, zaglądamy do środka: na jego 20 kościołów, jego urocze zakwaterowanie, jego doskonałą kuchnię, Zamek San Miguel, Park Puerta de Tierra.
Widok na Garachico.
Z tego raju, nawet przy zatrzymanym zegarze, z powrotem do samochodu i dwóch miejsc docelowych, dwóch ścieżek, dwóch możliwości, po jednej na każdy dzień: silosy, otoczony przez jego las laurowy, Tak Czołg, preferowana lokalizacja dla start na paralotni . Oba dobre zaczynają wchodzić Park Wiejski Teno.
POSZUKUJE SPOKOJU
Playa de las Americas to bez wątpienia jedno z najpopularniejszych miejsc na Teneryfie. Ale użyjemy go tylko jako pola wyjściowego. Celem podróży jest drugie miejsce światowego dziedzictwa UNESCO, którego nigdy nie możemy przegapić: San Cristóbal de La Laguna. Zjechaliśmy z autostrady i szukamy TF-28, zapomnianej drogi, jak mówią niektórzy. 103 kilometry które praktycznie przemierzają wyspę odkrywając nas małe miasteczka, bardzo autentyczne. Daleko od typowych pocztówek. Droga do powolnego podróżowania. Wielu rowerzystów wybiera je nie bez powodu. Nie będziesz się nudzić i będą się rozmnażać możliwości zatrzymania się, aby odkryć lokalną gastronomię. Chociaż powinieneś przybyć głodny do La Laguna. Głód dosłownie i w przenośni. Chcąc przespacerować się brukowanymi uliczkami z kolonialną historią, chcąc posłuchać opowieści o wyspie, tej wyspie, która, po kilku kilometrach odsłonił wiele twarzy, wiele wersji i rozrywek. Dlatego zawsze chcemy wracać na Teneryfę. Teraz bardziej niż kiedykolwiek.
Cała wyspa pełna jest gastronomicznych tajemnic.