Sewilla będzie miał nowy Muzeum Archeologiczne pod koniec 2022 r., zgodnie z ustaleniami Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Historycznego Junta de Andalucía, przyznając Guillermo Vazquez Consuegra remont budynku, tymczasowo nieczynnego na lata.
Położony w pięknym? Park Marii Luizy , „obecna siedziba Muzeum Archeologicznego w Sewilli, ze wspaniałą stałą kolekcją naprawdę wspaniałych dzieł, jest przestarzałym i zniszczonym kontenerem”. Dlatego w listopadzie zeszłego roku, po latach monitorowania, zespół architekta Guillermo Vázqueza Consuegry wreszcie otrzymał możliwość jego rehabilitacji i ponownego ożywienia.
Nie była to pierwsza jej siedziba, jej historia sięga lat wstecz, kiedy powstała w wyniku dekretu z 1867 r. o muzeach archeologicznych, zwanych wówczas Muzeami Starożytności. Twoja pierwsza lokalizacja było Alkazar , ale od 1875 roku kolekcja przeniosła się do starej Klasztor Miłosierdzia , gdzie mieściło się również Muzeum Malarstwa.
Po zakończeniu prac, w 1880 r. zainaugurowano muzeum, a serie architektoniczne, rzeźbiarskie, epigraficzne i ceramiczne odniosły natychmiastowy sukces publiczny; przewyższająca liczbę wizyt, z prawie 12.000, wieloma muzeami narodowymi. Jednak coraz bardziej niepokojący był brak miejsca w tej lokalizacji, dlatego przeniesiono ją na Pawilon Sztuk Pięknych Wystawy Iberoamerykańskiej z 1929 r. , zbudowany przez Aníbala Gonzáleza w Parque de María Luisa, gdzie obecnie się znajduje.
Pociągnięcie pędzla tego, co będzie renowacją elewacji.
„Jest jednak niezwykły budynek architekta Aníbala Gonzáleza wybudowany w latach 1911-1919 , z serią kolejnych interwencji o nierównym losie, które dewaluowały, jeśli nie niweczyły, przestrzenny potencjał oryginalnego budynku. Ten niezbędny i długo oczekiwany projekt interwencji w Muzeum Archeologicznym jest okazją do ostatecznego podjęcia, w jednolity i kompletny sposób, kompleksowej interwencji, która wpłynie na cały budynek”, podkreśla Guillermo Vázquez Consuegra.
I dodają: „Niezbędne operacje dla przetrwania wartości dziedzictwa budynku, a także odpowiedź na współczesne wymagania i wymagania muzeum na miarę XXI wieku”.
Zobacz zdjęcia: 35 rzeźb, które musisz zobaczyć przed śmiercią
Renowacja przestrzeni ma na celu zapewnienie jej większego oświetlenia, aby podkreślić piękno budynku.
REFORMA
Jak tłumaczą z pracowni architektonicznej, merytoryczne działanie projektu rozwija się na jego osi poprzecznej . Operacja mająca na celu ratowanie przestrzeni centralnego owalu jako wejścia i holu głównego muzeum, dodanie nowego pionowego, lekkiego i przeszklonego rdzenia komunikacyjnego, który pozwoli na wyraźne i satysfakcjonujące połączenie trzech poziomów wystawienniczych muzeum.
„Ingerencja w oś centralną, zarówno poziomą, jak i pionową, nabiera głębokiego znaczenia, ponieważ jest częścią procesu historycznego, który doprowadził do tego nakładania się warstw historii w najpiękniejsze budowle w historii architektury” Dodaj.
Mozaika Bachusa to jedno z jego najbardziej cenionych dzieł.
Sala Owalna będzie kluczowym elementem w transformacji Muzeum Archeologiczne , odzyskując swoją pozycję jako przestrzeń wejścia i recepcji: dostęp do różnych tras, informacji, miejsc odpoczynku, sprzedaży biletów, organizacji grup itp., jak miało to miejsce w przypadku projektu Aníbala Gonzáleza, gdy był on zaprojektowany dla Iberoamerykanów Wystawa z 1929 roku.
Z tej centralnej przestrzeni można uzyskać dostęp zarówno do wystaw czasowych, jak i stałej ekspozycji muzeum . Komunikację między elewacją północną i południową poprawia również otwarcie dużych drzwi znajdujących się z tyłu (dziś zamkniętych) do nowej, jasnej i przejrzystej przestrzeni komunikacyjnej i pionowej, z widokiem na ogrody.
Rehabilitacja rozpocznie się pod koniec tego roku.
Wielki cel: „Przepuszczalność, przejrzystość i naturalne światło” . Z kolei w półpiwnicy, na kondygnacji, która została zaprojektowana jako posadzka sanitarna w celu izolacji i ochrony parteru przed wilgocią, udało się nieznacznie obniżyć poziom nawierzchni, dzięki czemu powstałe przestrzenie nadają się do wystawa materiałów prehistorycznych.
„Wszystkie te sklepione pomieszczenia kończą się owalnym pomieszczeniem przeznaczonym na Skarbiec, w którym zostanie wyeksponowany Skarb Carambolo, gwiazda w kolekcji Muzeum” – podkreślają.
Niektóre z legendarnych dzieł Muzeum, które będziemy mogli podziwiać po rehabilitacji, to m.in Mozaika Bachusa , od III wieku naszej ery, Wenus z Italiki albo Portret Sabine.