Jeśli w teraźniejszości flamenco dzieje się wszystko i wszystko co dobre, jest miejsce, w którym pokolenia mistrzów mieszają się z młodymi artystami z imponującą siłą i gdzie miłośnicy flamenco, fani lub miłośnicy spotykają się i zbiegają z podróżnikami z całego świata . To Festival de Jerez, od 17 lutego do 15 marca. A jeśli jesteś miłośnikiem tańca, w tym roku nie możesz tego przegapić.
Zaraz się zacznie edycja 26, ustaliliśmy kurs na Jerez, światowa stolica flamenco, na tournee z Isamay Benavente, dyrektorem Festiwalu i adoptowanym rodem z Jerez – jest tu od 25 lat – cudowna oprawa tego wyjątkowego festiwalu na świecie. Dla tych, którzy przyjeżdżają z zagranicy, pierwszą sensacją jest natknięcie się na miasto, w którym flamenco naprawdę żyje. I to pokazuje.
Jerez, flamandzkie miasto.
AUTENTYCZNA SCENA MIEJSKA
Do dyrektora festiwalu, Isamay Benavente, odbieramy to w tym, co w dzisiejszych czasach będzie epicentrum festiwalu: Teatr Villamarta, architekta Teodoro Anasagasti, a tam ona, witalna, kolorowa, zabawna… czeka na nas uśmiechnięta.
Rozmontowują ostatnią operę i już przygotowują się do następnej, ale w całym teatrze, na tym samym placu, Festival de Jerez już jest odczuwalny. “ Tutaj każdego wieczoru wielkie firmy podążają za sobą z nowymi propozycjami i pokazami przez te 17 dni. Ten plac jest pełen ludzi czekających na wejście” – wyjaśnia reżyser.
Isamay w Teatrze Villamarta.
„Kiedy pierwszy raz tu przyjechałem i spojrzałem w górę, i zobaczyłem te dwa gigantyczne kominy w tym teatrze, zrozumiałem, że jestem w bardzo szczególnym miejscu”. Teatr, zabytkowy budynek, ma bardzo zabawną historię. „Nie było tu teatrów, ale podczas wizyty króla Alfonsa XIII powiedział ówczesnym potentatom, że miasto takie jak Jerez zasługuje na teatr. A markiz Villamarta, stąd nazwa, powiedział królowi, żeby się nie martwił, że się tym zajmie. A w rok zbudował Villamartę”.
Na jego inaugurację przybył ówczesny szef rządu Primo de Rivera, również z Jerez. A teatr, który został otwarty w 28. XX wieku, dzisiaj się rozwija jego modernistyczny urok o zwyczajowym charakterze. Na jego elewacji można zobaczyć ceramiczne wazony i płytki. Jego wartość architektoniczna i zabytkowa dla miasta jest ogromna.
Azulejo na ulicy Jerez.
„To pierwszy teatr typu audytorium, który powstaje w Hiszpanii, podobnie jak te amerykańskie – zanim zbudowano je w stylu włoskim – i ma doskonały dźwięk” , wyjaśnia Isamay. Z 1170 miejsc prawie 100% z nich ma widok z przodu.
„Tu przejdzie za dwa tygodnie. Balet Narodowy Hiszpanii ze swoim hołdem dla Antonio, naszego tańca Nureyev. Jego postać wciąż nie ma rozpoznania tego, co oznaczała dla tańca w naszym kraju – mówi Benavente.
Przejedzie tędy nie tylko Balet Narodowy Hiszpanii prezentując najlepsze z naszego hiszpańskiego tańca, ale także Mercedes Ruiz, lokalna artystka, będzie miała premierę w tonacji flamenco; Antonio El Pipa zamknie; Manuelę Carrasco, Nagroda Krajowa i Złoty Medal dla Sztuk Pięknych; Farruquito przejdzie; Rocío Molina, ze swoją niedawną nagrodą na Biennale w Wenecji; Manuel Liñán, Nagroda Narodowa, Ana Mora, María Moreno…
Tabanco El Pasaje, Jerez.
KUBEK PRZED I PO (SHERRY)
W pobliżu zatrzymujemy się na Tabanco Pasaż, jeden z punktów zjednoczenia hobby poza teatrem. Na ulicy iw samym tabanco tworzy się wspaniała atmosfera. Ponadto ten sklep tytoniowy oferuje występy flamenco przez cały rok i nadal zachowują magnetyczną autentyczność. Wewnątrz – iw czasie pierwszego wina – bar tętni życiem, a w kącie dwóch rodaków pije wino obok butów.
„Ludzie przed wejściem do teatru piją tu lampkę wina, a inni, gdy wychodzą. Pijane tu wino pochodzi z Mistrz winnicy Sierra –w tabanco, starych barach piją wino pochodzące z jednej piwnicy – i są bardzo cenione”, wyjaśnia Isamay.
Jerez zawsze było mitycznym miastem dla świata flamenco. Historia flamenco nie byłaby zrozumiana bez artystów tego miasta. Ale dodatkowo Jerez zaprasza do przeżycia tej wczesnej wiosny na południu i drzewa pomarańczowe już się cieszą, kwiat pomarańczy, tarasy… jest bardzo dobrze skomunikowane, a centrum historyczne nie jest duże, więc cudownie jest przemieszczać się z miejsca na miejsce i natknąć się na zabytki o dużej wartości artystycznej i tarasy na słońcu. Cieszenie się najbardziej autentycznym flamenco w tych zakątkach jest bezcenne. „Mamy wysoki wskaźnik powtarzalności”, podkreśla Isamay.
Dziedziniec Alcazaru, Jerez.
FLAMENCO W ALCAZAR? TAK, LEPIEJ NIEMOŻLIWE
Podeszliśmy pieszo, idąc do Alkazar. Odbywają się tam recitale cante, aw tym roku festiwal hołdu dla uniwersalnego rodaka z Jerez, pisarza Caballero Bonalda . Wewnątrz Alkazaru znajduje się meczet, barokowy pałac, kilka łaźni arabskich…
Pierwotnie było to budowla obronna, w którą trudno uwierzyć, była przez lata zamurowana domami. „Alkazar był ceniony w połowie XX wieku. Był w ruinie”, wyjaśnia Isamay, ale dziś, obok piwnic, jest jedną z najpotężniejszych wizytówek Jerez.
wewnątrz, w barokowy pałac Villavicencio recitale śpiewane odbywają się bez dźwięku. To znaczy, cante, jak było wcześniej, oczywiście bez mikrofonów… „Uczestnictwo w jednym z nich jest cudowne. Posłuchaj flamenco w naturalny sposób, dzięki tym ramom i opuść Alcazar o zachodzie słońca, aby znaleźć zachód słońca nad katedrą , od frontu to wspaniałe przeżycie – podsumowuje reżyserka, miłośniczka swojego miasta.
W meczecie Alcazar, Jerez.
Meczet to kolejny cud. Jest doskonale zachowany. „W tym roku tutaj zakończymy hołd dla Caballero Bonald, zwiedzanie emblematycznych miejsc tego pisarza w mieście, bo tutaj, co ciekawe, grał jako dziecko – zdradza nam dyrektor festiwalu.
„Będą również występy na żywo z publicznością, która będzie nam towarzyszyć podczas tej trasy. wyobraź sobie Lela Soto, kantaora, przyjmująca gości w tym meczecie, aby również śpiewać im bez dźwięku, naturalny. Albo David Lago, albo tańczący Andrés Peña…”.
wewnątrz meczetu zarówno katolicki, jak i muzułmański ołtarz współistnieją w harmonii, a od wnętrza zestaw świateł i półłuków tworzy mały labirynt, w którym niewielu opiera się zrobieniu zdjęcia, a towarzyszy im szmer fontanny.
Również ogrody Alkazaru są piękne. Noszono je na festiwalu, który obchodził 20-lecie istnienia. „Poprosiłem więc kilku artystów o interwencję w niektórych przestrzeniach, a tutaj Belén Maya wystąpiła z całą publicznością rozproszoną po ogrodach to wciąż jest w pamięci wielu”, wspomina Isamay.
FLAMENCO I MAGIA W NAJBARDZIEJ JEREZAŃSKICH WINIARNIACH
Pozostawienie Bodegas González Byass w rękach rodziny z Jerez to luksus dla miasta. La Bodega, sponsor teatru, Od lat angażuje się w festiwal i są bardzo blisko do wszystkiego, co dzieje się w mieście.
W winnicy La Concha de González Byass Jerez.
Winiarnia jest jak miasto w mieście, z ulicami, ogrodami i różnymi winnicami... a festiwal wykorzystał różne przestrzenie do stworzenia tych starannych pokazów sensorycznych. w Winiarnia Concha, w kształcie areny walki byków, jednej z najstarszych, najbardziej dziewiętnastowiecznych ze wszystkich, Isamay wspomina interwencję z tancerzem Rocío Moliną i piosenkarzem Fernando de la Morena, już zniknął. „To było coś niesamowitego. Grała w byka i torreadora, a on śpiewał jej… Są jeszcze ludzie, którzy pamiętają mnie tamtej nocy”.
w Winiarnia Apostołów który zawiera esencję Jerez, otoczoną aromatami i bocoys (ogromne beczki, które nie są tradycyjnymi 500-litrowymi butami po sherry) W tym roku odbędą się również recitale Pansequito, Maríi Terremoto, czy Una Copa con Pepe, dedykowane Caballero Bonaldowi… „Każdy z tych bocoy jest poświęcony apostołowi, a największa beczka ze wszystkich przedstawia Jezusa Chrystusa: jego pojemność to 33 buty (wiek Chrystusa) typowa sherry”, wyjaśnia Isamay.
Tu przyjeżdżają ludzie, są zapraszani na lampkę wina i słuchają cante z tymi aromatami, w nocy, ale ciepło – bo piwnice są doskonale zaaklimatyzowane –… Coś naprawdę magicznego.
Spacer po Jerez i jego miejskim i kulturowym pięknie.
My też przechodzimy jedna z najpiękniejszych ulic w Hiszpanii, według niektórych magazynów podróżniczych, który również znajduje się w tej piwnicy. The Ślepa uliczka, Nawet z nagimi winoroślami zasługuje na uznanie. Widok ulicy z katedrą w tle to niezapomniana pocztówka z Jerez.
Ale oprócz tego winiarnia posiada własny pięciogwiazdkowy hotel, Hotel Tío Pepe, którego pokoje wychodzą na katedrę i do Alkazaru, z którego tarasu można podziwiać 360º widok na miasto.
GDZIE JEŚĆ PODCZAS FESTIWALU?
Miasto pełne jest tarasów na urokliwych placykach, takich jak Plac Yerby, gdzie znajduje się jedna z mitycznych restauracji festiwalu, Biały Krzyż. Mały kwadrat, piękny, zalotny, z sklep z przedmiotami wielkanocnymi jest najbardziej malowniczy. W dodatku prowadzi też do innej, która według Isamay jest najpiękniejsza w Jerez: Plac Wniebowzięcia.
Bar Juanito, Jerez.
"Tutaj jest stara rada, z renesansową fasadą, za którą można umrzeć i którą w tym roku wykorzystamy w hołdzie dla Caballero Bonalda, ponieważ tu była stara biblioteka, a on przychodził po lektury książek”. Przestrzeń, z którą współistnieje spektakularna fasada kościół San Dionisio, jeden z najstarszych w Jerez, zbudowany na starym meczecie.
Ale jeśli szukasz tapas i daj sobie przyjemność spróbowania gastronomii Jerez, w tym obfitych win, Bar Faustino lub Bar Juanito To miejsca, które łączą wszystko dla tych, którzy chcą po prostu coś przekąsić i dla tych, którzy szukają bardziej wyszukanej kuchni.
Ze stołem i obrusem, na Calle La Torre, pełnej restauracji i barów, A Mar jest idealny do spróbowania wysokiej jakości ryb, a El Almacén do oświecenia się wszystkimi winami z okolic Jerez.
Kolejnym z najbardziej udanych miejsc wśród odwiedzających miasto podczas festiwalu jest Bar Albores. Ale wokół ratusza są też tabanco, sklep ze słodyczami, który zachowuje część starego muru… lub święte miejsca (piękne kościoły i kaplice), gdzie można poprosić o to, czego potrzebujesz: o zdrowie.