Wewnętrzny wskaźnik ayahuaski: La Casita
Pod koniec lata w Limie ogarnia nas morska bryza, gdy idziemy do punktu widokowego, gdzie horyzont otwiera się na całą szerokość, a Pacyfik - tutaj zwany Mar de Grau na cześć peruwiańskiego bohatera - pokazuje nam twarz w metalicznej, ołowianej szarości. Zachód słońca wypełnia wszystkie pola dla pocztówek: czerwonawe światło zmienia kolor na niebieski i para namiętnie się całuje. Spojrzeliśmy na siebie i cała nasza trójka się roześmiała. Tak, to będzie pocztówka, ale widok nadal jest spektakularny, aby się cieszyć.
Już w ciemności przechodzimy przez małe rezydencje o najróżniejszych stylach, otwarte dla publiczności, aby pokazać najbardziej awangardowy design i kunszt. Urocze wewnętrzne patia stały się barami, w których można napić się Inca Kola, słodkiego narodowego napoju, lub pisco, innego narodowego napoju, za zgodą Chilijczyków.
Pierwszym przystankiem jest dom towarowy Dédalo , w którym znajduje się sala wystawowa, w której prezentowane są prace lokalnych artystów graffiti, takich jak Entes & Pésimo, którzy przeskoczyli z ulicy do galerii. Na zagospodarowanym dziedzińcu urządzono bar z meblami przywiezionymi z odległych wiosek na peruwiańskich wyżynach i in Wewnątrz wystawiona jest biżuteria, odzież, ceramika, zabawki dla dzieci i zastawa stołowa lokalnych projektantów, takich jak Sumi Kjon, Aturo Caudette i Andrea Navascués, którzy wiedzą, jak połączyć rzemiosło, rodzime materiały i innowacyjność. Warto również odwiedzić Colich Center, kolejne miejsce spotkań designu, mody, sztuki i dekoracji, z kolejną idylliczną kawiarnią. Sklep mieści się w budynku w stylu Belle Époque, podobnie jak większość architektury dzielnicy.
Muzeum Pedro de Osma, w dzielnicy Barranco, epicentrum wzornictwa Limy
W galerii można znaleźć najbardziej przełomową peruwiańską sztukę współczesną Lucia de la Puente i Wu Editions. Pierwsza znajduje się w rezydencji ogłoszonej narodowym zabytkiem historycznym, w której można regularnie oglądać prace Sylvia Fernández, Ivana Ferrer, Ariella Agois, Luz Letts czy Julia Navarrete.
Później, wraz z Mario i MaFe, mam okazję dokładnie odwiedzić sklep-galerię Rzemieślników Ks. Bosko. Z całym posmakiem włoskiego designu włoski architekt i architekt krajobrazu Angelo Colombo z miłością odnowił tę willę, w której znajdują się meble i dzieła sztuki sakralnej wykonane przez młodych ludzi z gór lub peruwiańskiej dżungli. We wszystkich utworach obserwuje się silną linię: ciężkie meble z gładkiego drewna z małymi rzeźbieniami, mocne formy, które są ściśle związane z kulturową wyobraźnią rdzennych mieszkańców, jak mówi nam Angelo. Należy do grupy Włochów, która poprzez przyzwoitą i twórczą pracę pomaga integrować tysiące młodych ludzi.
Lima o zmroku
Aby napić się i zregenerować siły po spacerze nie brakuje opcji, można udać się do La Bodega Verde, nowego baru z małym i przytulnym ogródkiem pełnym studentów i artystów, oraz napić się organicznej kawy i sánguche ( kanapka). A w innej linii znajdujemy ayahuascę, uznany przez Condé Nast Traveler za jeden z najlepszych barów na świecie. Jest to duża rezydencja w stylu kolonialnym, którą projektant wnętrz i artysta Maricruz Arribas wypełnił kawałkami drewna, ceramiki, tkanin i znanych prekolumbijskich elementów.
Wylądowaliśmy oczywiście na Moście Westchnień, gdzie młodzi kochankowie z Limy wzdychali, zanim turyści zapełnili paryski Most Sztuki nad Sekwaną miłosnymi kłódkami. Tutaj rzeka zamiast nieść wodę jest ludzka: tysiące ludzi schodzi do morza i do uzdrowisk przez wąski kanał.
Podczas gdy Mario i María opisują mi sukces architektonicznej i urbanistycznej rehabilitacji tej starej wioski rybackiej, w tle pamiętna piosenka Chabuca Grande : "Pozwól, że ci powiem, Lima..." I czuję się jak Lima, o którym mówią.
Kolejny zakątek Ayahuasca: La Casita