„Heliogabalus” (1926), Antonio Juez Nieto
Madryt pozycjonował się na mapie jako nowoczesne i tętniące życiem miasto podczas 20s ubiegłego wieku. Jego neutralne położenie podczas I wojny światowej było kluczowe, ponieważ miasto stało się miejscem spotkań, w epicentrum awangardy.
Pomimo ograniczeń i stałych prześladowanie dysydentów politycznych które wyrosły z dyktatura Primo de Rivera , Madryt udało się utrzymać ten sam rytm niż reszta stolice europejskie , fakt, który pozwolił widoczność różnorodności seksualnej.
Figurka teatralna autorstwa José de Zamora
W celu odzyskania zapomnianych nazwisk tego pokolenia wystawa Kwestia środowiska. Różnorodność w literackim i artystycznym Madrycie w latach 20. , który pozostanie w madryckiej przestrzeni kulturalnej CentroCentro do 24 października , rekonstruuje, że Madryt przez biografie jej najwybitniejszych autorów.
Pisarze, malarze, ilustratorzy czy projektanci kostiumów były spokrewnione z piosenkarze, tancerze, autorzy tekstów i aktorki w tym zaawansowanym kulturowo mieście, budując wzbogacający i pluralistyczny system społeczny.
W tamtych latach pojawiły się takie liczby, jak: Alvaro Retana i Antonio de Hoyos Pisali historie o postacie niejednoznaczne i panseksualne . Z drugiej strony jej przyjaciółka Tortola Walencja zrewolucjonizował taniec współczesny wejdź na scenę z szatnie zaprojektowane przez José Zamorę.
Ze swojej strony transformista Edmond de Bries podbił każdego z uczestników swoimi pokazami, w tym samą królową. Co więcej, w tym czasie ta dwójka wczesne powieści w języku hiszpańskim skoncentrowany na homoseksualizm: Pasja i śmierć księdza Deusto , przez Augusto d'Halmar i anioł Sodomy , przez Alfonso Hernandez-Cata.
Malarz Gregorio Prieto z przyjacielem, lata 20.
Kurator: Joaquín García Martín , kwestia środowiska. Różnorodność w literackim i artystycznym Madrycie lat 20. podkreśla znaczenie tego okresu między modernizmem a historyczną awangardą , moment, w którym dotarli do stolicy poeci Domu Studenckiego , którzy zrealizowali swoje pierwsze afektywne relacje między bar farmy El Henar i teatry.
W ten sposób Vicente Alexandre poznał malarza Gregorio Prieto, Luis Cernuda poznał Emilio Pradosa, a Federico García Lorca do rzeźbiarza Emilio Aladren. Te same lata, w których scenografka Wiktorina Duran uczestniczył w założeniu Klub Liceum Kobiet.
Fotografia reklamowa Perli Murciana
Z kolei ta fascynująca wystawa zanurza nas w tymczasową podróż przez tak kultowe enklawy Madrytu kawiarnia Levante lub Fornos, teatr Fuencarral lub Grand Kursaal , jak również historyczne kwatery - patrz Hotel Ritz-, niektóre z miejsc najczęściej odwiedzanych przez artystów rewolucyjnych lat 20-tych.
Adres zamieszkania: Plaza Cibeles, 1A, 28014 Madryt Zobacz mapę
Harmonogram: Od wtorku do niedzieli od 10:00 do 20:00