„Ożywiona” fasada
Gorączkowy postęp społeczeństwa odrzucenia zmienił historyczne firmy rodzinne w więźniów skazanych na zagładę. Ale opierają się: to są stuletnie piece Madrytu.
SŁODKI MADRYT XIX WIEKU W TRZECH PIEKARNIKACH
Prawdopodobnie najstarszym piekarnikiem w Madrycie jest Stare Ciasto Studni (Pozo, 8) że pomimo tego, że jego początki jako piekarni sięgają 1810 roku, jej słodycze zaczną być degustowane dopiero w 1830 roku. Jej nazwa pochodzi od tej samej nazwy ulicy, przy której wierzono, że istnieje była studnią uzdrawiającą, która czyniła cuda.
Była to jedna z najczęściej odwiedzanych cukierni w XIX wieku ze względu na swoją prostotę, ponieważ oferowała produkty w zasięgu kieszeni zwykłych ludzi. Ich roscones de reyes, ich ciasta francuskie i ich bartollillos są prawdopodobnie najlepsze w stolicy.
cukiernia Riojan (Burmistrz, 10) był kolejnym słodkim bastionem XIX wieku. Pojawił się w 1855 roku dzięki jednemu z cukierników Domu Królewskiego: Damaso de la Maza. bardzo Królowa Maria Krystyna Habsburgów Była architektem budowy i kondycjonowania cukierni, o której mówiono i podobno była jej kochanką.
Firma przeszła od szefów do pracowników z powodu braku potomstwa. Bardzo popularny wśród intelektualistów, w XIX wieku stał się modnym miejscem ze względu na jego pączki świętego i jego Mantekado.
Ostatnim, który przybył w XIX wieku i który trwa do dziś, jest Majorka (Major, 2) . Pojawił się w 1894 roku w Madrycie Alfonsa XIII, kiedy trzej Majorkanie postanowili ustawić piec na madryckiej ulicy Jacometrezo, początkowej lokalizacji firmy, i przenieść go do miejsca na Calle Mayor, gdzie znajdowała się herbaciarnia.
Był to jeden z przedsiębiorstw, które najbardziej ucierpiały w wyniku katastrofy wojny secesyjnej. Dopiero w latach 60. i 70. ponownie nabrały rozpędu, stając się niezbędną częścią stolicy; miejsce spotkań artystów, członków Rządu i Domu Królewskiego, a nawet międzynarodowych gwiazd. Dziś nikt nie może poznać ich sławnych fiołki i jego spektakularne wypieki.
Karmelizowana z La Mallorquina
CASA MIRA: PRZEPISY 176 LAT
Casa Mira pochodzi z 1842 roku, kiedy mówi się, że 22-letni młodzieniec z Jijone o imieniu Luis Mira opuścił miasto w drodze do stolicy w poszukiwaniu fortuny i udało mu się w tym roku osiedlić w Madrycie, dzięki pieniądzom, które zebrał, sprzedając po drodze nugat.
Byłoby to w 1845 roku, kiedy przeniósłby się do obecnej lokalizacji w Wyścig San Jerónimo i od tego czasu firma przechodzi z ojca na syna, aż do osiągnięcia Carlos Ibanez , należący do szóstego pokolenia, które w wieku zaledwie 25 lat zastępuje swojego dziadka.
W 1868 otrzymał Medal Orderu Królowej Izabeli Katolickiej, co je stworzyło? dostawcy Domu Królewskiego aż do nadejścia wojny domowej. „W czasie wojny sklep musiał zostać zamknięty. Mój dziadek służył na froncie i nie mógł przejąć biznesu.
W tym czasie rodzina przeniosła się do swojego wiejskiego domu w Jijona, aby handlować miodem, cukrem i migdałami. Powrót nigdy nie był łatwy ze względu na nieliczne zasoby naturalne, które były po wojnie i społeczeństwo, które zostało wyraźnie dotknięte, ale dzięki Bogu wciąż tu jesteśmy” – opowiada Carlos.
Nugat z orzechów laskowych z Casa Mira
Politycy, aktorzy i wybitne rodziny, takie jak Thyssen, należą do jej najznakomitszych klienteli. Mają nawet zabawne anegdoty z Francosami. „Żona Franco w swoim czasie przychodziła kupować w sklepie, nie miała przy sobie portfela i nie miała jak zapłacić rachunku. Ponieważ była kobietą, którą była, przymykała oko; ale moja babcia, która również była kobietą o wielkiej odwadze i charakterze, powiedziała jej, że nie może odejść z paczką bez zapłacenia.
Podobno pani Franco kazała zapłacić kierowcy, a potem poszła do mojej babci i powiedziała jej, że nie zamierza tu znowu robić zakupów. Babcia to zaakceptowała, ale nie mogła pozwolić, aby ktoś odszedł bez płacenia, tutaj wszystkich naszych klientów traktujemy jednakowo z najwyższym możliwym szacunkiem i starannością” – mówi młody biznesmen
Minęło 176 lat z tym samym przepisem na nugat, bez użycia barwników, konserwantów, aromatów lub jakiegokolwiek rodzaju produktu, który zmienia naturalny smak. Kluczem do sukcesu jest zawsze robić rzeczy tak, jak były zrobione w przeszłości. To właśnie sprawia, że Casa Mira jest ponadczasowa.
Guirlache nugat, z Casa Mira
WIEDEŃ CAPELLANES: PIONIERZY DOSTAWY
Pochodzenie Kapelani wiedeńscy Pochodzi z roku 1873. To właśnie w tym roku przemysłowiec Don Matías Lacasa i walencki lekarz Ramón Martí postanowili spróbować szczęścia w świecie pieczenia chlebem wiedeńskim, którego poznali na Wystawie Światowej w Wiedniu w 1870.
Pierwsza piekarnia powstała w dawnej Casa de Capellanes, stąd jej nazwa. Przeszła przez ręce Pío Baroji i jego brata, którzy nie robili interesów. Była to pierwsza branża w Madrycie, która miała zmotoryzowany pojazd dostawczy , zamiast używanych wówczas wozów konnych. W latach 30. używali samochodów dostawczych podobnych do wiatrakowców Juana de la Cierva.
Mówi nam o tym Antonio Lence, CEO firmy wojna domowa miała na stulecie prawie całkowite zniknięcie. „Firma została skonfiskowana ze względu na stan, w którym Chleb był podstawowym przedmiotem; wszystkie sklepy zostały splądrowane, a niektóre zniszczone przez skutki samej wojny.
W latach powojennych firma, która zachowała prestiż swojej nazwy, była stopniowo odbudowywana, zmieniając nieco kierunek działalności wraz z wprowadzaniem innych produktów spożywczych, aby zaspokoić potrzeby ówczesnego społeczeństwa.” Połowa.
Na początku lat 70. byli pionierami we wprowadzaniu nowoczesnych przekąsek i kanapek, przystosowanie się do społeczeństwa, w którym wiele osób wychodziło do pracy i musiało jeść poza domem. Dziś Viena Capellanes jest punktem odniesienia nawet w innych firmach dzięki swojej technologii i systemowi Vienna Corners.
Antonio wyjaśnia również: „To ogromna odpowiedzialność mieć tak długą historię, która cię kontempluje, ale jest to także ogromna duma, która zmusza cię do robienia rzeczy dobrze każdego dnia, do konsolidacji projektu, który był życiem wielu członków naszą rodzinę i wielu ludzi, którzy poświęcili swoje życie wiedeńskim kapelanom”.
Kapelani wiedeńscy jako pierwsi mieli zmotoryzowany samochód dostawczy
KIEDY STULECIE UWALNIA GENIUSZ: MAŁA KSIĘŻNA
Słynny sklep ze słodyczami został otwarty po raz pierwszy w 1890 roku, chociaż La Duquesita miała to być dopiero w 1914 roku. Rodzina Santamaría przejęła firmę w 1932 roku, dopóki trzecie pokolenie Don Luis nie zamknęło go w czerwcu 2015 roku. Tylko na 6 miesięcy , Cóż, świetny kataloński cukiernik Oriol Balaguer przyjął świadectwo Ks. Luisa z mocnym zobowiązaniem do podtrzymania tradycji tylu lat wysiłków. I spełnił to.
Sam Oriol mówi nam: „Ponowne otwarcie La Duquesita było mocną obietnicą utrzymania produktu z życia Don Luisa, ponieważ jest to marka ściśle utożsamiana z Madrytem. Udało nam się to zakręcić, ale zachowanie tradycji dobrego rogalika czy dobrego biszkoptu było wielkim zaangażowaniem – mówi.
„W rzeczywistości klienci przez całe życie nadal tu kupują, ponieważ wciąż znajdują to, co zawsze robią. To wielka tajemnica La Duquesita i dlatego jesteśmy tak szczęśliwi”, mówi Balaguer.
I to właśnie La Duquesita, mimo niewielkiego liftingu, zachowuje swoją oryginalną strukturę i dekorację. „Najbardziej pożądane jest palma, rogalik, a teraz panettone. Luis Santamaría jest w rzeczywistości bardzo zadowolony z pracy, którą wykonujemy, ponieważ szanujemy jego pracę i to mnie poruszyło. Możliwe, że gdybyśmy nie zrobili tego, co zrobiliśmy, La Duquesita stałaby się warzywniakiem lub całą setką” – mówi Balaguer.
Najlepszy Croissant Rzemieślniczy w Hiszpanii, Najlepszy Panettone 2017 a kilka dni temu Międzynarodowa Akademia Gastronomiczna uznała Oriola Balaguera za Najlepszy Cukiernik 2018 roku. Ulga tej stuletniej pracowni wpadła w bardzo dobre ręce. Możemy kontynuować tworzenie historii.
*Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o stuletnich sklepach w mieście, dostęp do interaktywnej mapy Rady Miasta Madrytu i śledź swoją trasę.
Wnętrze Małej Księżnej