Legenda głosi, że pukanie do jego drzwi gwarantuje powrót do Collioure
Lepiej skomunikowany z Madrytem i Barceloną niż z Paryżem (odpowiednio cztery godziny, półtorej godziny i pięć i pół godziny pociągiem), francuski departament Pireneje Wschodnie Od jakiegoś czasu zakochują się w nim katalońscy podróżnicy.
Teraz robi oczy i uwodzi resztę Hiszpanów, korzystając z atrakcji, takich jak otaczające krajobrazy; horyzonty oscylujące między błękitem a zielenią nieskończonego morza ; gastronomia odpowiedzialna za szefów kuchni, którzy nie wahają się postawić na innowacyjność, jednocześnie niosąc znaczenie lokalnego produktu jako flagi; i Ty ludem niewyczerpanej sympatii, który emanuje miłością do swojej ziemi.
Wśród tak wielu jakości dajemy się podbić Perpignan i Collioure , pierwsze dwa podstawowe elementy niemal niekończącej się listy, która sprawi, że zakochasz się we francuskim południowym wschodzie.
Miłość do południa Francji zaczyna się na ulicach Perpign
PIĄTKOWE POPOŁUDNIE
W Perpignan coś się dzieje. Cóż, porozmawiajmy poprawnie. Powiedzmy w Perpignan to się dzieje, bo coś się dzieje : zaplanowane są zajęcia, inaugurowane są muzea, zespoły teatralne zapraszane są do uwodzenia alternatywnymi propozycjami (deskorolki i aktorstwo? Czemu nie!), organizowane są koncerty, a ulica jest doświadczana.
W szczególności Avenue Maréchal Leclerc na których chodnikach codziennie podnoszą niewidomych? bary i restauracje z sugestywnymi tarasami to zmieni twoją wędrówkę tą ulicą w radosną drogę krzyżową, jeśli masz ochotę spróbować ich wszystkich, co prawdopodobnie się zdarzy.
Czternaście lokacji do ukończenia czternastu stacji? Są, są. Na razie mamy odwagę z dwoma. Le Quartier , pod numerem 7-9, lubi go na zewnątrz i znacznie więcej w środku.
Ich obraz przemysłowy , oparty na odsłoniętej cegle i elementach metalowych w barze i meblach, nie jest zimny dzięki strategicznie rozmieszczonym punktom świetlnym, zabytkowe szczegóły , jak lampki kwiatowe lub klasyczne plakaty wyrwane z jakiegoś kąta. Tapas, deski serów i popij wszystko kieliszkiem dobrego wina. Przyjemność była taka.
Napoje cieszą się w tkanina _(nr 53) _, bar będący jednocześnie restauracją z propozycją 360º, która zaczyna się od rozświetlenia poranka swoimi śniadaniami, a kończy oryginalne koktajle na bazie wina. Podbródek!
To miejsce lubi na zewnątrz i dużo więcej w środku?
SOBOTA
10:00. The Pałac Królów Majorki a jej cytadela jest lubiana za szorstką i stonowaną architekturę, za pomarańczowe dachy, za opowieści o współistnieniu, które mieściły się w niej w pewnych okresach, a przede wszystkim za widoki, które da ci Perpignan ze swojej wieży.
Jego budowa rozpoczęła się na początku XIII wieku i zakończyła się dobrze w XIV wieku, co uzasadnia mieszanka elementów romańskich i gotyckich w pokojach którego jeden dzień był sercem westchnienia, jakim było królestwo Majorki.
Idź w górę, zejdź, wejdź, wyjdź i idź. Powoli, żeby nie przegapić wizyty kaplica królowej . Zafascynuje Cię jego szczegółowa dekoracja, ale to, co skłoni Cię do pozostania tam, to akustyka którym jest obdarzony. Tak cichym głosem, jak masz, zacznij śpiewać. Rezultat zmusi Cię do zaprezentowania się na castingach kolejnego programu talentów, który pojawi się na naszych ekranach. (Cena: 4 euro).
12 po południu Zostaw pałac za sobą i wędruj przez miasto pastelowe domy z małymi balkonami. Otwórz szeroko oczy handel lokalny która staje się silna, stając w obliczu wielkich łańcuchów na ulicach, które wciąż noszą nazwę cechów rzemieślniczych, które kiedyś je zajmowały.
wpada do Place de la Republique, z targiem żywności na świeżym powietrzu i dociera na ulicę przypraw.
Perp n u twoich stóp? Z Pałacu staje się realne
Jedź dalej, aż dotrzesz do Plaza de Gambetta strzeżony przez potężnych Katedra św. Jana Chrzciciela , średniowieczny budynek w stylu gotyckim, którego ogrom zyskuje na znaczeniu, gdy wejdzie się do jego wnętrza: wysokie stropy i brak kolumn w jedynej nawie.
Po lewej stronie kościół San Juan El Viejo, gdzie zaczęło się miasto.
Paradoksalnie po jego prawej stronie Campo Santo, duży miejski cmentarz-klasztor , który pochodzi z początku XIV wieku i z którego do dziś zachowała się ogromna, doskonale zachowana zagroda. Jego centralna esplanada jest używana podczas słynnego festiwalu Wiza dla obrazu robić projekcje. Nie martw się, w XV wieku przestała pełnić funkcję grobową.
13:00. Podczas tej podróży stolik wymaga od nas wczesnego i nie jest wskazane, aby czekać na ** jedyną gwiazdkę Michelin w Perpignan. La Galinette **, przed której piecem znajduje się Nadchodzi szef kuchni Christophe , oferuje jako twierdzenie kuchnię sezonową, obfitą i bardzo roślinną, która znajduje się w menu Saveurs de Saison (Cena: 48 euro, sześć dań; 54 euro, osiem dań).
Ta propozycja zmienia się w zależności od L'Hort , ogród, z którym Comes zapewnia szeroki wybór warzyw do Twojej dyspozycji. „Jest bardzo różnorodny. W nim możemy znaleźć aromatyczne rośliny, aż 260 odmian owoców cytrusowych, pradawne owoce z całego świata oraz warzywa” , wyjaśnia Traveller.es. _(23 rue Jean Payra. Telefon: +33.468.35.00.90) _.
15:00. Otwarty w czerwcu 2017 r Muzeum Sztuki Hyacinthe Rigaud _(21, rue Mailly) _ staje się Twoim kolejnym przystankiem. Przestrzeń o powierzchni 1400 m2, gdzie jej stałą kolekcją jest spacer po sztuka perpignanu , od gotyku do współczesności. (Cena: 8 euro).
W jedynej gwiazdki Michelin w Perpign jesz to piękne
17:30 Okolice San Juan i jego ulice zajmą nasze ostatnie chwile w mieście. Ciesz się spacerem, widokami i nie przegap podziwiania **budynku Loge de la Mer**. Zbudowany w 1397, kiedyś mieścił się sąd morski później stał się teatrem, a obecnie mieści Biuro Turystyczne.
Jego połączenie z morzem jest nadal widoczne na rogu wieńczącym Plaça de la Loge. tam jesteś n mała żelazna żaglówka wystający z budynku powoduje, że wszystkie głowy zwracają się ku niebu.
Pożegnaj się z miastem podziwiając **El Castillet**, jeden z nielicznych pozostałości starego muru _(Plaza de Verdun)_.
Ta konstrukcja nie może ukryć swojego wieloaspektowego powołania: od głównej bramy miasta w XIV w. stała się więzieniem w XVII, by od XX w. stać się siedzibą Muzeum Historii Północnej Katalonii, gdzie Llama del Canigó, od której rozpoczynają się uroczystości w San Juan, oraz Giganci Miasta.
Och, to także symbol miasta, którego widok jest pełny, jeśli widzi się go z drugiej strony mostu przecinającego Dolna rzeka , U jego stóp.
Kiedy zobaczysz El Castillet, będziesz wiedział, że jesteś w Perpign
7:30 wieczorem. Świadomi, że niewiele nas zna i żegnając się z Perpignan z groźbą powrotu, ruszyliśmy droga D914, a później D114 w kierunku Collioure.
dzieli nas 30 minut miasto, którego światło urzekło malarzy fowistów.
20:00. Wystarczy pięć minut, aby zostawić walizki w swoim pokoju w **Le Relais des 3 Mas**, gdy wiesz, że kilka metrów od Ciebie, w hotelowej restauracji, balet , szef kuchni Fryderyk Bacquie to tworzenie przysmaków, które zajmą Twój talerz.
W głowie pomysł: “Muszę sprostać temu miejscu” . Odnosi się do odpowiedzialności za świadomość, że ich potrawy będą kosztować na wybrzeżach Morza Śródziemnego, z profilem Collioure w tle, dający coraz większy spektakl wraz z zachodem słońca.
Nie możesz odejść bez próby Kałamarnica śródziemnomorska z chorizo iberyjskim gotowana w niskiej temperaturze. Uzupełnij menu żabnicą w towarzystwie chlorofilu roślinnego, ravioli z boćwinami, zielonego soku i kandyzowanej cytryny.
W La Balette naczynia są na wysokości krajobrazów
NIEDZIELA
09:00. Jeśli spałeś w Pokój Dali , jeden z 23, które ma Le Relais des 3 Mas, mały i uroczy czterogwiazdkowy hotel na obrzeżach Collioure, obudzisz się z widokiem na morze, z miejską latarnią morską w oddali.
Wyjście z tego będzie cię kosztować bajkowe łóżko z baldachimem i miękkimi poduszkami wszędzie i na pewno wciąż go pamiętasz jacuzzi.
Życie jest ciężkie i teraz nie masz wyboru, musisz zjeść obfite śniadanie, starannie wybrane spośród przysmaków bufetu, w którym soki, pieczywo i wypieki są domowej roboty. uwaga na rogaliki: są wyśmienite. Ich kucharz boulanger odpowiada za radość z rozmiaru. _(Adres: Route de Port-Vendres 66190 Collioure. Telefon: +33.468.82.05.07) _.
10:00. Nic nie dzieje się w Collioure bez niezauważenia **zamku**. Wzniesiony na ogromnej skale jest świadkiem VII wiek wszystkiego, co dzieje się w mieście, które ze względu na swój stan zyskiwało na znaczeniu w handlu morskim naturalny port dzięki dużej głębinowej zatoce osłoniętej od wiatru.
Był to plac obronny, letni pałac królów Majorki, niefortunne więzienie tysiąca hiszpańskich republikanów, którzy uciekli przed wojną i jej wynikiem w 1939 roku, a dziś otwiera swoje podwoje dla użytku i przyjemności mieszkańców i gości. W jego pomieszczeniach odbywają się pokazy i wystawy, a w Boże Narodzenie jego centralny dziedziniec staje się ogromnym rynkiem . (Cena: 4 euro).
Nic nie dzieje się w Collioure bez wiedzy zamku
12 po południu Aperitif w Collioure smakuje jak sardele. Prawdopodobnie nie weźmiesz go z wermutem, ale z winem. Punkt doświadczenia, który można zdobyć dopiero po pięciu pokoleniach pracy, ustala **Maison Desclaux.**
Założony w 1903 roku sklep, który jest zarówno warsztatem produkcyjnym, jak i salonem, działa głównie anchois w soli . Możesz je skosztować, zabrać do domu tyle słoików, ile uznasz za stosowne i odwiedzić wystawa, na której urzekają stare puszki i kolekcja etykiet narysowanych niegdyś przez malarzy Collioure. Rocznik oparł się naszym gustom. (3, Rue Nationale. Telefon: +33 468.82.05.25).
13:00. Usiedliśmy przy stole Piąte Peche cieszyć się propozycją “Śródziemno-kataloński, połączony z japońskimi smakami” co czyni nas Masashi Iijima.
Ten japoński szef kuchni szuka inspiracji do swoich kreacji „w spotkaniach z wielkimi szefami kuchni, a przede wszystkim dzięki moje pochodzenie, moja kultura i subtelność jej kuchni”.
Wynik? Zuchwałość w wielu jego kreacjach , takich jak antrykot z tuńczyka w mi-cuit z smażonym foie gras ze skórką z wodorostów Nori. _(16 rue de la Fraternicé. Telefon: + 33.468.98.09.76) _.
Spacer zdezorientowany przez sąsiedztwo malarzy nie liczy się jako zgubienie
15:00. Dobrą rzeczą w Collioure jest to, że można zakochać się w tym mieście bez konieczności skreślania najważniejszych zabytków z niekończącej się listy. Po prostu pozwól sobie przejść przez jego ulice.
Robimy to, aby być sąsiedztwo malarzy z kolorowymi domami, brukowanymi uliczkami, kwiatami atakującymi wszystko i niespodziankami w postaci reprodukcje mitycznych obrazów fowistycznych w miejscach, które je inspirowały tych, którzy utwierdzają nas w przekonaniu, że znaleźliśmy swoje miejsce w świecie.
Aby stało się to rzeczywistością, głosi legenda że jeśli chcesz wrócić do Collioure, nie możesz wyjść bez pukania do drzwi latarni morskiej, stojący samotnie na końcu pomostu.
Ta konstrukcja zastępuje poprzednią latarnię morską, przerobioną na **dzwonnicę kościoła Notre Dame des Anges**, której wizyta jest warta tylko po to, aby nadać obraz wyrażeniu „patchwork architektoniczny i artystyczny” _(Plaza de l' Eglise) _.
I nie, oczywiście nie możesz wyjechać z Collioure bez wizyty grób poety Antonio Machado. wiecznie zielona okładka kwiaty i wiadomości, wita gościa przy wejściu na cmentarz, który znajduje się na terytorium Francji około 20 kilometrów od granicy, nie mniej część historii bratobójczej wojny, która nie miała jeszcze 100 lat.
„Niech inspiracja złapie Cię w pracy”
18:00 Ostatnie piwo (pióro) pije się w poszukiwaniu lokalnej esencji, przynajmniej jeśli jesteśmy poza sezonem turystycznym. ** Les Templiers ** _(12 Quai de l'Amirauté) _, gdzie spotykają się miejscowi, aby grać w gry, to rodzaj baru, który wydaje się być tam od zawsze. Przynajmniej przez całe nasze życie. Otworzył swoje podwoje na początku XX wieku istnieją już trzy pokolenia rodziny, które pracowały nad jego utrzymaniem.
na jego ścianach, pokryte starymi obrazami , nie ma wolnego miejsca. To samo dotyczy hotel znajduje się pomiędzy pierwszym a trzecim piętrem tego samego budynku.
Podobno właściciel starej karczmy to zaakceptował artyści, którzy tam przebywali, płacili mu obrazami kiedy nie mogli tego zrobić z pieniędzmi. Jego poprzeczka też nie jest daleko w tyle, jest to odtworzenie starego kadłuba statku.
Obserwuj @mariasanzv
Collioure, miasto, którego światło urzekło malarzy fowistów