Ceglane sklepienia określają cesarskie muzeum pieca w Jingdezhen
Zwana „stolicą porcelany”, Chińskie miasto Jingdezhe w prowincji Jiangxi jest związane z przemysłem ceramicznym od 1700 lat.
Podczas dynastii Ming i Qing, Jingdezhen wyeksportowało dużą liczbę porcelany do Europy i najlepsza ceramika dla chińskiej rodziny cesarskiej pochodziła z ich pieców.
Dokładnie, obok ruin cesarskich pieców, w historycznym centrum Jingdezhen znajdujemy Imperial Furnace Museum, nowy projekt Studio Zhu-Pei, którego projekt jest hołdem dla rzemieślniczej historii miasta.
Jingdezhen, „stolica porcelany”
SPACER POMIĘDZY SKOCZENIAMI A REFLEKSJAMI
Jingdezhen Imperial Kiln Museum składa się z seria ceglanych sklepień (różnych rozmiarów, krzywizny i długości) nawiązujących do tradycyjnego kształtu pieców.
Podziemia są doskonale wkomponowane w obiekt, podobnie jak ruiny cesarskich pieców i wiele innych. starożytne piece, niektóre odkryte podczas budowy muzeum.
„Przechodząc przez wiele zatopionych pieców i dziedzińców, ludzie mogą dostać rodzaj znajomego i dziwnego doświadczenia przestrzennego jednocześnie”, wyjaśniają ze Studio Zhu-Pei.
Muzeum ma na celu przywołanie tradycyjnych pieców ceglanych
Łukowe i odziane struktury muzeum sięgają pod ziemię w podwójnym celu: dają elastyczność w dostosowaniu się do miejsca i osiągnięciu intymnej skali przestrzeni wewnętrznej.
Osadzenie budynku w gruncie terenu powoduje: zestaw przestrzeni publicznych na poziomie ulicy i umożliwia zaprojektowanie serii otwarte podziemia i bardziej kameralne dziedzińce w obrębie muzeum.
Większość z tych przestrzeni publicznych jest pokryta cieniem i chronione przed deszczem i upałem, typowe dla miesięcy letnich w Jingdezhen.
W ciągu dnia łuki odbijają fale wody
NA POZIOMIE TERENU
Muzeum ma dwa poziomy: podziemną i parterową, gdzie znajduje się lobby. Ten projekt przyczynia się do poczucia zażyłości i podobieństwa pod względem skali między jego objętością a otaczającymi go konstrukcjami, gdy zbliżamy się do budynku.
Po przejściu przez most zwiedzający wchodzi do muzeum przez hol. Skręcając w lewo, odkrywamy szereg przestrzeni wystawienniczych o różnej wielkości, lekko łukowatych i z przeciwstawnym otworem (zamkniętym lub otwartym do nieba) by później wbiec do klatki schodowej prowadzącej na poziom podziemny.
Jeśli w holu skręcimy w prawo, znajdziemy księgarnię, kawiarnię, herbaciarnię i wreszcie półotwartą przestrzeń pod łukiem, z najbardziej malowniczą sceną: w ciągu dnia łuki odbijają fale wody, a poziome otwory zapraszają do siedzenia na ziemi i kontemplacji ruin cesarskiego pieca.
Muzeum znajduje się obok ruin starych cesarskich pieców
W GŁĘBOKIM
poniżej poziomu ulicy, każdy z pięciu podziemnych patiów oferuje inny motyw: złoto, drewno, woda, ogień i ziemia; które odnoszą się do technik wytwarzania porcelany.
„Wizyta to doświadczenie muzealne trzy w jednym (piec-porcelana-ludzie), patrząc na porcelanę, ruiny i zatopione dziedzińce, które razem tworzą wielowarstwowe wrażenia ze starożytnymi cegłami na fasadzie."
Poszczególne galerie i sale wystawowe znajdują się poniżej poziomu gruntu
Wystawa stała ma zamknięty obieg, który przechodzi przez dwa piętra, natomiast do obiegu można dodać dwie sale wystaw czasowych.
Dwie sale mogą stać się częścią stałej ekspozycji lub pozostać niezależne. Inną cechą muzeum jest to, że proces odzyskiwania starej porcelany będzie otwarty dla publiczności, stając się istotną częścią ekspozycji.
Wewnątrz wszystkie pomieszczenia są w miarę możliwości oświetlone naturalnym światłem, z końcami każdego łuku otwartymi lub przeszklonymi. Są też cylindryczne świetliki, które przebijają stropy sklepień, nawiązując do szybów dymowych z dawnych pieców ceglanych.
Na poziomie ulicy znajdują się również przestrzenie publiczne
IMPERIALNA PRZESZŁOŚĆ, ZAWSZE OBECNA
„Jingdezhen narodził się z pieca i osiągnął dobrobyt gospodarczy dzięki jakości swoich wyrobów ceramicznych” , komentują Studio Zhu-Pei.
„Piece, wykonane z cegieł, są nie tylko początkiem miasta Jingdezhen, ale także stanowią przestrzenie publiczne i społeczne dla codziennego życia obywateli” kontynuują.
Cegły Jingdezhen odnotowują ciepło nierozerwalnie związane z korzeniami miasta: „W przeszłości dzieci z Jingdezhen brały gorącą cegłę z pieców do wypalania, aby umieścić ją w swoich szkolnych torbach, aby się ogrzać i stawić czoła surowej zimie”.
„Jingdezhen narodził się z pieca”
Jako część wiecznych wspomnień przekazywanych z pokolenia na pokolenie, stare piece inspirują projekt muzeum: „niepowtarzalny kształt pieców, pierwowzór orientalnego łuku oraz upływ czasu i wspomnień ukształtowały izomorficzne relacje pieców, porcelany i ludzi” , powiedzmy z pracowni architektonicznej z Pekinu.
Piece do wypalania cegieł należy wyburzać co dwa do trzech lat, aby zachować wydajność cieplną, tak całe miasto pokryte jest cegłami z pieca z recyklingu. Materiały użyte do budowy pieców są również obecne w budynku.
Po pewnym czasie, w którym cegła piecowa nie może już magazynować ciepła, jest usuwana z pieca i wykorzystywana do budowy budynków mieszkalnych. „Dlatego logiczne jest, aby piec był motywem przewodnim Cesarskiego Muzeum Pieca” – stwierdzają ze Studia Zhu-Pei.
Cesarskie Muzeum Pieca to już więcej niż obowiązkowy przystanek w Jingdezhen
MIASTO JINGDEZHEN
Od momentu narodzin miasto Jingdezhen rosło naturalnie, otoczone rzekami, wzgórzami i górami oraz pierwsze osady rozwijały się wokół zespołów pieców, warsztatów i mieszkań.
Wzór ulicy został wyrzeźbiony przez naturę i przemysł porcelanowy. Większość ulic i małych alejek, które przechodziły między piecami, prowadziła do rzeki Chang, trasa, którą wywożono wyroby porcelanowe do innych miast.
Przemysł ceramiczny i porcelanowy zasłużył na godny hołd i tu właśnie pojawia się rola Imperial Kiln Museum, który już stał się niezbędnym przystankiem w mieście Jingdezhen.
Muzeum podzielone jest na dwa poziomy