Jarmark galicyjskiej ośmiornicy nie potrzebuje listu motywacyjnego.
Z pewnością przyjechałeś już kiedyś do Galicji. A jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś (już się spóźniłeś), z pewnością spróbowałeś niektórych z najbardziej klasycznych tapas. Ośmiornica, empanada lub papryczki Herbón to coś, co w tym momencie wymaga kilku prezentacji i tortilla zasługuje na trasę samą dla siebie.
Ale jeśli zdecydujesz się przyjechać na północny zachód na tapas i zamierzasz robić to jak tubylec, zanurzając się głęboko w świat galicyjskich barów i tawern, najlepsze jest to, że oprócz tych niepodważalnych klasyków, spróbuj innych specjałów, tych, które znają ci z nas, którzy tu mieszkają, ale które nie zawsze pojawiają się w przewodnikach; te, które czasami sprawią, że zwątpisz w to, co zamawiasz, ale będziesz zadowolony, że spróbowałeś.
Dlatego poza tematami jest cały świat tapas, poza klasycznymi krokietami i empanadami, które uatrakcyjnią Twoją podróż. Oto przewodnik terenowy, dzięki któremu nie zgubisz się wśród lokalnych specjałów, intrygujących nazw i mniej popularnych preparatów.
Omlet Betanzos: albo go nienawidzisz, albo go kochasz.
POKRYWA uprzejmości
Chociaż Santiago i Lugo były tradycyjnie stolicami kurtuazyjnej tapy, która w określonych porach jest serwowana bezpłatnie z drinkiem (zwykle między 13:00 a 15:00 i między 19:30 a 22:30, chociaż prawie wszystko tutaj, to też jest względne), prawda jest taka, że dziś jest to zwyczaj rozciągnięty na całą Galicję.
Możesz znaleźć wszystko od chipsów ziemniaczanych lub mieszanki orzechów po kraba, miskę rosołu do zdjęcia kapelusza lub smażone jurelito. Dlatego warto nie być usatysfakcjonowanym pierwszą rzeczą, na którą się natkniesz i trochę zbadasz.
Na przykład w A Coruña, prawie wszędzie, w niedzielę serwuje się wspaniałe flaczki. Jeśli nie wiesz, od czego zacząć, idź do restauracji Miga i dalej do Culuca lub, jeśli chcesz bardziej tradycyjnej atmosfery, do O Barqueiro (Av. Santiago, 13) lub La Taberna de Rita (Rúa Estrella, 20).
„Niedziele nie są niedzielami, jeśli nie zatopiłeś zębów w flaki”, mówią w restauracji Miga.
W Lugo zobaczysz, że nie chodzi tylko o to, że jest grzecznościowa, ale że jest ona dostarczana w (co najmniej) dwóch partiach. Zwykle, gdy zamawiasz napój, zaoferują ci tapas do wyboru: może ryż dnia, może wątróbka z cebulą, lacón à feira, wołowina ao caldeiro, trochę nerek… Wtedy, gdy będziesz czekać, z pewnością przyjdzie kelner z tacą z prostszymi opcjami: może jakieś wędliny, może klopsik, a może kawałek empanady. A jeśli zamówisz drugiego drinka, rytuał zaczyna się od nowa.
Jednym z miejsc, które nigdy nie przestaje odkrywać tego typu tapas, jest Las Cinco Vigas, ze specjalnościami, takimi jak duszony język. Ma również tę zaletę, że jest w sercu winiarskiego obszaru miasta, więc jest to idealna baza wypadowa na szerszą trasę.
W Santiago na tarasie San Clemente znajdziesz kurtuazyjną tapas doprowadzoną do granic możliwości bez utraty jakości. Napój jest trochę droższy niż w innych miejscach w okolicy (nic poważnego, mówimy, może 30 lub 40 centów), ale w zamian dadzą ci dwie lub trzy tapas uprzejmości i zapytają, czego chcesz jako tapa kuchenna: może gulasz z kalmarów, duszone mięso, gulasz z fasoli lub coś równie apetycznego.
Tapas w San Clemente to jedne z najlepszych w Santiago.
SPACERUJ PO DZIKIEJ STRONIE
W Galicji jesteśmy bardzo przywiązani do krokodyli i tygrysów. Pierwszy Są to małe polędwiczki podawane w towarzystwie ziemniaków. które są prawie lepsze niż główny składnik. Trwa debata na temat tego, czy urodzili się w Santiago czy Coruña, ponieważ istnieje pochodzenie nazwy. Ale ważne jest to, że możesz ich spróbować zarówno w jednym, jak i innym mieście.
W Composteli Abellá czyni tę specjalność marką domu od 1994 roku. W A Coruña najbardziej znane są z pewnością te z Tasca A Troula. A jeśli jesteś w Pontevedra, nie rozpaczaj, bo tam nie będą imieniem krokodyle, ale w O Parvadas, jednej z najbardziej tradycyjnych tawern w centrum, Podają porcję raxo (polędwicy) z bardzo podobnymi do nich ziemniakami.
Nie mając nic więcej do dodania do plakatu fotograficznego.
A jeśli mówimy o tygrysach lub wściekłych tygrysach, tutaj mamy na myśli małże z ostrym sosem którego formuły zazdrośnie strzeżą miejscowi. W Santiago słyną Trafalgar, który również ma jeden z najpiękniejszych znaków w centrum, ale zaraz się zamkną.
Nie rozpaczaj, obok jest La Cueva, tradycyjna tawerna, która jest teraz zarządzana przez tę samą rodzinę i nadal służy zwykłym tygrysom: jedna uprzejmość z napojem lub porcjami. W A Coruña odnoszą takie sukcesy, że istnieje nawet miejsce, Os Tigres Rabiosos, z ich nazwą. A w Xinzo da Limia (Ourense) można ich spróbować w A Taberna da Trocha.
Małże w Os Tigres Rabiosos.
pierogi
Zapewne niewielu osobom empanadilla kojarzy się z tradycyjnymi galicyjskimi tapas, ale przez dziesięciolecia był to jeden z tych tanich i mocnych sposobów na napełnienie żołądka za niewielkie pieniądze. Byli nawet miejscowi, którym udało się zamienić je w lokalną specjalność. Tak jest w przypadku El Espía, starej tawerny w Monforte de Lemos, która rozsławił zocas, jakieś pierogi, które pewna dama sprzedawała pod jej drzwiami. Dziś miejsce ma inny zarząd, a zocas są oferowane tylko przez kilka dni, ale mają nawet własną imprezę, która wyraźnie pokazuje ich sukces.
W tej chwili Vigo to miasto, które najlepiej utrzymało zapał empanadillero. A o tron walczą co najmniej dwa miejsca: Tapa do Barril z szeroką gamą wszelkiego rodzaju nadzień oraz Bar Carballo. Niech każdy zdecyduje.
Trasa empanadilli może kontynuować przez Bar San Xes w Ourense lub przez Coruña w Santiago, gdzie znajdują się wierny tym gęstym i puszystym ciastom Tak dobrze pasują do piwa.
Niewielu w Galicji kojarzy empanadille z tapas.
OD ŚWINIA NA SPACER
A jeśli zaczniemy od głowy, możemy zacząć od ucha, symbolu takich miejsc jak Bar Orellas (Ourense) czy Orella (Santiago), gdzie podaje się ją ugotowaną z nutą papryki. Bar Abelleira w Bertamiráns (A Coruña) prawie zawsze oferuje kurtuazyjną tapas, która może wahać się od odrobiny gulaszu z szynką po trochę cashiry (maski wieprzowej) z ziemniakami i jej specjalnością są rixóns, czyli galicyjska wersja skórek wieprzowych, że tu gotujemy powoli we własnym tłuszczu, jakby to była szarpana wieprzowina, i że w tym domu wciąż gotuje się w piecu na drewno.
A ponieważ jesteśmy z skwarkami, które są tutaj znane jako rixóns lub roxóns, w zależności od obszaru, pozwól, że przedstawię ci jego znakomitego brata, roxóns da graxa lub tłuste skwarki, nic więcej i nic więcej. nie mniej niż część tłuszczu, który pokrywa wnętrzności solonej i smażonej wieprzowiny. Nie są do końca lekkie – nie mogliby mieć wszystkiego – ale mają legiony wielbicieli w Ourense, gdzie można ich spróbować na przykład w Dos Puertas, i w Ferrol, gdzie podaje się je w miejscach takich jak Taberna Puerto Chico.
Ucho świni i Riveiro w Barze Orella de Ourense.
Jeśli zachęciłeś się skórkami wieprzowymi i chcesz pójść o krok dalej w tapas wieprzowych, podniosę stawkę tripas, dawniej bardzo popularna tapa, która dziś budzi w równym stopniu miłość, jak i nienawiść.
W Lugo je znajdziesz, podawany z ziemniakami i papryką, jako kurtuazyjny tapa w Taberna Daniel. W Ferrol, gdzie są jeszcze bardziej popularne, zazwyczaj doprawia się je oliwą i cytryną i podaje z gotowanymi ziemniakami w miejscach takich jak Mesón Meirás czy Bar Sur.
I kończymy w Vigo z nazwą O Porco (świnia, nie bez powodu), pod którą wszyscy znają tę, która oficjalnie nazywa się Mesón do Xamón, w sercu Casco Vello. Najlepiej zacząć od piwa i domowej kory. A potem, jeśli poczujesz głód, kontynuuj kanapkę z pieczoną szynką, bardzo smaczną, lub kanapka mistrzów, ucho świni.
La Taberna Daniel słynie z tortilli, ale polecamy spróbować ich wnętrzności.