Torremolinos, miejsce dla każdego
Marbella nie istniała . W latach siedemdziesiątych miały powstać wielkie bloki mieszkalne. w latach pięćdziesiątych, Torremolinos wciąż było idylliczną wioską rybacką , z wieżą na wzgórzu i bielonymi domami.
Świadectwa tych, którzy przybyli do nadmorskiego miasteczka, raz po raz oddziałują na ten sam obraz: Malaga była wtedy szarym miastem , zatopiony przez władze, ale pokonując kilometry dzielące go od Torremolinos, przekroczono niewidzialną granicę, w której przełamano represje. Gesty zostały uwolnione, spódnice zostały skrócone, garnitury zniknęły. Kolor. Wolność.
Torremolinos był pionierską enklawą w Hiszpania różańca i prawa włóczęgów i bandytów . Wszystko zaczęło się od Gala . spędzone z dali długie okresy w Zamek angielski, własność George'a Langworthy , brytyjski dowódca. Zdjęła bluzkę Plaża La Carihuela i zakryła talię krótką spódniczką, pozując dla malarza. Szedł morzem bez zakrywania się. Zdjęcia, które Dalí zrobił mu w 1930 roku, pokazują pierwszą w historii Hiszpanii udokumentowaną topless.
W latach 50. przyszło kino . Torremolinos stało się atrakcją dla podróżników, którzy znaleźli w Hiszpanii a egzotyczne miejsce przeznaczenia zaszyfrowane popołudniami byki, białe miasteczka, tablaos flamenco i opuszczone plaże.
Ava Gardner wyczerpana noc Karnawał w Maladze . Kiedy kabiny się zamknęły, zamontował Orkiestra Miasta Trujillo w swoim samochodzie i zabrał ją do Torremolinos. Świt dotarł do nich w karaibskich rytmach. Grace i Rainier wysiedli pewnego lata z Deo Juvante II złożyć półoficjalną wizytę i zjeść w Hotel Trzy Karawele . Tam też wylądowali Kirk Douglas, Rita Hayworth, Anthony Quinn, Orson Welles, Marlon Brando . Lista jest wyczerpująca.
Brigitte Bardot podczas kręcenia „Les bijoutiers du clair de lune”
Pod koniec dekady przyszedł Brigitte Bardot toczyć Jubilerzy księżycowego światła , w reżyserii Roger Vadim . Erozja jej małżeństwa z reżyserem nie sprzyjała relacjom podczas kręcenia. Bardot się oparł Ferdynand Król , ko-star, z którym spędzał popołudnia w naleśnikarni Plac Wesołych Krewetek . Jej pączkujący zwierzęcy duch doprowadził ją do weź osła, który pojawił się w filmie i zakwaterować go w jego pokoju. Chodziła boso i opalała się nago na plaży . Żywe siły złożyły oficjalny protest do burmistrza Malagi, aby w związku z jego niemoralnym zachowaniem został wydalony.
Przymykanie oczu na to, co dzieje się w Torremolinos, było sposobem na pokazanie przyjaznej twarzy opinii międzynarodowej w celu przyciągnięcia europejskiej turystyki. The inauguracja w 1959 roku hotelu Pez Espada , z którego Frank Sinatra został poproszony o odejście po kłótni z włoskim gościem, co oznaczało początek złotej dekady miasta.
Do pierwszego topless (Gala) i najbardziej skandaliczny ( Brigitte ), wkrótce dodano szereg niewyobrażalnych inicjatyw we francoistycznej Hiszpanii. Pasaż Begoña , który stałby się epicentrum nocy, doświadczył otwarcie pierwszego gejowskiego baru. Toniego otworzył drzwi do innych miejsc, które wkrótce zapełnią przejście: Incognito, Faun, Düsseldorf . Torremolinos przyjął tytuł gejowskiej stolicy, gdy Ibiza jeszcze się nie pojawiła.
Brigitte Bardot i jej osioł w Torremolinos
W latach 60. miasto nazywało się brak miejsca przez władze . Pojawiły się dzieci angielskich szlachciców o nieodpowiednich skłonnościach, takich jak Lord Timothy Willoughby z Eresby , syn hrabiów Ancaster, który stworzył Klub nocny Lali-Lali . W 1968 otwarte w La Nogalera pierwszy lesbijski bar: Pourquoi-pas? , prowadzony przez Niemca Frau Marion i francuski Mayte Ducoup . Atmosfera w tych miejscach była otwarta i tolerancyjna. Na tym polegała kontrkultura. Obfitość marihuany i LSD.
Czy to było miejsce, do którego przyszedł? John Lennon z Brianem Epsteinem jego przedstawiciela. Jego noc w pasażu Begoña wywołała plotki o niepotwierdzonej nocy po drugiej stronie Beatlesów. Wylądował tam również wokalista jazzowy pia Beck razem ze swoim partnerem, marga samsonowska . Znany jako Latająca Księżniczka, Latająca Holenderka , zachęcił wojska alianckie w czasie II wojny światowej z grupą samoańskie dziewczyny . W 1965 otworzył w pasażu piano bar: Niebieska notatka.
Klienci otoczyli fortepian, który służył jako stolik do napojów, podczas gdy Pia śpiewała klasyki takie jak „Goody Goody”. Shirley MacLaine lub Arthur Rubinstein Poszli do jego piano baru. Pia nigdy nie ukrywała swojego homoseksualizmu d. Zmierzył się z mową nienawiści piosenkarza Anita Bryant i promowane koncert do walki z homofobicznym przesłaniem Ameryki Północnej.
Wieczne noce Torremolinos
W 1971 r. wyczerpały się powody, które skłoniły dyktaturę do tolerowania wyjątku Torremolinos . Uruchomiła się machina turystyczna. Karty, które zjednoczyły Sztokholm i Malaga Latem wypełniały plaże. Costa del Sol była wizytówką. zaciśnięta pięść.
Naloty miały miejsce w przejściu Begoña . Za przestępstwo ataku na moralność publiczną było ponad stu zatrzymanych. Zamknięto dwadzieścia sklepów. The Sunday Times opublikował tę historię pod nagłówkiem: Turyści zatrzymani podczas nocnych nalotów w Hiszpanii . Cudzoziemcy zostali zwolnieni i deportowani następnego dnia. Klimat strachu ustał.
W latach 70. pojawił się rozwój i spekulacje . Wioska rybacka zniknęła pod blokami. Marbella przyciągnęła jet-set, a Ibiza stała się alternatywnym celem podróży. Po dziesięcioleciach zaniedbań dziś Torremolinos twierdzi, że ma swoją tradycję wolności . Od 2015 roku miasto świętuje Dumę i po raz kolejny stało się punktem odniesienia dla społeczności LGBTIQ+.
Torremolinos w 1964 r.