Zatytułowana Wenecja Unclocked, ta książka pokazuje nam ten Wenecja dnia codziennego , tajemnicy, którą widzą tylko najbardziej uważne oczy.
poprzez słowa Rachel Spence i fotografia Giacomo Cosua magiczne miasto zostawia turystę na bok, aby pokazać w całej okazałości te codzienne perełki, które tylko przypadkowo odkrywa się w wirze prostego spaceru tego, który codziennie żyje swoimi ulicami.
Dwie strony tej samej monety – słowa i obraz – połączyły się w najnowszym tytule Ivorypress, aby przedstawić Wenecja bez pośpiechu.
Należący do serii Miasta, po Rzymie i Madrycie, Venice Unclocked to najnowsza odsłona wydawcy, która zachwyci każdego czytelnika, który kocha potęgę szczegółów.
Między prozą a poezją.
Nie trzeba wykopywać złota Pałac Książęcy , na przykład ta książka skupia się na sile małych marmurowe ozdoby, które pewnego dnia świecą specjalnym światłem lub w zagubionej w ulicy fontannie, z pięknem, które dostrzegają tylko uważne oczy.
Spence i Cosua są dwóch nomadów, którzy uczynili z Wenecji swój dom . Chcąc uchwycić istotę miasta i pokazać ją z perspektywy autentycznego Wenecjanina, oboje spotkali się w tym pierwsza wspólna publikacja w małym formacie, napisane z uczuciem, które tylko miejscowi mogą przekazać,
Ona, poetka, pisarz artystyczny i dziennikarz Financial Times który mieszka w Wenecji od 9 lat; On, fotograf i dziennikarz urodzony w mieście gondoli, wcześniej współpracował przy innych projektach. Jednak w tym zostawiają pracę stricte w tle, aby się rozebrać.
Sekrety do odkrycia.
Niedaleko moich drzwi dostrzegam dziwny biały kształt górujący nad pałacem. Jest kanciasty, kościsty, jak poroże jelenia. Dlaczego nigdy wcześniej nie zauważyłem tego spektakularnego marmurowego ornamentu? Następnego ranka zniknął. Może to chmura... albo promień księżyca... czyta wiadomość od Spence'a.
zapraszając czytelnika do zagłębić się w czas spędziliśmy w Wenecji, tymczasem na zdjęciach widać: mury Wenecji, jej kolory, jej czerwonawe odcienie i jej światła.
Nawiązania do przeszłości przeplatane są scenami z życia codziennego, prezentującymi nieoczekiwany obraz miasta , osobista i relaksująca wizja, która jest z dala od zwykłego zgiełku powodowanego przez odwiedzających.
CZAS: TEN NIEWIDZIALNY WRÓG
Obraz i tekst harmonijnie łączą się ze sobą nie tylko po to, by odkryć nowe oblicze Wenecji, ale także by nad nimi zastanowić chwile spędzamy bez wartości , o tym, jak życie stało się wyścigiem po wymyślone przez nas kanony czasu.
Szczegóły, które widzą tylko najbardziej uważne oczy.
Bo w wersetach i obrazach Wenecji nie taktowany czas nie stoi w miejscu, ale każda chwila staje się czymś wartościowym.
W rzeczywistości autor podkreśla w samej książce, że „początkowo chodziło o napisanie listu do Wenecji, podzielonego na rozdziały i jeden z nich mówił o pogodzie”.
"Od dłuższego czasu śledzę fizyka Carlo Robelli który mówi o czasie, a raczej o „braku czasu”, ponieważ czas liniowy nie istnieje na poziomie kwantowym. A Wenecja to miasto, w którym czas płynie inaczej. Jesteś zawsze w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, prawie jednocześnie. A ty też zawsze brak czasu".
Ponadto Cosua dodaje, że w Wenecji „ wszystko liczone jest na piechotę , każdy Wenecjanin mniej więcej wie, ile czasu zajmie dotarcie do dowolnego punktu w mieście. Ta jednostka miary jest rzadko używana gdzie indziej , biorąc pod uwagę osobliwość Wenecji, która nie ma maszyn”.
Osobiste refleksje, które w książce znajdują odzwierciedlenie w spokojnych obrazach i ciekawej refleksji o zegarach publicznych w Wenecji.
Zaginiony zegar w Wenecji...
Fotograf podkreśla, że te „ są bardzo szczególne , do znalezienia lub odkrycia, jako przedmioty należące do dawnej Wenecji, ale próbujące się oprzeć. Jest ich niewielu, ale wciąż tam są a te, które pozostają, są regularnie naprawiane w przypadku awarii.”
Pomiędzy mieszanką prozy i poezji, kolorów i monochromu, ta książka jest przede wszystkim dopracowana edycja dotykać i czuć zarówno rękami, jak i oczami. Przerzucaj strony, poczuj materiałową okładkę, płyń z każdym obrazem... i śnij o tej Wenecji kontrastów i tajemnic.