Stara Hawana.
Aleksandra Glez Jest fotografką, ale także performerką, która jest obecna w świecie cyfrowej sztuki wideo. Jego praca jest czysto feminista i jest obecnie jednym z Kubańscy artyści wizualni z bardziej międzynarodową projekcją. Odkąd Hawana, W mieście, w którym mieszka, fotografia była dla niej wehikułem, który pozwolił jej swobodnie wyrażać siebie i rozbierać wnętrze. Ostatnio mogliśmy cieszyć się jego pracą w ZdjęciaHiszpania.
Ten wywiad jest częścią „Świat ulokowany”, globalny projekt Condé Nast Traveler w siedmiu wydaniach międzynarodowych, który daje głos 100 osób w 100 krajach aby odkryć, dlaczego ich własne terytorium powinno być Twoim następnym celem podróży.
Nad jakimi projektami obecnie pracujesz?
W tej chwili opracowuję nowe **działa NFT (Niewymienny token) , które wkrótce wprowadzę na rynek. Będę też z dwiema wystawami w Barcelonie, wrzesień, w Centrum sztuki Utopia. A w październiku w Arsenał Wenecja, jako finalista Nagroda artystyczna Laguna.
Opowiedz nam trochę o Hawanie. Pozdrawiam, osobisty.
Mieszkam na plaży, na granicy z Vedado. To niesamowita okolica, cicha i bardzo dobrze skomunikowana. Zawsze tak myślę Hawana jest spiralą sztuki od tego, czym oddychamy, do tego, jak się projektujemy. Wszystko to sprawia, że moja kreatywność gwałtownie rośnie.
Fotografka Alejandra Glez.
Jakie są najlepsze miejsca do jedzenia?
Moje ulubione miejsca do jedzenia to? Yarini, El Cocinero, Café Bahía, O'Reilly, La Corte del Principe i Jesús María, Santi, Marea, El del Frente, Jama... Na śniadanie najlepsze śniadanie w Hawanie to bez wątpienia to z Kawa. jest również Bombka. Na dobrą kawę, choć na Kubie można ją pić wszędzie, trzeba spróbować kaw za dwa kubańskie pesos od dziadków na ulicy lub w okolicznych kawiarniach. Są bardzo autentyczne. A na najlepszy koktajl jest Wilson, kubański chłopak, który przygotowuje najlepsze koktajle w mieście w restauracji ten z przodu, ale mogą również halucynować z koktajlami Yarini.
Poza obwodami turystycznymi, co można zobaczyć w Hawanie?
Bez wątpienia pracownie artystów w mieście. To magiczne przeżycie.
Kuba przeżywa bardzo trudne i decydujące chwile. Jak się czujesz ze wszystkim, co się dzieje?
Czuję się bardzo smutny i rozczarowany. Jedyne, o co chciałbym prosić, to wysłuchanie ludzi, którzy naprawdę tego potrzebują, a przede wszystkim powiedzenie „nie” przemocy. Dialog jest ważny, zmiany są konieczne, aby iść do przodu.