Marzec 2020. Ludzkość odczuwa pierwsze niszczycielskie skutki pandemii, a Simon Hanselmann zaczyna publikować na Instagramie największy komiks internetowy w historii: strefa krytyczna (Fulgencio Pimentel).
Po światowym sukcesie El mal camino (2019), Setki tysięcy ograniczonych obserwujących śledziło w czasie rzeczywistym na Instagramie tworzenie bezczelnego komiksu o Covid-19, z kultowymi postaciami Megg, Mogg, Owl, Werewolf Jones i resztą gangu.
Okładka „Strefy krytycznej”, komiksu o Covid-19 autorstwa Simona Hanselmanna.
Ukazując (niefortunne) sposoby przetrwania przytłaczającego ich wielkiego kryzysu zdrowotnego, politycznego i społecznego, autor doprawia tematy takie jak kultura rezygnacji, zaciekły kapitalizm, paranoja informacyjna swoim zwykłym kwaśnym humorem oraz referencyjną bitwę między boomersami, millenialsami i Zetas w dziele, które jego wydawca opisuje jako niesławne i niewyobrażalne.
Laureat nagrody Eisner Award za najlepszy komiks internetowy 2021 roku, ta żrąca powieść graficzna została zinterpretowana jako kwintesencja komiksu Covid-19, a teraz jest publikowany w wersji nieocenzurowanej i z niepublikowanym materiałem. Korzystamy z uruchomienia Strefy Krytycznej, aby porozmawiać z jej autorem.
Prywatne zdjęcie artysty komiksowego Simona Hanselmanna.
PODRÓŻNIK CONDE NAST. Czy pandemia wpłynęła na twoją kreatywność? Jak?
Szymon Hanselmann. Myślę, że może pracowałem podczas pandemii więcej niż ktokolwiek na świecie. Zawsze lubiłem tkwić w swoim studio, pracując bez przerwy, więc sytuacja nie przeszkadzała mi w ogóle, poza obawą przed powszechnym chaosem gospodarczym i śmiercią i tego typu rzeczy... Poza tym pandemia była niesamowita! Pracowałem jak diabli i bawiłem świat komiksami, urządzając grilla i spotykając się z żoną i królikami. Moja żona i ja urodziłyśmy dziecko w 2021 roku, po którym zrobiłam sobie półroczną przerwę ale teraz wróciłem, pełen pomysłów, gotowy na kolejną serię blokad! Łuuuuuu!
Wewnątrz strony „Strefa krytyczna”, Simon Hanselmann.
CNT. Czasami mówi się, że tworzenie swojej pracy było dla Ciebie rodzajem terapii, czy myślisz, że może służyć także jako terapia dla czytelników?
CII. Tak, tworzenie sztuki jest dla mnie świetną zabawą, w rzeczywistości jest bardzo terapeutyczne. Jest to niewątpliwie również terapeutyczne dla niektórych czytelników, znalazłem fanów płaczących podczas sesji podpisywania, którzy powiedzieli mi najpiękniejsze rzeczy a także straszne rzeczy, które im się przytrafiły... Czasami trudno jest przyjąć tak wylewne pochwały i bezpośredniość od obcych, zwłaszcza gdy nienawidzisz siebie i bardzo krytycznie odnosisz się do swojej sztuki. Ale Skupiam się na tym, co czułem do niektórych artystów i muzyków, gdy byłem nastolatkiem, te intensywne uczucia koleżeństwa i solidarności. Sztuka jest bardzo potężna.
Simon Hanselmann na zdjęciu z osobistego albumu.
CNT. Co chciałeś przekazać tą nową książką? Czy poczucie humoru to najlepsza broń do życia?
CII. Chciałem po prostu zabawiać ludzi. Baw się, przerażaj, obrażaj, przytulaj. Pełen wachlarz ludzkich emocji. Humor to moja opcja. Nie jestem pewien, czy moje poczucie humoru jest dla wszystkich. Chociaż nie tak powinno być, nie da się zadowolić wszystkich. Tak długo, jak dobrze się bawisz, tylko to się liczy. miejmy nadzieję, że co najmniej kilka tysięcy osób będzie cieszyć się jazdą na tych samych falach.
Los Angeles w Kalifornii.
CNT. Mieszkasz w Los Angeles i mieszkałeś też w Londynie. Powiedz nam, co te dwa miasta znaczą dla Ciebie i Twoich ulubionych miejsc w każdym z nich.
CII. Tak, moja nowa mała rodzina uciekła z Seattle i osiedliła się w dolinach Kalifornii, na cichej pustyni. Zamienił niekończący się deszcz na niekończące się słońce. Uwielbiam to miejsce, w końcu mogę korzystać z hamaka i jeździć z opuszczonymi szybami. Jeśli chodzi o moje ulubione miejsca, wciąż orientuję się w Kalifornii, przez większość czasu po prostu wychodzę z domu, aby kupić artykuły spożywcze lub odebrać zamówienia na jedzenie, ale tak naprawdę Uwielbiam zachody słońca i góry, krajobraz jest tu bardzo amerykański, czujesz się jak w sitcomie.
Jeleń w Richmond Park w Londynie.
Tak bardzo tęsknię za Londynem, za wszystkimi zapachami i dźwiękami. Mieszkałem w pobliżu Richmond Park i bardzo tęsknię za pójściem na rykowisko jelenia i piknik w ogrodach Plantacji Isabella, kiedy dzwonki kwitną, a kaczki kwaczą. Tęsknię też za ruchaniem się w Dalston, robieniem noise show i braniem ketaminy na cmentarzu Abney Park.
CNT. Niektóre scenografie Megg i Mogg są inspirowane miejscami, w których mieszkałeś, takimi jak twoje rodzinne miasto Launceston, miasto, które czasami pojawia się w twoich pracach przedstawionych w nieco koszmarny sposób.
CII. Zacząłem rysować Megg i Mogg w Londynie w 2008 roku, z piętrowymi autobusami w tle, potem przyszły stacje kolejowe w Melbourne. Dom dzieciństwa Megg jest bezpośrednio oparty na moim zburzonym domu dzieciństwa w Launceston na Tasmanii... To wszystko jest trochę o tym miejscu, to wielka mieszanina wspomnień i środowisk. Mam skomplikowaną relację z Launcestonem. Uwielbiam George Swamp i pawie, szlaki spacerowe… pływanie w tych basenach. Dorastałem jednak w podbrzuszu miasta, w barach motocyklowych i kryminalnych. Dla mnie, Launceston To metadon, mordercy i szaleństwo. Nigdy nie mogłem wrócić.
Ulice Launceston na Tasmanii.
CNT. Czy osobiście lubisz podróżować? Jakie są Twoje ulubione miejsca i dlaczego?
CII. Tak, uwielbiam podróżować. Dorastałem na Tasmanii będąc bardzo biednym i podróżowanie zawsze wydawało mi się niewyobrażalne, nigdy nie spodziewałem się odwiedzić tak wielu miejsc w moim życiu. Uwielbiam palić na lotniskach i kupować te małe drinki na podróż i widzieć filmy w samolocie. Niektóre z moich ulubionych miejsc to Islandia ze względu na śnieżne plaże z czarnym piaskiem, Finlandia ze względu na lasy i jacuzzi na świeżym powietrzu. i wyżyny Szkocji, z każdą powierzchnią pokrytą błyszczącym mchem. Chyba najbardziej lubię przyrodę.
Uwielbiam też Włochy, moja żona i ja pojechaliśmy w 2019 roku, zanim wszystko stało się dziwne, byliśmy blisko Montepulciano, W magazynie. Powietrze pachniało szałwią i było cudownie. Pewnego dnia znów pojadę w podróż, ciągle odrzucam oferty festiwali i wydawców, teraz skupiam się na byciu z córką, nie czuję, że to jeszcze czas...
George Falls Bagno w Launceston, Tasmania, Australia.
CNT. Czy uważasz, że podróżowanie może nas zmienić? W jakim sensie?
CII. Tak, zdecydowanie otwiera cię na nowe doświadczenia, nowych przyjaciół, nowe gusta i punkty widzenia. Czuję, że jestem lepszą osobą, bo widziałam więcej świata i Ludzkość niż to, co czekało mnie na mojej małej zagubionej wyspie na dnie globu.
Prywatne zdjęcie rysownika Simona Hanselmanna.
CNT. Myślę, że masz bardzo dobre relacje z hiszpańskim wydawcą Fulgencio Pimentelem, czy możesz nam coś powiedzieć o swoich podróżach do Hiszpanii? Czy jakiś hiszpański krajobraz wpłynął na ciebie z jakiegoś powodu?
CII. Fulgencio jest moim ulubionym z wielu wydawców, których mam na całym świecie. César i Berni to moi bracia, kocham ich. Marzę o przeprowadzce do Hiszpanii, kocham wieś, miasta. Mam tak wiele wspaniałych wspomnień z długich podróży z Fulgencio, nocnych postojów w kasynach i sikania do oceanu. Mnóstwo nocy picia i rozmów, tych głębokich rozmów o życiu, śmierci i miłości. Najlepszy rodzaj rozmowy, jaki istnieje, ten, który napełnia cię falą emocji. Na Majorkę jechaliśmy w kwietniu 2020, szkoda, że nie było to możliwe, miejmy nadzieję, że wkrótce...