wykształcony
Porozmawiajmy o domach i ich kolorach tak Ostatecznie jest to znak rozpoznawczy tych ** pięciu małych miasteczek **, a także sponsorowali dziesiątki spekulacji na temat ich pochodzenia. I wszystkie lub większość są fałszywe lub przesadzone jak bolerko.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, że tę oryginalną paletę odcieni przypisuje się zapasom farb marynarzy, Vernazza, Corniglia, Manarola i Riomaggiore Nie żyli z łowienia ryb.
W rzeczywistości jego małe doki były wykorzystywane jedynie jako punkt dystrybucji handlowej wina i oliwy uprawianej na cudownych tarasach i tarasach z widokiem na morze. Tylko Monterosso al Mare Miała pewne znaczenie jako targ rybny i łowisko, stąd jego nazwisko określa go jak nikt inny.
gorączka kolorów
Wielokolorowa gorączka pojawiła się w latach 70., i to nie ze względu na estetykę disco, ale ze względu na boom turystyczny. Zauważając, że najatrakcyjniejsze pocztówki to te, które zawierały fasady pomalowane klasycznymi liguryjskimi pantones ( żółty, zielony, sienna i ochra ) zachęcano lokalne władze i wielu sąsiadów do wymalowania swoich domów, aby stworzyć ten zorganizowany chaos kolorów.
Dzisiaj rozporządzenia miejskie i „nękanie” UNESCO wymagają, aby wszystkie nowe konstrukcje były wykonywane z tymi kryteriami estetycznymi i aby były utrzymanie modeli budynków wiejskich , stąd Cinque Terre nie jest miejscem dla kurortów czy dworów faraonów.
Oczywiście, ponieważ główny lifting miał miejsce prawie pięćdziesiąt lat temu, jod, wiatry i wilgotność zrobiły swoją robotę, aby dać mu to dekadencki dotyk to oddaje poczucie starożytności, jakby były miastami, które cofnęły się w czasie i nie mogą znieść ani zrozumieć współczesnego życia.
Jednak postawa kulturowa prowadzi nie tylko w zaułki i zaułki. Także do kościołów, w których ujawnia się estetyka lombardzka, toskańska i liguryjska, z pasiastymi świątyniami, w których naprzemiennie występują warstwy łupka i sąsiedniego marmuru Carrara.
bez bycia albo Duomos spośród tych, które ewangelizują tylko swoim wyglądem, kościoły **San Juan Bautista (Monterroso al mare), o tej samej nazwie w Riomaggiore czy tosca, viejita (od 1316) i marinera San Margarita de Antiochia (Vernazza) ** wydają się niezbędne .
Na koniec warto zwrócić uwagę na dziwne znaleziska cywilne i obronne, takie jak ruiny (i widoki) zamek w riomaggiore , defensywny Wieża Aurora w Monterroso al Mare lub średniowieczny ratusz Vernazzy , skąd dzisiejsi najeźdźcy wyłaniający się przez gotyckie okna są uzbrojeni w lustrzanki i kijki do selfie.
Do tego wszystkiego trzeba dodać przyprawy innych sztuk, takich jak muzyka, poezja czy teatr, które zaskakują turystów przez festiwale przez cały rok. Nie chodzi o to, że są to randki, które poruszają masy, ale urozmaicają i tak już atrakcyjne i piękne powody do ucieczki tutaj.
Riomaggiore
AWANTURNICA
Najbardziej niespokojną wersją zwiedzania tego Parku Przyrody jest ta, która na piechotę zachęca do podążania jego szlakami. Zanim jednak założysz buty, powinieneś kupić Cinque Terre Card, ryczałt, który pozwala na jeden dzień jedź pociągiem, poruszaj się między miastami, korzystaj ze wszystkich tras i, nieco losowo, łączyć się z Internetem w różnych punktach w całym regionie.
Jednak są dziesiątki kilometrów dobrze oznakowanych a różne centra interpretacji parku pomagają i prowadzą najbardziej sumiennego wędrowca, masowa publiczność ma do dyspozycji dwa główne i niedrogie spacery.
Pierwsza to linia brzegowa , ścieżka prowadząca do klifów i łącząca różne miasta w całkowite wydłużenie 12 kilometrów . Choć ich odległość nie jest straszna, trzeba pamiętać, że są to popularne trasy, a krajobrazy, które otwierają się w każdej zatoce, zwykle wymagają kilku minut podziwu.
W swojej krótkiej wersji Via dell'Amore , który łączy Manarolę z Riomaggiore , jest najpopularniejszym i najlepiej uwarunkowanym. Utworzony w latach 20. XX wieku wraz z budową kolei odcinek ten stał się rodzajem mostu kłódkowego w nieokiełznanej wersji. Lub co to samo, w amalgamat par, które obiecują sobie wieczną miłość na każdym ze swoich lądowań pod warunkiem, że wiatr lub skały nie spowodują zamknięcia drogi.
Punkt widokowy na Via dell'Amore
Nieco bardziej wymagająca, ze względu na położenie i stoki, jest trasa łącząca sanktuaria, które powstały z dala od zgiełku wśród sosen i zboczy, a wśród bardziej znanych sąsiadów mają długą tradycję.
TAk, reprezentować pokutę lub akt wiary , ale także pielgrzymka przekształcona w drogę przez wyżyny, gdzie śródziemnomorskie krajobrazy przeplatają się z chrześcijańskim zapałem. Trasa, która prowadzi do pięciu najpopularniejszych: Soviore, Reggio, San Bernardino, Volastra, Montenero i Matka Boża Zdrowia.
Ścieżka między sanktuariami po przybyciu Reggio
MARYNARZ
Są dwa sposoby na przekroczenie bardzo niebieskich zatok i zbliżenie się do zatłoczonych przystanków improwizowanych portów. Pierwszy to top Briatore , to posiadania własnego jachtu, bycia „indie” milionerem (robienie tego samego na Wybrzeżu Amalfi jest bardzo popularne) i podsycanie nienawiści innych. Druga jest najbardziej popularna i bez urazy nikomu tandetna. Polega na dołączeniu do tych rejsów, które wyruszają z La Spezia lub szerzej, Genua, która jest zwykle sprzedawana w punktach turystycznych jako najlepsza opcja.
Tak, mają sens nawigować i zbliżać się pod najlepszym kątem, ale cierpią też na nasycenie i powolność, ponieważ musisz bardzo dobrze się zorganizować zobaczyć pięć miasteczek w jeden dzień ze względu na czas trwania podróży i ich niezbyt długie godziny.
Niech tak będzie, woda oferuje dziewicze fundusze które zapraszają do odkrycia w centrach nurkowych regionu, położonych w Levanto i w Riomaggiore.
I również pewne kontrasty z ziemią, która świeci szczególnie w Manaroli, gdzie miasto kończy się niemożliwie w morzu, w plątaninie gigantycznych skał, które wydają się przegrać wojnę z grawitacją.
Obraźliwe błękitne plaże, na których można nurkować (jak w Monterosso)
SMAKOSZ
Jak każde miejsce nieco przesiąknięte turystyką (tzw. „guiri”), Cinque Terre proponuje gymkanę polegającą na unikaniu restauracji i straganów z fast foodami z pseudo-tradycyjnym jedzeniem. Logiczne jest skojarzenie dnia aktywnej turystyki z faktem jedz co możesz , ale to nie znaczy, że nie ma tu niezbędnych restauracji i niewybaczalne dania w tym zgiełku.
Na liście produktów lokalnych trzeba skreślić pesto z bazylii, która rośnie obok drzew oliwnych na zawrotnych tarasach nie zapominając o nich ciemnozielone-prawie czarne oliwki o smacznym odcieniu . I nie zapomnij o Sardele Monterosso , jedyne jedzenie z własnym DO.
pesto ze świeżej bazylii
Ten kult składnika szanowany jest w najbardziej prestiżowych obrusach. W **Il porticciolo de Manarola** są prawie zawstydzeni wymieszaj owoce morza? -brawa za ich małże- ze spaghetti w jego najbardziej rozpoznawalnym daniu. Ze swojej strony w **Da Eraldo (Monterosso)** mogą pochwalić się puttowaniem najlepsze antipasti z pięciu miasteczek z precyzyjną kiełbasą i pełną smaku.
W samym Monterosso Makaron Świętego Marcina udało się stworzyć własny klub zwolenników, podczas gdy w Il Pescato Cucinato (Riomaggiore) i Belforte (Vernazza) króluje świeża ryba. Ostatnim stołem, który zasługuje na wizytę, jest Nessun Dorma w Manaroli. Tutaj bardzo proste menu łączy się ze świeżymi produktami (mają własny ogród warzywny na widoku) z najlepszymi widokami tego cudu włoskiego budownictwa.
Osobny rozdział zasługuje na wino . W ostatnich latach lokalne spółdzielnie i rada regulacyjna nalegały na uzyskanie autentycznego bulionu, który jest hodowany w szczepach lokalnych odmian Bosko, Albarola i Vermentino patrząc na morze, potępiając innych winiarzy, którzy nazywają to miejsce wizerunkiem i nazwą.
Duma, która przekłada się na wysoką obecność „prawdziwych” win w lokalnych menu i mnożenie się winiarni (takich jak WineExperience w Vernazzy lub da Eliseo w Monterosso ) . Chociaż turystyka winiarska wiąże się tu przede wszystkim z degustacją w jednym z tych wyspecjalizowanych barów, niektóre winnice, takie jak Buranco, zaczynają oferować pakiety agroturystyczne, które obejmują zwiedzanie winnic na szczytach zboczy.
Krajobraz winnic w Cinque Terre
PODKOSZULEK
Tak, choć może się na to nie wydawać, jest typ turysty, który wybiera Cinque Terre z powodów plażowych . A raczej dlatego, że oferuje możliwość leżenia do bartoli w spektakularnych zatoczkach z krystalicznie czystą wodą u podnóża tych pocztówek.
Oczywiście tutaj nie ma ławicy, zwłaszcza że Są to łóżka z wydłużonych kamieni i nie zaleca się wizyty bez kolejnych krabów. Jednak po przezwyciężeniu tego piętna jest pięć plaż, które zasługują na szansę.
Park na końcu Fegina, w Monterosso
Pierwsza jest najdłuższa i najlepiej wyposażona w całym Parku. Fegina, w Monterosso , ma własne zaplecze, ratowników i wszystkie usługi, jakie można sobie wyobrazić, i bez żadnej sprywatyzowanej sekcji, co czyni go fetyszowym celem dla tego typu urlopowiczów.
Ze swojej strony, w Vernazzy, Do morza wchodzi się przez małą grotę, za którą otwiera się duży dywan szarych kamieni, który na końcu przecina mały strumyk. Albo to samo, mały park rozrywki dla każdego małego z wyobraźnią. Corniglia Chociaż nie znajduje się na brzegu morza, oferuje dwie małe wyprawy, które kończą się w zatoczkach: jedną o tej samej nazwie, a drugą o nazwie Guvano. Kilka dobrych opcji, aby uciec od turysty i mieszkać z mieszkańcami.
Wreszcie, w Riomaggiore, Mała ścieżka nad morzem prowadzi do innego wesołego skalistego obszaru, nieco zatłoczonego, ale którego stymulująca nadmorska ścieżka sprawia, że warto.
Śledź @zoriviajero
Zatoka Guvano
Vernazza