Ausstellungsansichten / Widoki wystaw (ANDY WARHOL EXHIBITS to błyszcząca alternatywa)
Niewiele osób to wie Andy Warhol zabronił wystawiania jego wczesnych prac, przed 1962 rokiem piętro 0 mumoka przestronny pokój, który przyjmuje gościa, będzie jej poświęcony do 31 stycznia. Odpowiedzialna jest Marianne Dobner.
– Warhol byłby na ciebie wkurzony, prawda?
„Obawiam się, że tak” – śmieje się Dobner, kurator wystawy. ANDY WARHOL WYSTAWIA błyszczącą alternatywę . Pracuje nad serialem od ponad czterech lat. Jego włosy stały się krótkie i srebrne, z przedziałkiem z jednej strony, niemal spontanicznym hołdem dla peruki, którą zaczął nosić. totem pop-artu jako znak tożsamości w latach 60..
Ausstellungsansichten / Widoki wystaw (ANDY WARHOL EXHIBITS to błyszcząca alternatywa)
Mumok to kolosalny bunkier w kolorze grafitowym znajdujący się w MuzeaQuartier square , dzielnica muzeów Wiednia. To największa przestrzeń poświęcona sztuce współczesnej w Europie Środkowej. znajduje się w 552 kilometry drogą z Mikovej na Słowacji skąd wyemigrowali Warholowie do Stanów Zjednoczonych podczas I wojny światowej, kiedy Cesarstwo Austro-Węgierskie zaczynało się rozpadać. Osiedlili się w przemysłowym mieście Pittsburgh, Pensylwania , 600 kilometrów drogą z Nowego Jorku, dokąd przyjechał Andy Warhol w 1949 roku w wieku 21 lat . Po opuszczeniu „a” po drodze rozpoczął udaną karierę w lata 50-te Co ilustrator i grafik pracuje dla magazynów takich jak Przepych Tak moda a klienci lubią Tiffany & co. , z którym zarobił dużo pieniędzy i swoją twórczą niezależność. To najbardziej prymitywny Warhol, ten z atramentu i papieru, najmniej znana, niemal egzotyczna postać, artysta komercyjny, którego sam Warhol – który nie wahał się uważać sztuki za biznes, a biznesu za spektakl – zaciemniał resztę swojej twórczości. kariera.
„Trudno znaleźć przyczynę”, wyjaśnia Dobner siedzący na kawa mumok –. Ale myślę, że Warhol szybko zdał sobie sprawę, że tak mało efektowne medium, jak rysunek, nigdy nie przyniesie mu międzynarodowego sukcesu. Wymyślono postać bez przeszłości. Mit. Jako badacz i historyk sztuki, moim obowiązkiem jest to pokazać.
Na tym piętrze 0, w przyćmionym świetle, które tworzy intymną atmosferę, eksponowane są rysunki z pierwszej wystawy Warhola na Manhattanie . To było lato '52 w Galeria Hugo (26 East 55th Street), „Piętnaście rysunków opartych na pismach Trumana Capote” . Warhol podziwiał autora Inne głosy, inne sfery , jego główne homoerotyczne odniesienie intelektualne. Na tych rysunkach wykuwane są zasady metodologiczne, które charakteryzowały jego późniejszą karierę, takie jak produkcja seryjna. Niektóre pokazywano tylko wąskiemu kręgowi ludzi, na przykład „Rysowanie koguta” , jego cykl rysunków penisów (m.in. dlatego, że homoseksualizm został zakwalifikowany jako przestępstwo).
Andy Warhol, Na dnie mojego ogrodu, ca. 1956
Na drugim piętrze, pomiędzy oświetleniem supermarketu, Warhol rozpoznawalny przez wszystkich pojawia się w całej okazałości , fakt, że podniósł społeczeństwo konsumpcyjne do kategorii sztuki, przemysłowa produkcja dzieł sztuki. Geniusz, który sprawił, że zobaczyliśmy akt poetycki w… seryjna reprodukcja puszek zupy lub zmysłowy obraz w butelka coli.
Tapeta krowa Andy'ego Warhola [różowy na żółtym], 1966, przedruk 1994
Pokój wita Cię ścianami wyłożonymi tapetą seria fluorescencyjnych kolorowych krowich głów , który ustępuje miejsca jego słynnemu instalacja srebrnych chmur unoszących się w powietrzu ('Srebrne Chmury '). To przedsionek monumentalnego ciemnego pokoju: przestrzeni poświęconej podziemnemu filmowcowi. Produkcja filmowa Warhola wypełniła 4000 rolek . W sumie sfilmował 150 filmów o różnej długości Tak 472 Testy ekranu , 4-minutowe taśmy 16mm, na których umieścił celebrytę przed aparatem fotograficznym.
Jego eksperymentalne kino, które olśniło reżyserów Jonas Mekas i Agnes Varda , nie miało miejsca w teatrach komercyjnych. Tutaj wyświetlany jest jednocześnie film fabularny trwający 3 godziny i 24 minuty Dziewczyny z Chelsea , częściowo nakręcony w słynnym hotelu Chelsea w Nowym Jorku; cichy średniej długości robienie loda , gdzie kamera w jednym ujęciu wskazuje twarz aktora DeVerena Bookwaltera podczas fellatio (ten film miałby sequel: Jedzenie za szybko, jedzenie za szybko ); czy film Imperium , trwający ponad 8 godzin, wieczne czarno-białe ujęcie nowojorskiego drapacza chmur nakręcone z biura Fundacji Rockefellera.
Andy Warhol, Michelle głośno. Mick Jagger, ca. 1978, 1986
Czyste kino awangardowe , a wszystko dzieje się podczas słuchania w tle Krzyki Lou Reeda i głos Nico z teutońskim akcentem zza grobu . Na pokaz multimedialny zarezerwowana jest osobna sala Wybuch plastiku nieunikniony (1966-1967), wymyślony przez Warhola, aby wystawić go podczas trasy koncertowej zespołu, którego był kierownikiem, Aksamitne Podziemie . Wkrótce potem został zwolniony przez Lou Reeda, który zabił Nico, a później Johna Cale'a, ale początkowa współpraca była owocna.
Warhol nakręcił dopiero w latach 60., w krótkim okresie między 1963 a 1968 rokiem, w którym poniósł zamach na Valerie Solanas, propagatorkę Manifestu SCUM , projekt kastrowania mężczyzn. Solanas była niedorozwiniętą artystką, która oddała trzy strzały w drzwi swojego studia Fabryka za odmowę współpracy z nią i pozostawienie go na skraju śmierci.
Chociaż pod koniec życia zniósł weto, Warhol, podobnie jak w przypadku swojej pierwszej pracy, wycofał również wszystkie swoje filmy z publicznego obiegu w 1972 roku.
Ausstellungsansichten / Widoki wystaw (ANDY WARHOL EXHIBITS to błyszcząca alternatywa)
Na piętrze mumok prezentuje drugą wystawę, ROZMRAŻANIE LODÓWKA , eksperyment naśladujący wystawę objazdową Napadnij na ICEBOX 1 z Andym Warholem , którego kuratorem był amerykański artysta w 1969 roku. Z jednym zastrzeżeniem, dzieła wybrane przez Marianne Dobner Oni są różni: ukryte skarby kolekcji antyków wiedeńskiego Muzeum Historii Sztuki i Muzeum Świata.
Wielki odniesienie nowoczesności zmarł na atak serca w 1987 roku. Miał zaledwie 58 lat. Zbyt młody, by pozostawić w cieniu znaczną część swojej artystycznej spuścizny. Prawie jak ostatnia instalacja, jego muzeum w Pittsburghu prowadzi kamerę internetową w czasie rzeczywistym, która skupia się na jego grobie 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.
Widok instalacji Raid the Icebox w Wielkiej Sali NOMA, 1969-1970 Muzeum Sztuki