Chcesz, żeby jego brukowane uliczki nie miały końca
Pomiędzy turystycznym zgiełkiem Patones de Arriba a codziennym spokojem Patones de Abajo, mieszkańcy tego gmina Sierra Norte de Madrid, w zasięgu ręki od stolicy, 40 minut drogi do Burgos.
Bliskość, spektakularna przyroda i szeroka oferta przyrodnicza co tydzień przyciągają setki alpinistów, motocyklistów, rowerzystów, wędrowców, grotołazów, fotografów, mikologów, lokalizatorów filmów i ogólnie podróżników.
A co jeśli dodamy tajemniczości z odrobiną deszczu?
DZIEŃ 1: TARAS I EKOLOGICZNE SADY
Opuściliśmy Madryt do granic możliwości, aby deszcz i intensywny dzień pracy zamieniały drogi w chleb każdego piątku i udało nam się dotrzeć na czas na posiłek.
Nasza baza operacyjna będzie Dom Wiejski Melony , stara rodzinna zagroda w Patones de Abajo przerobiony z troską i troską w urocze mieszkanie która właśnie otworzyła swoje podwoje w tym roku.
Po zostawieniu bagażu w naszych pokojach deszcz pozwala nam się cieszyć taras Baru Manolo _ (Avenida de Madrid, 78) _, po drugiej stronie ulicy. Chodzi o popularne miejsce wśród madryckich alpinistów zarówno na spotkanie przed wejściem na szczyt, jak i na lunch w drodze na dół kanapki, porcje, dania łączone lub w naszym przypadku hamburgery.
Popołudnie minie spacerując po sadach, które opierają się na szlaku hodowlanym. Aby nią podążać, wystarczy skręcić w prawo przez Parroquia de San José w kierunku Uceda, miasta, które dumnie stoi na wzgórzu, które można zobaczyć z przodu.
Droga jest zaśmiecona kasztanowce, migdałowce, pigwy i cenne dziewicze winorośle, które jesienią przebarwiają się na czerwono w przeciwieństwie do żółtego koloru topoli.
Wkrótce się spotkamy kanał Cabarrus, podlega planowi adaptacji do wykorzystania go jako obwodu pieszego i rowerowego, dopóki nie natkniemy się na Rzeka Jarama, której zacieniony brzeg oferuje przyjemne kąpielisko dla letnich spacerowiczów.
Casa Rural Melones, nasz obóz bazowy
W drodze powrotnej zatrzymujemy się, aby odwiedzić obiekty **Tómate La Huerta** projektu Natalii i Simóna, dwóch młodych agronomów, którzy zdecydowali się tu osiedlić Twoja ekologiczna firma owocowo-warzywna. Oprócz rozstawiania swojego stoiska na targach niemal w każdy weekend, dostawa do domu do osób prywatnych, restauracji i grup konsumenckich.
Obok niego są ziemie członków **CSA Vega de Jarama**, stowarzyszenia poświęconego m.in. Promocja lokalnej produkcji rolnictwa ekologicznego i hodowli zwierząt która każdego tygodnia rozprowadza ponad 60 koszy po sześć kilogramów warzyw.
Kiedy nadeszła noc, przeprowadziliśmy się do Torrelaguna , gdzie ci, którzy chcą odnaleźć atmosferę coś zjeść i/lub wypić drinka. Naszą opcją jest **Taberna del Motero**, a wielu podróżuje po okolicy na dwóch kółkach. W rytm najlepszego rocka dajemy konto na Twoim tarasie Twojego ogromne grzanki z anchois z serem pleśniowym, bułką z koziej karmelizowanej cebuli i boczkiem tuńczyka z czerwoną papryką.
Kolację kończymy spacerem po placu, aby przed snem zobaczyć fasadę ratusza i kościół w świetle księżyca.
Wskazówki: jeśli możesz, unikaj weekendów w Patones de Arriba
DZIEŃ 2: CZARNY ŁUPEK, TORREZNOS I DONICZKI
Z żołądkiem pełnym ekologicznych tostów pomidorowych, lokalnego miodu i domowego biszkoptu odkryjemy klejnot w koronie: patony z góry, miasto tak odwiedzane przez turystów i alpinistów, że w weekendy trzeba zobaczyć regulowany dostęp samochodem.
Ci, którzy nie wstaną wcześnie, będą mogli zaparkować w Patones de Abajo i wejść na górę (to tylko dwadzieścia minut). Nie zajęło dużo czasu, aby dowiedzieć się, dlaczego jest tak tłoczno: czarne łupkowe miasto otoczone górami, które wygląda jak coś z filmu Tima Burtona.
w Biuro Informacji turystycznej , wyposażone w stałą ekspozycję i makiety terenu w starym kościele San José, organizują zwiedzanie z przewodnikiem w soboty, niedziele i święta o godz. 12.00 za 2,5 euro.
Zazwyczaj przychodzisz wcześnie rano, Wybierz się na spacer jedną z licznych tras, które oferuje i zafunduj sobie satysfakcjonujący hołd w jednej z niezliczonych restauracji.
Czas nam się skończył, więc zwiedzamy na własną rękę wszystkie **jego bukoliczne zakątki (proponowana trasa z objaśnieniami)**, od pralni po klepisko przechodzące przez stromą ulicę z piecami.
Ich torreznos to klasyka w tym miejscu
Zimno zaczyna przenikać do kości, więc zaglądamy do przytulnego Restauracja Las Eras _(Calle de Las Azas, 29) _ napić się wina w ogniu kominka (latem możemy to zrobić na godnym pozazdroszczenia i kolorowym tarasie). Wegetarianie znajdą w jego menu najwięcej opcji w całym mieście.
Aperitif trwa dalej Karczma Królewska, słynąca z apetycznych torreznos. Wszystko zostawiając miejsce dla popularnych talerz okruchów , które znajdziemy w menu dnia każdej restauracji.
Po powrocie na plac odwiedzamy ** El Trasgo , sklep rzemieślniczy specjalizujący się w rzeźbieniu w drewnie.** My jednak skosztujemy ich odmiany kiełbas kupując cztery: jagody (najbardziej uderzający w smak i wzrok), orzechy włoskie, ser pleśniowy i borowiki.
Siła jedzenia wymaga sjesty i chociaż popołudnie zrobiło się deszczowe, nie obchodzi nas to, ponieważ zarezerwowaliśmy miejsce w **warsztacie ceramicznym, który oferują w naszym wiejskim domu,** otwartym na wszelkiego rodzaju publiczne (nie jest to konieczne).
Ricardo nauczy nas różnymi technikami i rodzajami gliny, jak zrobić garnki, że będziemy musieli zostawić tam suszenie, dopóki nie przejdą przez ich piekarnik (możemy po nie wracać, kiedy tylko chcemy). Niemniej jednak, ma już dużo zrobione, więc możemy posadzić własnego kaktusa (mają nieobliczalną ilość między szklarnią a resztą domu) i nie zostawiaj pustych rąk.
A gdy zapada noc, zgiełk zamienia się w ciszę
Popołudnie spędziliśmy na ugniataniu i dekorowaniu naszych stworzeń, więc jesteśmy gotowi na obiad oparty na lokalnych produktach. Kiełbasy z El Trasgo doskonale uzupełniają ** organiczna sałatka z pomidorów, ser guzikowy z Quesería Jaramera i kawałek El Gran Cardenal** (pierwotnie z Torrelaguna), wszystko popijane Piwa rzemieślnicze Bailandera.
Deszcz pozwala nam na przeprowadzenie najbardziej magicznej aktywności wyjazdu: nocny spacer do Patones de Arriba. Oświetlony światłem prawie pełni księżyca skrót pozwoli nam prawie całkowicie ominąć drogę i przejść pod akweduktami zbudowanymi w skale na wspinaczkę trwającą zaledwie dwadzieścia minut.
Przyjeżdżamy o północy, aby zobaczyć, jak czar zniknął: zniknęli turyści, zamknięto sklepy i restauracje, a nieliczni mieszkańcy miasta czekają na nowy dzień przy cieple kominków. Zgiełk zamienił się w ciszę, powóz w dynię.
DZIEŃ 3: SZCZYTY I ZBIORNIKI
Śniadanie powtarzamy wcześnie rano, aby pospieszyć się na godziny przed podjęciem nieuniknionego powrotu. Zabieramy samochód do Miasto Atazaru , w którym niegdyś mieścili się pracownicy zbiornika o tej samej nazwie.
Stamtąd udaliśmy się na Ścieżka Genarów (GR 300, oznaczony przez cały czas ujmującymi niebieskimi kreskami) dotrzeć do słynnego Cancho de la Cabeza w zaledwie godzinę trasy (Tradycyjną opcją jest przybycie z Patones de Arriba w marszu czterech osób). Z wyjątkiem niewielkiej części zapór, biegnie ona przez cały czas ścieżką uczęszczaną przez rowery, a nawet rowery górskie.
Zbiornik El Atazar
Najlepsze nagrody z nieskończone panoramiczne widoki na Sierra de Guadarrama, góry Guadalajara, zbiornik wodny Atazar (i miasto) i resztę społeczności Alto Jarama.
Cofanie się samochodem, w pobliżu jaskinia Reguerillo (obecnie nieczynna) i fascynujące wąwozy, zatrzymujemy się na Ponton Oliwkowy , nieczynna zapora, która niegdyś wstrzymywała wody rzeki Lozoya, a teraz jest odwiedzana przez fotografów, którzy chcą wykorzystać żółć jej topoli, zieleń jej łąk i szarość klifów pełnych pnączy.
Przed rozpoczęciem powrotu powtarzamy w Bar Manolo, aby wyjść z dobrym smakiem jego gwiazdorskich dań: mięso marynowane, mięso z pomidorem i grillowanym uchem.
Łapanie powietrza przed powrotem na asfalt