Pierwsze maskonury przybywające na Wyspy Farne.
** Maskonury **, ptak morski podobny do pingwina, zamieszkują Atlantyk, zwłaszcza w Islandia, Norwegia, Grenlandia i Północna Anglia , na wybrzeżu Northumberland. Obecnie na świecie, według czerwonej listy (wskazującej gatunki zagrożone wyginięciem na świecie), jest ich kilka 14 000 000 kopii.
W ubiegłym roku angielska organizacja, która czuwa nad środowiskiem w Anglii, Walii i Irlandii Północnej, Narodowy Fundusz Powierniczy , stanowiły 43 752 pary, o 0,5% mniej niż w 2018 r.
Ale w ciągu ostatnich 26 lat te ptaki morskie znalazły na Wyspach Farne miejsce do gniazdowania i rozmnażania się, gdy nadejdzie marzec . Ciekawe, że gatunek ten gniazduje na ziemi, tworząc własne nory, do których co roku wracają ze swoimi partnerami, są na całe życie , jak to bywa z bocianami.
W 2003 roku zarejestrowali ponad 55 tys. par , ale nagły spadek jednej z ulubionych potraw, węgorz piaskowy , spowodowało znaczny spadek liczby. Rosnące temperatury powodują, że węgorze przemieszczają się do chłodniejszych wód, pozostawiając maskonur bez głównego źródła utrzymania. To i drapieżniki są ich głównym zagrożeniem.
Wyspy Farne są jednym z najlepszych siedlisk do ich rozmnażania, bo brakuje im drapieżników i mają zaciszne miejsca, w których mogą gniazdować i kopulować . W tym roku również było podobnie, ale udało im się również gniazdować w miejscach, które wcześniej odwiedzali odwiedzający wyspy.
„Puffins zostały po raz pierwszy zarejestrowane na Wyspach Farnes 20 marca, chociaż po raz pierwszy widziano je kilka tygodni wcześniej, kiedy spływali po wyspach. Robią to na początku sezonu, kiedy zbierają się w grupach na morzu, zanim przeniosą się na wyspy” – mówi Harriet Reid, strażniczka National Trust na Wyspach Farne.
Dodaje: „Gniazda budują w norach, a pod nieobecność odwiedzających widzimy, jak rozszerzają swoje zwykłe miejsca lęgowe na nowe części wysp. Obszary takie jak miejsca piknikowe w Wewnętrzna Farne , które cieszą się dużą popularnością wśród naszych gości, w tym roku przyjęły nowych gości.”
Dzięki pandemii gatunek ten miał w tym roku więcej prywatności do rozmnażania, chociaż jak potwierdza National Trust, nie mogli liczyć na niezbędne środki do policzenia ptaków, które przybyły w tym roku.
„Jest bardzo mało prawdopodobne, abyśmy byli w stanie przeprowadzić nasze typowe szczegółowe badanie ptaków morskich, ponieważ nie możemy mieć pełnego zespołu tropicieli. Zamiast tego będziemy rejestrować wszelkie znaczące zmiany, które zauważymy w kolonii dzięki naszym obserwacjom , a także monitorowanie obrazu ze zdalnych kamer, które rozstawiliśmy w kluczowych punktach na wyspach”.