Hołd dla Pepe Solli (ojca) i mitycznego pokolenia kuchni galicyjskiej
Tak wiele wydarzyło się w **kuchni hiszpańskiej** od lat 80., że tracimy perspektywę. nie tak dawno w każdej okolicy nie było restauracji z kuchnią współczesną? oraz lokale uznane przez świetni przewodnicy były rzadkością, miejsca, do których większość ludzi chodziła bardzo rzadko mieszanka strachu i szacunku.
niewiele więcej niż 25 lat ten francuski akademizm panował w kuchni. Niektórzy, nieliczni, odważyli się na spuściznę Nouvelle Cuisine of Bocuse, Guerard, Troisgros i towarzystwa, ale zdecydowana większość, nawet z najlepszych restauracji, praktykowała kuchnię, która dziś wydaje się odległa o wieki.
Ta zmiana, z francuskich wpływów i trochę standaryzacji co znamy dzisiaj jako współczesna kuchnia ma szereg podstawowych architektów: Nowa kuchnia baskijska W pierwszym przypadku, Santi Santamaría, Martín Berasategui, Ferran Adrià lub Joan Roca.
Od lewej do prawej: Paul Bocuse, Gaston Lenotre, Roger Verge i Michel Guerard w Paryżu
Ale przed nimi byli pionierzy , ludzi, których zadaniem było nauczyć nas, że jest coś więcej niż kuchnia tradycyjna fala świetna międzynarodowa kuchnia mieszczańska ; wyprzedzając swój czas nie mieli łatwo. Bo jeśli zrobisz coś takiego w Hiszpania późnego frankizmu nie było łatwo w Madrycie czy Barcelonie, odważ się z małymi miasteczkami z Asturii, z wiejskimi terenami Girony lub z ujściami rzeki Pontevedra, perspektywa, którą daje nam czas, jasno pokazuje, niezły wyczyn.
Byli kilka pokoleń, które utorowały drogę , który edukował podniebienia gości w czymś, czego nigdy im nie proponowano, a w skrócie, zaznaczyli drogę aby później wszystko, co się wydarzyło, mogło się wydarzyć.
W zeszłym tygodniu zostawił nam swojego wspaniałego przedstawiciela na północnym zachodzie, **Pepe Solla, ojca Pepe Solli**, szefa kuchni, którego wszyscy znamy dzisiaj. Słowami jego syna: „Być może teraz wielu z was mnie zna, ale muszę wyjaśnić: jestem kim jestem dzięki mojemu ojcu , nauczył mnie wszystkiego i nie mówię o gotowaniu, to najłatwiejsza rzecz w moim życiu; nauczył mnie, co naprawdę się liczy ”.
Pepe Solla i jego żona Amelia w Casa Solla na początku lat 80.
„Pepe Solla odszedł, tak, Pepe Solla, bo jestem synem Pepe Solli, nie pomyl się, nie zapomnij, był Pepe Solla ”, kontynuuje kucharz. Ale Kim był ten Pepe Solla i jakie ma znaczenie dla obecnej kuchni galicyjskiej?
Solla był założycielem restauracji Solla (lub dom gładzicy? ), nazwa niezbędna w historii kuchni galicyjskiej. W 1961 wraz z żoną Amelią, nawrócony rodzinny sklep spożywczy w restauracji.
Nie trwało to długo restauracja wyrobiła sobie markę? . W 1965 ten przewodnik michelin dał mu wzmianka co czyni go dziekanem przewodnika w Hiszpanii. W 1980 roku pojawiła się gwiazda . Nie był to pierwszy w Galicji (zniknął Hotel Palace de Vigo trzymał go od 1930 do 1938 a także **w 1980 roku uzyskała go restauracja El Mosquito**), ale obecnie jest najstarsza, gdyż od tego roku ukazała się w 40 kolejnych edycjach.
Okładka pierwszej książki „Przyjaciół Kuchni Galicyjskiej”
Jego sekret był w umie czytać nową klientelę , do bogatej galicyjskiej burżuazji, która połączyła się w jadalnia tego domu na obrzeżach Pontevedra , z początkową turystyką, która dotarła do Sanxenxo i A Toxa i która wymagała odpowiedniej restauracji.
A kluczem nie było to, żeby być jeszcze jednym, żeby galicyjski produkt stał się niezbędnym filarem swojej propozycji, ale żeby móc mu towarzyszyć akcentami kuchni francuskiej. I zwróć uwagę na Wina galicyjskie Tak więc bardzo nietypowe w tego typu restauracjach.
Logo Casa Solla w latach 70
Klienci Solli mogli zdecydować się na krewetki lub małe kraby z ujścia rzeki, ale mogli też spróbować Specjalna gładzica podeszwowa , z kilkoma popietami i sosem inspirowanym meunier klasyczny bardzo nietradycyjne. Lub uzupełnij posiłek Specjalny Deser Gładzicy , a wersjonowany suflet z Alaski, który jest nadal obecny , pomimo aktualizacji oferty, godło domu.
Poza restauracją, która również ma tę zaletę, że była w stanie zapewnić sobie ciągłość, pozwalając Pepe Jr. objąć prowadzenie i przeprowadzić małą wewnętrzną rewolucję, Rola Solli jest również fundamentalna w innych aspektach.
Na początku 1984 wraz z sześcioma innymi właścicielami restauracji i dziennikarzem Jorge Victor Sueiro zaczęła się Przyjaciele Kuchni Galicyjskiej , kluczowy element dla Kuchnia galicyjska pozbądź się kompleksów i roszczenia. Na wiele sposobów, były pierwszym krokiem, by kuchnia galicyjska zyskała status, jaki ma dzisiaj.
Kilku z tych sześciu założycieli już nie istnieje. mityczny Czekolada lub Casa Vilas zamknięte lata temu , Święty Michał z Ourense zmienione zarządzanie i podejścia. Solla na pewno? najlepszy wykładnik sensownej aktualizacji którego nigdy nie stracił z oczu produkt galicyjski jako odniesienie i która zdołała utrzymać się jako fundamentalna nazwa krajowej gastronomii.
Akt założycielski Przyjaciół Kuchni Galicyjskiej
W panoramie podobnej do obecnej hiszpańskiej gastronomii gdzie mnożą się wiadomości , w którym na szczęście jest niezliczona ilość punktów uwagi, od czasu do czasu jest to wygodne spójrz wstecz, aby zrozumieć, skąd pochodzimy.
Niestety w tym przypadku jest to smutna wiadomość, która każe się zatrzymać i zastanowić. Cieszymy się, że Pepe i jego żona od lat otrzymują hołdy i uznanie.
Jego imię jest wymieniane od dziesięcioleci z szacunkiem w Galicyjska i państwowa scena kulinarna . dołącza do tych z Benjamin Urdiain (Zalacaina), Josep Mercader – która otworzyła restaurację Motelu Empordà (Figueres) w tym samym roku co Solla – lub, w nowszym, ale równie ważnym pokoleniu, Loles zbawiciel, matka rodziny De Andrés, niezbędna do zrozumienia współczesnej kuchni w Walencji.
wtedy przyjdą Hilario Arbelaitz, Juan Mari Arzak, Pedro Subbijana w Kraju Basków, Luis Cruanas w Katalonii, Piotr Moran W Asturii Owoce Raimundo Gonzaleza w Murcji, Jose Garcia Marin w Kordobie i tylu innych, które nas tu przywiodły, bez których hiszpańska historia gastronomii byłaby zupełnie inna i którym zawdzięczamy toast za zdrowie, porcję Soufflé Alaska, okonia morskiego w zielonym sosie czy ciasto skorpionów
Ponieważ oni i ich potrawy są częścią naszej historii. I ponieważ nie ma lepszego sposobu na podziękowanie.
„Ponieważ oni i ich potrawy są częścią naszej historii”