Sześć asturyjskich niespodzianek
W ciągu ostatnich kilku miesięcy się kopnąłem Gijón, Oviedo, wschód i zachód Księstwa i ja mieliśmy wiele niespodzianek. wszyscy mili.
**1) Güeyumar (Ribadesella) **
Pierwszym był Gueyumar na plaży Vega (Ribadesella). To JEST restauracja produktowa. Żeby było jasne, napis informuje, że nie ma ryżu i że nie jest to bar na plaży. Na wypadek, gdyby ktoś miał jakiekolwiek wątpliwości. Oczywiście pomalowane na jasnoniebieskie i na skraju plaży... Licznik ryb zaniemówi: okoń morski, wicekrólowie, xardas (makrela), ostrobok, barwena, turbot... wszystkie naładowane tłuszczem, tuż przed tarłem, w idealnym momencie, aby się nimi cieszyć.
Abel Álvarez obsługuje żelazko i grill z przerażającą łatwością (przypominał mi Bittora Arguinzoniza i El Cano de Guetaria). Zastosuj precyzyjne gotowanie i wybierz odpowiednio sposób przygotowania każdego z kawałków: przykryj je, odwróć, włóż między dwie szczypce i najbardziej niesamowitą rzecz: upiecz duże kawałki na węglach, wielu purystów pomyśli, że to antema. Więc nie! Rezultatem był wicekról bardzo białego mięsa, które zostało otwarte w plasterkach i zachowało wszystkie soki. Nic dziwnego, że w poniedziałki lokal zapełnia się kucharzami, a restauracja jest zamknięta na przerwę. W piwnicy wspaniały wybór białych win i szampanów (kolejna niespodzianka). Aby zażegnać głód, odrobina homara, która przydałaby się obfitsza kropla octu.
**2)Pomares (Gijon) **
Druga niespodzianka pojawiła się w cydrowni w Gijón: sady (Av de Portugal, 86) Odkryłem trochę krokiety z kalafiora, które trafiły prosto do mojej pierwszej dziesiątki, kremowe, chrupiące, z małymi kawałkami warzyw ; gulasz racic z pysznym sosem i konsystencją; oprócz andaricas (necoras), jak niewiele innych, podawane były letnie, tak jak je lubię, i oricios (jeżowce), które prawie doprowadzały mnie do płaczu. Wszystko w rozsądnej cenie. Tradycyjna kuchnia w rękach kobiety, Pili, która choć ma wykształcenie historyczne, woli spacerować wśród garnków. Jego naczynia emanują wrażliwością i dobrą ręką.
Oricios w Los Pomares
**3) Naguar (Oviedo) **
W Naguar Doszedłem do wniosku, że mieszkańcy Oviedo są znacznie mniej klasyczni niż to, co malują ich rodacy. Chętnie zjedzą coulant de cocido i przy tym wszystko jest powiedziane . Swoją drogą nie rozumiem, jak ta tapa, cocido coulant, nie dotarła do finału VI Mistrzostw Tapas i Szaszłyków, w których byłam sędzią, bo ma zadatki na zwycięzcę. Nowoczesne, ciepłe miejsce, z bardzo długim barem i otwartą kuchnią, w której ludzie pracują w piekielnym tempie. Alma mater wynalazku to stary przyjaciel Pedro Martino, którego poznałem zbyt wiele lat temu w El Cabroncín. Smaczne dania, obfite porcje (hamburger to XXL) i bardzo apetyczne propozycje... Wszystkie z wyjątkiem patatas bravas, które wymagają pilnej recenzji. Poprosiłam o przepis na sałatkę z cykorii (Avenida de Galicia, 14. 684 60 33 84)
**4) Ja + picie (Oviedo) **
Również z napojami byłem zaskoczony. W Badania i napoje (Camponames, 27) , modny bar koktajlowy, przygotowują trochę niesamowite koktajle na bazie spirytusu cydrowego: tandetny mus jabłkowy, wersja musu ginowego z serwatką oraz brandy i caipirinha Alquitara z Salvadorem (calvados z Asturii), oba destylowane z Gospodarstwo wiejskie San Juan del Obispo , inny kierunek do wskazania.
**5)Rekolekcje Pancar (Pancar) **
I od stolicy do skrajności. W Pancar, dzielnicy Llanes, czeka, aż Llaniscos go odkryją (patrz, nie lubią nowego) Odwrót Pancara . W kuchni babcia i jej wnuk dzielą wspólny piec. Porcje batonikowe (torto, bolla, flaczki...) zapewnia Mali Gutierrez; dba o naczynia w restauracji Ricardo Sostres , utworzona z Manolo de la Osa, Raúlem Alexandre i Nacho Manzano, pojawia się jako jedna z najzdolniejszych młodych ludzi w Księstwie. Cudowne krokiety z wędlinami i serem, homar norweski na cieście solnym, dla którego nie mogę znaleźć przymiotników (sprawa była niesamowita), krem kukurydziany był bardzo delikatny, barwena z bulionem z kości i posta z małymi wątróbkami i wspaniałym puddingiem ryżowym była wspaniała.
Krem z kukurydzy w El Retiro del Pancar
**6) Regueiro (Tox) **
Na drugim końcu wybrzeża, w Tox koło Puerto de Vega, Regueiro . Restauracja małego hotelu, w której Diego Fernández - wykuty w kuchniach Casa Gerardo i Casa Marcial - stała się silna. To kolejny z mistrzów przyszłości . Kuchnia z korzeniami, ale o współczesnym kroju, o czystych i mocnych smakach. Biorąc pod uwagę niemożność utrzymania menu, oferuje zmieniające się menu i bardzo apetyczne sugestie w zależności od rynku, na którym zmienia się tradycyjne potrawy (pitu de caleya, fabada itp.) z bardziej kreatywnymi? . Ich pudding ryżowy może przyćmić Casa Gerardo's.
I jeszcze trzy niespodzianki: kadź w **prasie El Gaitero Sidra**, przykład architektury przemysłowej z końca XIX wieku, z ujmującą kolekcją plakatów reklamowych. The fabryka sera caxigon (Berodia de Cabrales s/n), gdzie Eugenia de Pedro, nauczycielka-ekspert, robi małe krowie, kozie i owcze sery oraz dopracowuje najlepsze Cabrales, jakie kiedykolwiek jadłem . I wreszcie Ciasto Cape Bust na zachodnim wybrzeżu, obok hotelu La Casa de las Camelias, miejsca równie pięknego, co odległego, gdzie uczeń cukiernika Julio Blanco (Pomme Sucrê) ugniata rozmarzone rogaliki.
*** Wiedzieć więcej...**
- Kuchnia asturyjska dla początkujących - Wszystkie informacje o Asturii - Wszystkie informacje o gastronomii
Mullet z El Retiro del Pancar