Estremadura to uniwersum kulturowe, które nigdy nie przestaje zadziwiać. Tym bardziej, że z Europy mówią nam, że mamy w tym regionie bogactwo kulturowe, którego prawdopodobnie nie potrafimy docenić.
Dzieje się tak, gdy słyszymy charakterystyczny akcent Estremadurana, ten moment, kiedy przychodzi na myśl słowo „castúo” i dajemy się ponieść zbiorowej wyobraźni który chciał umieścić Estremadurańczyków (i ich osobliwą mowę) w zakątku myślenia.
Extremadura ma dla Ciebie historyczną niespodziankę na każdym kroku.
I to właśnie zrobili Estremaduranie w tym kącie: pomyśl. Zastanawiając się, jak powiedzieć reszcie Hiszpanii i światu, że Castúo, a raczej Estremeñu, jest językiem, który nie chce zostać zapomniany, który nie chce być napiętnowany jako „źle mówiony hiszpański”, który odrzuca kulturowe narzucanie tego, co jest politycznie poprawne, czy nie. Krótko mówiąc, nie chce się ukrywać.
Dziś chcieliśmy nauczyć się mówić estremeñu i to było dla nas trochę trudne, Dlatego musieliśmy zwrócić się do ekspertów.
Kościół Matki Bożej Granady w Llerena (Badajoz, Estremadura).
OD ESTREMEÑU DO CASTÚO
Ilekroć wspomina się o języku Estremadurańczyków, mówi się, że porozumiewają się oni we własnej mowie zwanej „castúo”. I można powiedzieć, że to połowa rzeczywistości od tego czasu Estremeñu można doskonale uznać za język, a nazwa „Castúo” była późniejszym wkładem.
Chcieliśmy dowiedzieć się trochę więcej i zbliżyliśmy się Hurdes porozmawiać z Aníbalem Martínem, tłumaczem, bardzo zainteresowanym językoznawstwem, członek Organu Monitorowania i Koordynacji Estremeñu i jego Kultury (OSCEC) oraz jeden z wielkich obrońców i promotorów kultury, którym udało się zachować ten język z dala od zapomnienia.
Las Hurdes w Cáceres.
Hannibal zdradza nam sekret, przypominając nam, że sama ONZ uznaje Estremñu za język który znajduje się na czarnej liście języków zagrożonych wyginięciem: „Termin 'castúo' powstała sto lat temu, kiedy poeta Luis Chamizo opublikował swoją książkę Miajón z Castúos. Castúo odnosi się do kasty, do rodu chłopów, którzy z pokolenia na pokolenie zachowywali swoje zwyczaje i posługiwali się tym językiem.
Dlatego przemówienie zaczęto nazywać castuo i jest to całkowicie do przyjęcia. Chociaż właściwą rzeczą jest estremeñu, z s, a nie z x” – zaznacza. Znaczna część Estremadury została ponownie zaludniona przez ludzi z Królestwa León w miarę postępu odbicia. Z tego powodu Asturowie-Leończycy przybyli na te ziemie ze wschodniej części królestwa León, ze wszystkimi jego osobliwościami.
Jerez de los Caballeros, Estremadura.
„Język ten jest blisko spokrewniony z kantabryjskim, język, który teraz staje się znany i o którym niewiele osób wie. Kiedy ten język leoński osiadł tak daleko na południu, przyjął własne cechy różnicujące, takie jak ta aspirowana, stopniowo tworząc estremeñu”, wyjaśnia tłumacz, dodając, że należy również wziąć pod uwagę, że estremeñu ma wiele słów wspólnych z galicyjsko-portugalskim.
Estremeñu ma inną pisownię i było to jedno z najbardziej ekscytujących zadań OBWE. Powstał nowy słownik i między innymi prowadzą rozmowy w miastach Estremadury w celu utrzymania ten piękny język, o którym niewiele się mówi.
Bogactwo narodów jest również językowe.
Ponadto Aníbal mówi nam, że geograficznie Estremeñu nie rozwinęło się w ten sam sposób. „W regionie północno-zachodnim, gdzie język zachował się najbardziej, obszar Las Hurdes. Każde miasto miało swój własny sposób mówienia i estremeñu nie zamierza narzucać się jako język, ale być łącznikiem, tak aby miasta słuchały się nawzajem i dostrzegały podobieństwa i różnice w estremeñu każdego z nich. Celem języka jest integracja, a nie narzucanie”.
W historii estremeñu był okres przed i po, a punkt zwrotny nadszedł w latach 60. wraz z polityką alfabetyzacji reżimu Franco. „Możliwe, że uważano, że estremeñu należy do ludzi, ludzi, którzy nie umieli dobrze mówić po hiszpańsku w wyniku analfabetyzmu. Niestety, bogactwo estremeñu nie było szanowane i obecnie jest zagrożone wyginięciem. Chociaż wciąż byli ludzie tacy jak moja babcia, która nie umiała mówić po hiszpańsku, mówiła tylko estremeñu i też bardzo szybko”, Hannibal opowiada między śmiechami.
Olivenza, Badajoz (Estremadura).
JĘZYK, KTÓRY ODBUDOWUJE SIĘ
Dla osoby mówiącej po hiszpańsku słuchanie osoby mówiącej w języku Estremñu może być bardzo trudne do zrozumienia. Co więcej, prawie na pewno nie zrozumiałby niczego, co zostało powiedziane, ponieważ wymowa i znaczna część ich słownictwa jest inna. W rzeczywistości estremeñu ma swoje własne cechy gramatyczne i ortograficzne.
Rada Europy uznaje Estremeñu za język, chociaż jako dialekt jest to
wieku, który został uznany. A to postawiłoby go na poziomie niemal na równi z galicyjskim, katalońskim czy baskijskim. Praca, na której się teraz skupiają, polega na usunięciu Estremeñu z tej odrażającej czarnej listy języków zagrożonych wyginięciem i za to prowadzą konferencje na Uniwersytecie, takie jak te, które robią w tym miesiącu na Uniwersytecie w Salamance lub rozmowy na wsiach, aby dzielić się językiem.
Trujillo, Estremadura.
Szacuje się, że około Około 10 000 ludzi mówi Estremeñu, głównie w rejonach Las Hurdes i zachodniej części Estremadury. A każde miasto ma swój własny sposób mówienia Estremeñu, co sprawia, że nauka tego języka jest jeszcze bardziej fascynująca. Jest wiele cech, które ją różnicują, np. zamykanie wyrazów w „u” lub „i”; aspirowane „s”; wiele razy „o” staje się „u” lub czasowniki kończą się na „l”, istnienie przydechowego „h” w miejscu „f” w języku hiszpańskim I długa itd.
Nie licząc liczby własnych słów, które są częścią ich własnego słownika (około 18 000 słów). Jedną z rzeczy, która jest jasna, jest to, że jeśli Estremeñu zostało utrzymane, to dlatego, że mieszkańcy miast chcieli nadal mówić nim. Dziś praca Stowarzyszeń takich jak OSCEC czy promotorów kultury, takich jak Aníbal Martín, daje nam powód do przekształcenia naszego kraju w miejsce bardziej zróżnicowane, w którym jest miejsce na jeszcze jeden język.
Ponieważ w kulturze zawsze jest luka i estremeñu zasługuje na swoje miejsce wśród nas, Chociaż niektórym z nas tak trudno się tego nauczyć.
Merida.
„Tak chcę to powiedzieć, powiedzieć to, co czuję, z tym uczuciem tak głębokim, że to miasto ma
nasz Assín, chcę śpiewać, ładne kuchnie przeciwko tej krainie mojej krwi, która mnie napełnia, jeśli ją okłamuję”
(Cruz Diaz Marcos - Poeta)
BOUS TRASA DLA CIEKAWYCH
Wśród miast Sierra de Gata mówi się La Fala, dialekt, który od 2001 roku jest uznawany za zasób kultury. Niektóre miasta, takie jak Valverde del Fresno, są dwujęzyczne i można nawet znaleźć menu restauracji w dwóch językach. Ten język, który ma korzenie galicyjsko-portugalskie i duży wpływ Estremeñu, jest tam normalnie używany.
Sama strona OSCEC zawiera słownik Estremeñu, z którego można korzystać bezpłatnie. Ciekawe jest podobieństwo (lub nie), które wiele słów ma w języku hiszpańskim. Rayano portugalski, znany również jako „oliventino”, to kolejna modalność językowa praktykowana w Estremadurze. Znany jest jako Oliventino, ponieważ używa się go w Olivenza i Táliga. Jak widać, językowa plątanina Estremadury jest ekscytująca.