Jeśli istnieje obraz przedstawiający Japonię, to są jej kwiaty wiśni
Japończycy są bardzo dumni z posiadania czterech odrębnych pór roku i chociaż jesień, zima i lato mają swoją wyjątkową urodę, jeśli istnieje obraz, który reprezentuje Japonia , czyli bez wątpienia różowy koc, który każdej wiosny okrywa parki i góry.
Drzewa wiśniowe, czyli sakura 桜 po japońsku, sprawiają, że każdego roku przez bardzo krótki okres czasu Japonia jest ufarbowana na charakterystyczny róż.
A Japończycy, jako dobrzy miłośnicy piękna, co roku świętują pojawienie się tych pięknych kwiatów na festiwalu znanym jako Hanami , co dosłownie tłumaczy się jako „spójrz na kwiaty”
Kiedy patrzenie na kwiaty staje się tradycją
Ale dlaczego i jak powstała ta konkretna tradycja? Znaczenie sakury sięga wieków, kiedy kwitnienie tych drzew oznaczało początek wiosny i dlatego ostrzegł przed idealny czas na sadzenie ryżu , kluczowe pożywienie dla pierwszych mieszkańców tego kraju.
W tym czasie, drzewa wiśniowe były postrzegane jako istoty święte i wierzono, że dusze bogów gór gnieżdżą się w nich.
Z tego powodu rolnicy czcili te drzewa i wierzyli, że kiedy różowe kwiaty sakury kwitły, to właśnie wtedy bogowie zeszli do wiosek i zamienili je w pola ryżowe, aby pomóc w produkcji ryżu. Historia hanami narodziła się zatem z tradycji religijnej.
Jednak to nie nastąpi, dopóki okres Nara (710-784), kiedy zwyczaj ten zaczął się przekształcać w święto bez religijnych konotacji, jakim jest dzisiaj.
Chociaż wielu Japończykom trudno byłoby dziś to przyznać, uważa się, że tradycja pochodzi z Chin, konkretnie ze zwyczaju dynastii Tang z spójrz na kwiaty śliwy. Z tego powodu hanami było pierwotnie szczególnie znane wśród wyższych warstw społeczeństwa, ponieważ odnosiło się do cesarzy.
Impreza wiosny
Podczas epoka heian (794-1192) kwiat sakury stał się unikalnym symbolem japońskiego kraju i hanami okazało się związane wyłącznie z obserwacją kwitnących wiśni , dzięki dążeniu Japonii do odróżnienia się od reszty Azji oraz wzmiankom o drzewie sakura w jednym z największych klasyków literatury japońskiej Genji Monogatari oraz w szeroko wówczas czytanych wierszach haiku i waka.
To, co Japończycy szczególnie w niej kochali, to jego piękno i niesamowita efemeryczność jego istnienia (tylko kilka tygodni w roku) . W ten sposób ten różowy kwiat o delikatnych płatkach przebijał się przez wszystkie warstwy społeczne, jak unikalny symbol Japonii.
Wraz z przybyciem klasa samurajów, jeszcze większy rozgłos zyskało krótkie życie kwiatów sakury, blisko spokrewnione z bushido, czyli drogą samurajów, która między innymi mówi o sepukku lub harakiri jako najszlachetniejszej śmierci wojownika: umrzeć z godnością, popełniając samobójstwo, gdy życie jest jeszcze w całej okazałości.
Podobnie drzewa wiśniowe, przyzwalając jej kwiaty opadają jak delikatny deszcz płatków , nie pozwalając im gnić przyczepionych do gałęzi.
W parkach, ogrodach, górach, a nawet rzekach
Legenda mówi nawet, że kwiaty sakury były początkowo białe, ale były ufarbowane na różowo po zmieszaniu z krwią wszystkich samurajów którzy popełnili seppuku obok tych drzew, jako próbę ujrzenia piękna po raz ostatni, zanim umrą.
Podczas Okres Azuchi-Momoyama (1568-1600), zwyczaj świętowania kwitnienia sakury pod samymi drzewami zyskał sławę dzięki uroczystości cesarza Toyotomi Hideyoshi.
Choć początkowo był to jeszcze festiwal zarezerwowany prawie wyłącznie dla arystokracji, Stopniowo rozprzestrzenił się na wszystkie warstwy społeczeństwa , chociaż niższe klasy miały tendencję do chodzenia w góry, aby popatrzeć na drzewa wiśniowe.
Wraz z przybyciem okres Edo (1600-1867) klasy niższe uczestniczyły już w miejskich festiwalach hanami, dzięki temu, że Cesarze zaczęli sadzić drzewa wiśniowe w różnych parkach miast największy w Japonii, np. w Tokio, w parku Ueno; lub w Kioto, nad brzegiem rzeki Kamo, aby zachęcić do zwyczaju wśród najpopularniejszych klas.
Ta próba japońskiego imperium nawrócenia hanami w corocznej tradycji opłaciło się.
Obecnie każdy nowy sezon kwitnienia, tysiące Japończyków gromadzą się pod czereśniami, w parkach, ogrodach lub górach i ciesz się piknikiem w otoczeniu sakury, podczas gdy deszcz delikatnych kwiatów sprawi, że wszystko będzie różowe.
Jedzenie i alkohol wzbogaciły uroczystość
Teraz z możliwość wniesienia jedzenia i alkoholu do tych uroczystości hanami stała się autentyczna impreza, która może trwać do późnych godzin nocnych (Kiedy słońce zachodzi, oglądanie kwiatów wiśni nazywa się yozakura, połączenie kanji oznaczające sakura i noc).
Niektórzy twierdzą, że hanami traci swoją starożytną esencję kontemplacji i szacunku do kwiatów z powodu bardziej świątecznego powietrza, które go dzisiaj otacza, jednak nie ma wątpliwości, że cieszenie się tym japońskim zwyczajem jest nadal wyjątkowe i spektakularne przeżycie, które każdy powinien przeżyć raz w życiu.
W końcu, obok góry Fuji, sakura pozostają jednym z najbardziej międzynarodowych symboli Japonii.
Więc teraz już wiesz, weź swój koszyk, przygotuj kanapki, kup swój ulubiony napój i zarezerwuj miejsce pod jednym z tych spektakularnych drzew.
Obiecujemy, że nie pożałujesz i że piękno wiśniowych drzew w rozkwicie przytłoczy cię tak bardzo, jak sobie wyobrażasz.
I pamiętaj, sakura to prawie święte drzewa w Japonii , więc traktuj ich jak śpiących bogów okrytych różowym płaszczem.
Od Okinawy po Hokkaido, przechodząc przez Himeji, Spacer Filozofów w Kioto czy Górę Yoshino w Nara, to nasze najważniejsze miejsca.
„Yozakura”, obserwując kwitnące wiśnie po zachodzie słońca