Czasami zgubienie się oznacza znalezienie czegoś znacznie lepszego niż się spodziewaliśmy.
Czasami jednak trzeba przestać pamiętać: podróże nie są nauką ścisłą bez względu na to, jak bardzo się staramy przestudiuj każde miejsce docelowe przed przyjazdem, a nawet zakup biletów metra online. I tak, mamy GPS, ale czasami to nie działa lub nie możemy połączyć się z siecią i kończymy zgubienie się na środku chińskiej autostrady ; tam, pomiędzy logograficznym pismem a barierą językową, sprawia, że chcemy odgryź naszą skórę.
Ale czy wiesz, co czyni nas, honorowych członków wielozadaniowego społeczeństwa, najbardziej chorymi? Marnowanie czasu. Czujemy, że patrzymy jak mijają godziny, rujnując wszystko, co zaplanowaliśmy , nawet jeśli było to coś tak prostego, jak dotarcie do miejsca. Wyjaśnia, dlaczego psycholog Begona Albalat : „Przytłoczenie tymi problemami zależy w dużej mierze od poziom lęku z którym podejmuje się podróż. Odkąd żyjemy szybki świat , trudno sobie wyobrazić, że ktoś żyje bez stresu, a to prowadzi nas do pytań jeśli mamy możliwość rozłączenia tego stresu i pozwólmy sobie odejść.
Sprawy przybierają jeszcze ciemniejszy obrót, gdy przenosimy nasze zmartwienia na plecach do innego zakątka planety: „Jedną z rzeczy, która najbardziej wpływa na to, dlaczego trudno nam dzisiaj się odłączyć, jest to, że możesz zabrać swoją pracę w kieszeni do najdalszego zakątka świata. wielu moich pacjentów spędzaj więcej stresu na wakacjach niż gdy są w biurze, bo ciągle dostają e-maile, ale nie potrafią rozwiązać problemów, bo ich tam nie ma. Jedną z rad, które zawsze daję, jest to, że nawet jeśli otrzymują e-maile, nie czytaj ich lub zostaw telefon służbowy w domu. Dlatego Nie ma nic bardziej produktywnego dla dobrej wydajności pracy niż odpoczynek. ; wakacje i podróże są właśnie tym pęknięcie mózgu Albalat mówi.
Jeśli podróżujesz, rób to ciałem i duszą, ze wszystkimi tego konsekwencjami
CO NAJGORSZE MOŻE SIĘ DZIEĆ?
Gdy już wiemy, że noszenie naszych zmartwień w walizce nie wnosi niczego pozytywnego do naszego doświadczenia, ekspert oferuje nam również odświeżająca perspektywa o tych" martwe czasy ” ta podróż daje nam: „Na co dzień zgubienie się oznacza spóźnienie, nagromadzenie pracy, muszę biegać więcej. Na wycieczce, gubienie się jest przyjemnością jeśli uda nam się odłączyć od napięcia i mieć świadomość tego wycieczka jest nawiasem i możliwość opróżnienia szklanki, która może być prawie pełna.
Ponadto psycholog proponuje: mechanizm, by nie dać się pokonać zniechęceniu w naszych najwolniejszych godzinach podróży: „Jednym ze sposobów na uniknięcie tego jest wymyślenie czegoś tak prostego, ale użytecznego jak” Co najgorszego może się wydarzyć? "Odpowiedź na to pytanie w podróży jest zawsze" każdy „Bo jeśli się zgubię, nic się nie dzieje, bo jak spóźnię się na autobus, to biorę inny, bo nie ma czasu przyjazdu . A jak już powiemy „nic”, możemy sobie pozwolić ciesz się tą chwilą ".
**Patricia, podróżniczka i blogerka stojąca za Leaving Everything and Going **, dużo wie o korzystaniu z tych możliwości, które wynikają z nieporozumień – lub zwykłego pecha – i nie dają się ponieść diabłom. Ten poszukiwacz przygód podróżował sam przez cały Azja Południowo-Wschodnia , ponad 900 kilometrów od Droga Santiago (pieszo!) i dużo Ameryka Południowa . „To oczywiste, że gdy dzieje się coś, co łamie Twoje plany lub zmusza Cię do przebywania w miejscu, którego nie chcesz, denerwujesz się, denerwujesz się na siebie i na świat . Ale po pierwszych minutach musisz zrelaksuj się i spróbuj się tym cieszyć . Na końcu, wycieczka to także godziny oczekiwania i kilka innych wpadek” – przekonuje.
Podróż to także godziny oczekiwania
ROLA REZYGNACJI
Bertrand Russell, literacka nagroda Nobla , już ostrzegałem w Zdobycie szczęścia że rezygnacja jest podstawową cechą osiągnięcia szczęścia. „Mądry człowiek, nawet jeśli nie stoi w miejscu w obliczu nieuniknionych nieszczęść, nie będzie tracić czasu ani emocji na nieuniknione A nawet zniesie niektóre z tych, których można uniknąć, jeśli ich unikanie wymaga czasu i energii, które woli poświęcić na ważniejsze cele. Wiele osób niecierpliwi się lub denerwuje przy najmniejszym nieszczęściu. i w ten sposób marnuje dużą ilość energii, która może być używany do bardziej przydatnych rzeczy ", w Stanach.
Autor podaje również jako przykład właśnie niektóre z wpadki, które zwykle atakują nas, gdy jesteśmy w drodze : „Są ludzie, którzy nie są w stanie cierpliwie znosić drobnych niepowodzeń, które stanowią, jeśli im na to pozwolimy, bardzo dużą część życia. Wściekają się, gdy tracą tre Wpadają w szał, jeśli jedzenie jest źle ugotowane, popadają w rozpacz, jeśli kominek nie jest dobrze zaciągnięty, i wołają o zemstę na całym systemie przemysłowym, gdy ubrania spóźniają się z pralni”.
" Zmartwienie, niecierpliwość i irytacja to emocje, które są bezcelowe kontynuuje filozof. Ci, którzy czują je bardzo mocno, mogą powiedzieć, że nie są w stanie ich kontrolować, a nie jestem pewien, czy można je kontrolować, chyba że za pomocą ta zasadnicza rezygnacja o czym rozmawialiśmy wcześniej. Ten sam rodzaj koncentracji na dużych, nieosobowych projektach, które… pozwala radzić sobie z osobistą porażką w pracy lub problemy nieszczęśliwego małżeństwa, służy również cierpliwości, gdy spóźnimy się na pociąg lub rzucimy parasol w błoto. Jeśli ktoś ma drażliwy charakter, Myślę, że nie da się tego wyleczyć w inny sposób ".
Jeśli sprawy nie potoczą się zgodnie z oczekiwaniami, zastosujmy sporą dawkę rezygnacji
Patricia doszła do tego samego wniosku, co Russell ze swoich doświadczeń jako harcerz, zdając sobie sprawę, że kiedy nadchodzą przeciwności, które cię powstrzymują, „jesteś zmuszony być tam, gdzie jesteś i masz dwie możliwości; spędzić te godziny wkurzony lub staraj się ich nie cierpieć, a nawet ciesz się nimi. Staram się wykorzystać rób rzeczy, których nie mogę zrobić innym razem jak pisanie, czytanie, planowanie (lepsze) moich kolejnych kroków, rozpoczynanie nowych rozmów lub, dlaczego nie, reszta ".
Dzięki takiemu podejściu podróżnik czerpał ogromne gratyfikacje z sytuacji, które początkowo wydawały się niepowodzeniami. „Najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek znalazłem, kiedy się zgubiłem, było ludzie chętni do pomocy . Nigdy nie zapomnę Karlosa, gdzieś na Camino de Santiago, który nie tylko dał mi kierunek, ale także zmienił swoje, żeby mi towarzyszyć trochę więcej i wyjaśnił bardzo ciekawe historie z plaż przez co przechodziliśmy Ja też nie zapomnę cała rodzina w Indonezji, że widząc mnie nieco zagubionego na płaskowyżu Dieng na Jawie, wsadziła mnie ze sobą do samochodu, zabrała do wszystkich miejsc w tym miejscu i zapraszali do jedzenia. Potem zabrali mnie do swojego miasta, Yogyakarty i Spędziłem ostatnie trzy dni mojej podróży w jego domu dla indonezyjskiego. Po prostu niesamowite” – wspomina Patricia.
Zgubienie się jest więc częścią samej istoty podróży. A według Albalat robienie tego bez stresu to „luksus”. „Zagubienie się i zjedzenie obiadu w restauracji, która nie była zaplanowana io czasie, którego nie oczekiwano, bez myślenia, że powinieneś być gdzie indziej, to przyjemność. I podróżowanie zawsze powinno być przyjemnością ".
Ścieżka nie zawsze jest taka jasna