Teito w Parku Przyrody Somiedo
w Park Przyrody Somiedo –znajduje się na terytorium, gdzie Asturia prawie zaczyna obejmować równiny Kastylii i León– góry o wysokości 2200 metrów skrywają starożytne historie, które skrystalizowały się w jeziorach ciemnych wód, bał się, że ktoś może je przejrzeć i ukraść sekret ich wiecznego piękna i młodości.
Wokół tych jezior wędrowcy, krowy i niedźwiedzie starają się cieszyć, na zmiany doskonale zorganizowane przez Matkę Naturę, tych małych przyjemności życia, które definiują szczęście dla każdego z nich.
Asturyjskie niedźwiedzie brunatne szukają pożywienia, samotności i wypoczynku w Somiedo, ale nie zawsze, tylko wtedy, gdy upał wyprowadza je ze stanu hibernacji. Krowy, z tym pustym spojrzeniem, które zdaje się wskazywać, że są nieświadome prawie wszystkiego, pasą się tam, gdzie jest trawa, dobro, którego wcale nie brakuje w Somiedo.
Tymczasem jedyny dwunożny w równaniu cieszy się, że podczas wiercenia jego telefon komórkowy nie ma zasięgu. niektóre ścieżki, które po każdym zakręcie ukazują jeszcze wspanialszy widok niż ten rozważany w poprzednim. Być może pomyślisz o zrobieniu zdjęcia. Całkowita detoksykacja trwa dłużej.
SOMIEDO, KRAINA BRAÑAS, TEITOS I VAQUEIROS
Są inni mężczyźni, którzy niechętnie mają telefon komórkowy, może po prostu sprawdzić prognozę pogody lub wykonać szybki telefon do domu. To doświadczeni pasterze, którzy ze stoickim spokojem znoszą pytania wędrowców lub po cichu zgadzają się z lekkim skinieniem głowy, aby zrobić sobie zdjęcia z niektórymi krowami.
To jego protekcjonalna rekompensata za to, że… ich krukowate wdzierają się na drogi dojazdowe do parku, wywołując od czasu do czasu strach i wiele zabawnych sytuacji.
Ci pasterze są spadkobiercami vaqueiros de alzada, grupa kulturowa, która rozprzestrzeniła się w zachodniej Asturii i poświęciła się hodowli bydła, podróżując każdego lata w góry. Zachowali swoje szczególne zwyczaje i folklor między XVI a XX wiekiem.
Szlaki w Somiedo
Dziś te nieliczne, które pozostały, stanowią skarb kultury Asturii i przestrzegają tylko praw dyktowanych przez naturę, swobodnie wędrując po brañas, te wyżyny pokryte niekończącym się zielonym płaszczem, który reprezentuje nirwanę dla krów z Asturii, cieszą się, że mogą skosztować tych późnych letnich pastwisk.
Tu i tam wydają się rozproszone teitos, drewniane lub kamienne budynki z dachami z czarnej miotły (zwane również hiniesta) lub innymi krzewami dostępnymi w okolicy oraz słomą. W rzeczywistości słowo teito zostało zastosowane tylko do zielonego dachu chaty, ale ostatecznie nazwano cały kompleks.
Przechodzą obok nich samotni kowboje i wyobrażają sobie czasy, kiedy korzystało z nich dziesiątki. Pozostają strażnikami tradycji dawno zapomnianej przez większość.
Dzika przyroda w Somiedo
WĘDRÓWKI MIĘDZY JEZIOREM
Chociaż kowboje mogą myśleć, że wiele się zmieniło, ci, którzy odwiedzają Somiedo po raz pierwszy, zwykle mają zupełnie odmienne odczucia.
I to właśnie szlaki piesze, które prowadzą do jednego z najpiękniejszych parków przyrodniczych w Hiszpanii, zabierają podróżnika w krajobrazy bukoliczne, z imponującymi górami – których zbocza w najwyższej części porośnięte są krzewami i trawą, a w niższych – liściaste lasy bukowo-dębowe – oraz tajemnicze i cenne jeziora polodowcowe.
Pico Cornón, Peña Orniz czy Picos Albos są więc niemymi świadkami ludzkiego podziwu. Cóż, poza szczytowymi momentami letniego sezonu turystycznego, każdy, kto przejdzie tymi ścieżkami, poczuje, że są sam na sam z naturą.
Park Przyrody Somiedo, Asturia
Chociaż w Somiedo jest kilkanaście oznakowanych tras – które można przemierzać pieszo, konno lub rowerem – większość wybiera dwie: Szlak Jezior Saliencia i Szlak Doliny Jezior.
Pierwsza oferuje z kolei różne alternatywy, bo po zejściu z niewielkiego stoku prowadzącego z parkingu Alto de la Farrapona do punktu widokowego na jezioro Cueva, Stara główna droga górnicza – szersza i prostsza – to tylko jedna z wielu ścieżek prowadzących w ten obszar.
Trasa okrężna jest najprostsza i oferuje widoki na wspomniane wcześniej jezioro Cueva. -którego wody przybierają różne kolory ze względu na pozostałości dawnej eksploatacji górniczej, która tam miała miejsce-, aby następnie przejść obok Jeziora Cerveriz i Almagrera (która nie zawsze zawiera wodę), przed zejściem do wielkiego jeziora Calabazosa, najgłębsza z tych w Saliencia i gdzie w gorące letnie dni masz ochotę zażyć orzeźwiającej kąpieli.
Następnie droga prowadzi z powrotem do przeł Farrapona , pozostawiając jezioro Cueva po lewej stronie.
Jeziora Saliencia
Niemniej jednak, Największe jezioro w Somiedo – i w całych Górach Kantabryjskich – zostaje odkryte po przedłużeniu okrężnej trasy na wysokości jeziora Cerveriz.
Po przejściu przez pastwiska i teitos uzyskujesz dostęp do dolina jeziora. Jego dwa kilometry obwodu zawarte są w cyrku lodowcowym, osłonięte przez szczyty o wysokości ponad 2000 metrów, które każdej zimy dodają białe śniegi do obrazu krajobrazu, który jest trudny do poprawy.
Chociaż wyryte w ziemi trasy ukazują piękno Somiedo, nie ma lepszego sposobu na znalezienie najbardziej intymnych i samotnych miejsc w naturalnym parku niż pozostawiając te ścieżki, aby przejść przez jego rozległe dziewicze terytorium.
A) Tak, podróżnik znajdzie się twarzą w twarz z samotnymi miejscami, które sprawią, że zapomni o stresie, hałasie, zmartwieniach... A nawet kto to był. Odsłaniając duszę przed ciepłym uściskiem Matki Natury.
Ciesz się pięknem prostych rzeczy w Parku Przyrody Somiedo
NIEDŹWIEDZIE BRĄZOWE I FAUNA SOMIEDO
To właśnie te dziewicze terytoria, z dala od ścieżek tak kochanych przez ludzi, zamieszkują niedźwiedzie brunatne z Somiedo. Chociaż wolą ukrywać się przed mężczyznami w lasach bukowych, brzozowych i dębowych, niedźwiedzie czasami wychodzą ze swojej strefy bezpieczeństwa, aby wędrować po jeziorach w poszukiwaniu owoców Rhamnus alpina, lepiej znanej jako escuernacabras.
Jej populacja, tak zagrożona kilka lat temu, zaczyna się odradzać i stały się jednym z symboli Somiedo, miejsce, w którym ludzie nadal żyją z żywego inwentarza, ale turystyka, zawsze w całkowicie zrównoważonych i przyjaznych dla środowiska ramach, zaczyna nabierać znaczenia.
Niedźwiedziom brunatnym towarzyszą m.in wilki, jelenie, głuszce, kuny, popielice, genety, dziki, krety, żbiki i jelenie. Wszyscy czerpią korzyści z niewielkiej obecności ludzi i prawie nieistniejącego niszczenia szaty roślinnej, której doświadczył Somiedo.
I to w Parku Przyrody Somiedo blizny pozostawione przez upływ czasu i niepowstrzymaną pracę zużycia, w którą ludzkość wkłada tyle wysiłku, wydają się znacznie słabsze niż w większości Hiszpanii. Od nas zależy, czy nadal tak jest i że zarówno zwierzęta, jak i przyszłe pokolenia nadal to rozważają ziemski raj, w którym można marzyć i gubić się.
Somiedo: niedźwiedź brunatny jako wymówka