Królewski Klasztor San Lorenzo de El Escorial z Las Machotas w tle
Jesteśmy gotowi do wspinaczki Las Macotas, formacje górskie oddzielające El Escorial od Zarzalejo w północno-zachodniej części Wspólnota Madrytu. zrobimy to za niedroga trasa (łącznie od dwóch do trzech godzin) i odpowiedni dla całej rodziny, w którym oprócz korzystania z naturalnego środowiska Sierra de Guadarrama, bez większego wysiłku uzyskamy całkiem godne pozazdroszczenia panoramiczne widoki na okolicę.
W tym celu przenieśliśmy się do miasta Zarzalejo, do godzinę jazdy samochodem od stolicy Madrytu za pomocą M-503 i M-600 po. Miasto posiada również stacja kolejowa dzięki trasie Madryt-Ávila.
Ustawimy ich od strony południowej, chociaż jest wielu turystów, którzy decydują się na wyjdź z Silla de Felipe II (na jej północnej ścianie), granitowe piargi, na które zgodnie z tradycją król wspinał się, aby obserwować postępy budowy klasztoru El Escorial.
Stary kamienny dom z La Machotą w tle w Zarzalejo
Legenda również mówi, że zbocza Las Macchotas były miejscem pierwotnie wybranym przez monarchę do budowy klasztoru dzięki obfitym kamieniołomom, ale sprzeciw sąsiadów zmusiłby go w końcu do zbudowania go u podnóża góry Abantos.
Gdy wjedziemy do miasta Zarzalejo przez Avenida de la Cruz Verde, zobaczymy brązowy znak wskazujący droga katedry Filipa II. Czas zaparkować, ponieważ nasza trasa zaczyna się od skręcenia następną ulicą w prawo, aż dojedziemy Calle de la Fuente del Rey, którą również skręcimy w prawo, aż stanie się drogą gruntową.
zmierzamy Camino de Entrecabezas, stara trasa łącząca Zarzalejo z El Escorial oznaczona jako GR (sygnały białe i czerwone). A strzałka do Fontanny Króla wyjmie nas z wątpliwości na następnym rozwidleniu. W pobliżu tego źródła zobaczymy kasztanowiec o tej samej nazwie skatalogowany jako pojedyncze drzewo przez Wspólnotę Madrytu.
Oprócz kasztanowców zobaczymy też dęby i trochę klonu. Drzewa stopniowo ustąpią miejsca róże i jałowce i w końcu, na miotle na górze. W odniesieniu do jego fauny, oprócz ptaki drapieżne i jaszczurki To także kraina dziki i lisy, ale są mniej widoczne.
Z tych szczytów będziemy mieli widok na Klasztor El Escorial, Sierra de Guadarrama, a nawet stolicę Madrytu
W kilku punktach na trasie musisz przejść przez bramy druciane, które oddzielają różne działki, ponieważ jest to obecnie obszar eksploatacji bydła. Wystarczy je ponownie zamknąć, gdy zostaną pokonane.
Po opuszczeniu kolejnej kamiennej fontanny po naszej prawej stronie za około godzinę dotrzemy łąka, z której możemy zobaczyć Królewski Klasztor San Lorenzo de El Escorial. Po prawej będziemy mieli Niska Machota (1404 m.n.p.m.) i w lewo Machota Alta (1461 m). Ten ostatni jest również nazywany Szczyt Brata, I to właśnie kamienie rycerskie, które zdobią te góry, przybierają kapryśne kształty, które pobudzają wyobraźnię: Piłka, Klakier, Niemy Gigant…
Wiele osób jest zadowolonych z dotarcia na tę łąkę, a prawda jest taka, że jest to idealne miejsce na przystanek na kanapkę. my jednak zdecydowaliśmy się iść w prawo, aby podejść do Machota Baja (zwany także Machota Chica, zwieńczony wierzchołkiem geodezyjnym), z nieco mniejszą nierównością, ale bardziej stroma ulga. Będziemy musieli wspinać się przez kolejne pół godziny w dół coraz bardziej stromej ścieżki, aż do szczytu.
Wysiłek się opłaci: **na szczycie z granitowych głazów zobaczymy nie tylko El Escorial, także pobliskie miasta, Valmayor Reservoir, znaczna część Sierra de Guadarrama, a nawet stolica Madrytu (rozpoznawalna przez Cztery Wieże).
Nadszedł czas na relaks, piknik, wyjęcie aparatu i cieszenie się tę ogromną panoramę Wspólnoty Madrytu.
Wracamy do tego samego miejsca, z którego przybyliśmy. Raz w Cierń, idealne miejsce do zabrania trochę piw, kawa, spore porcje, tanie menu dnia (10 euro w weekendy) lub pulchne menu (30 euro) jest taras El Mirador (ulica Guijo, 14). Jak sama nazwa wskazuje, zrobimy to z jednymi z najprzyjemniejszych widoków na okolicę przed rozpoczęciem powrotu do domu.