Bo jest heterodoksyjne Toledo, o którym nie słyszałeś
Mówią, że diabeł wie więcej z bycia starym niż z bycia diabłem. A Toledo jest stare, bardzo stare. Weteran, lepiej; Nie będzie tak, że ten człowiek z Kastylii-La Manchy przytłoczy nas i pozwoli wpaść w objęcia gentryfikujących liftingów, które sprawiają, że jego ulice mylą się z ulicami jakiegokolwiek innego miasta.
Toledo też jest bardzo mądre. Przechowuje i przechowuje w pamięci swojej macierzystej skały, tej, na której siedzi i która przyprawiała go o tyle bólów głowy, historie i doświadczenia, które na przestrzeni wieków zostały zapisane przez trzy zamieszkujące go kultury. Niektóre doświadczenia, które są ukryte poza osią Katedra - Alcázar - Zocodover, to ortodoksyjne Toledo, które występuje w większości wizyt, spychając na dalszy plan heterodoks , ten, który mówi nam, między pewnymi szeptami odpowiednimi tylko dla ciekawskich i ludzi bez obawy, że zostaną wstrząśnięci ich intrygami, że Toledo jest magiczne, podziemne i złowrogie. Dosłownie.
Toledo jest magiczne, podziemne i złowrogie. Dosłownie
Toledo jest bogate w legendy, musi dawać i dawać (nie samym marcepanem żyje człowiek); jego przeszłość zachowała się pod kostką brukową, której nie, nie zakrywają plażowego piasku, ale ukrywają Łaźnie arabskie, rzymskie czy żydowskie domy ; i zgodnie z tym, co mówią, że ściany zachowują pamięć, kiedy było dużo bólu, może stać się przerażające.
Dużo o tym wiedzą Trasy Toledo , firma turystyczna, która swoimi wycieczkami z przewodnikiem zanurza zwiedzającego po B stronie miasta, na mniej oczywistych ulicach, ale równie pełnych historii i opowieści, gdzie zamierzają sprawić, że będziesz się dobrze bawić między legendami, faktami i opowieściami o niezwykłych wydarzeniach. Ponieważ nie, nie wiedziałeś wszystkiego o Toledo.
Tutaj się gromadzą magiczne, trudne do uwierzenia wydarzenia i otwarte tajemnice przekraczające możliwości jakiegokolwiek zrozumienia które pozwalają nam rozpoznać, że Toledo jest magiczne, jako fakt, a nie jako przymiotnik używany do opisania jego najwyższego uroku.
Luis Rodriguez Bausa jeden z przewodników Rutas de Toledo, wyjaśnia w swojej książce Niezwykłe Toledo że może to wynikać z wielu czynników, wśród których cytuje „niepewne pochodzenie – nawet mitologiczne – miasta; obecność przez wiele stuleci kultury żydowskiej i muzułmańskiej w rzekomym współistnieniu z chrześcijańską; siła ascezy chrześcijańskiej reprezentowana przez zakon Świątyni wraz z rygorem naszego kontrreformistycznego sądu Świętego Oficjum (...)”.
Ikonografia bajecznych istot w jej kościołach przyczynia się do nadania mu tego magicznego dotyku
Mówi także o „(...) Grailowskiej legendzie Eschembacha, ogromnej pracy kulturalnej, która wyłoniła się ze Szkoły Tłumaczy; wielu magów, astrologów i nekromantów, którzy praktykowali swoje sztuki na naszej ziemi; oświeceni podróżnicy, którzy przybyli tu spragnieni wiedzy i zakazanej wiedzy; ważne jądro czarodziejek, które żyły w mieście w XVI i XVII wieku; ciemny pejzaż miejski, przepastny, a przez to sprzyjający marzeniom i cudom; specjalna ikonografia baśniowych istot w naszych kościołach i klasztorach…”
Przyczyniają się również do spraw takich jak dom szkieletowy, którego historię Luis opowiada na trasie **złowrogiego Toledo.** W tej żydowskiej rezydencji, którą kupił architekt z Toledo, wyszli na jaw szkielety dzieci w wieku około 200 lat kiedy zaczęli kruszyć ściany podczas prac renowacyjnych. Potem wydarzyły się dziwne zjawiska: głosy wołające ich po imieniu, odgłosy kroków idących na taras, rysunki pojawiające się na ścianie, śmiech dzieci... Rytuał zaproponowany przez meksykańskiego szamana położył kres tym zjawiskom.
Tego typu sytuacje zwykle występują w: miejsca, w których dusze nie zakończyły tranzytu ponieważ zostawili coś do załatwienia w życiu, byli przywiązani do miejsca lub chcą się z czymś nie zgadzać. Prawdopodobnie jednym z tych powodów jest ten, który stoi za tym, co działo się w jedna z rezydencji tworzących trasę. Para z Valladolid przybyła w 1998 roku: ona, neurolog; inżynier.
Po zainstalowaniu zaczęli słyszeć biegnące kroki na strychu, Musieli zamknąć dwa pomieszczenia, jedno z powodu termogenezy (niższe temperatury spowodowane obecnością ludzi) i prądy powietrza, które zamykały książki i przewracały strony, drugie, które służyło jako pomieszczenie do prasowania, ponieważ będąc samemu w domu, zauważyła, że ktoś czesze jej włosy i głaszcze ją po plecach; i, między innymi, światła zaczęły wymykać się spod kontroli i świeciły z nadmierną intensywnością, nawet przy odciętym prądzie.
Był ojcem jezuity Jose Maria Pilon wraz z samym Luisem, który przybył do rezydencji, aby zostaw nagranie z kasety radiowej i sprawdź, czy coś słyszałeś. W 28 minucie kobiecy głos powtórzył trzy słowa i zdanie: „Świnie, mordercy, faszyści. Daj nam spokój." I chodzi o to, że tutaj byli republikańskie kobiety zastrzelone podczas dyktatury; i wiesz, ściany mają pamięć. Obecnie dom jest zamieszkany i nie wiadomo, czy tego typu zjawisko będzie się powtarzać.
Gra toczy się między kobietami, tym razem między te w sąsiedztwie Pozo Amargo, znanego również jako dzielnica czarownic… Mówimy o czarodziejkach, takich jak Elżbieta Chrzcicielka , który powiedział, aby odgadnąć za pomocą kart, czy ktoś miałby szczęście w miłości; zarówno Ana de la Cruz, ekspertka od flirtu z mężczyznami , to znaczy pozostawić je bezsilnymi, uniemożliwić im pójście na wojnę lub pasterstwo przed odejściem z innymi kobietami. W tym celu zawiązał pięć węzłów w jednej z części garderoby mężczyzny, którą następnie należy umieścić pod miejscem, w którym spał.
król Beatrycze, przewodnik po trasie **Magicznego Toledo**, opowiada nam również historię Eleonora Barganza , żydowska konwertyta, która chodziła po Toledo przebrana za zakonnicę i poświęciła się uzupełnić dziewictwo młodym kobietom stosując niehigieniczne praktyki które ponownie pokazują niepewną sytuację kobiet na przestrzeni dziejów.
Aleja Diabła
Prawdopodobnie czarodziejka, która miała najtrudniejsze, była Katarzyna Sanchez , która została zadenuncjowana przez 224 sąsiadów, choć bez powodzenia, gdyż nie mogli jej skazać za czary, bo nigdy jej nie złapali komunikowanie się z diabłem za pomocą zwierząt, co twierdzili, że robią. Swoje dni zakończył opiekując się pacjentami z kiłą w szpitalu balsamowym.
W tym czasie, w XVI wieku, Inkwizycja uważał czarownice (imię nadane im od Tagu w górę) za bardzo niebezpieczne, podczas gdy wykazała się pewną tolerancją wobec czarodziejek (od Tagu w dół). Dowodem na to jest to, że nie było 400 lekkich skazań za czary i 11 za czary, którzy zginęli w ognisku rozpalonym na Plaza de Zocodover, w tym samym miejscu, gdzie, o ironio życia, zajmuje teraz łańcuch hamburgerów, tych, które piecze się na grillu. Pomimo tego, że to ludzie potrzebowali jego usług, wiele z nich dotyczyło spraw miłosnych.
Albo o tym właśnie mówi legenda o Diablicy, co się liczy jak? Filip Pantoja, zakochany chrześcijanin Rebeka , najpiękniejsza Żydówka w mieście, zwraca się o pomoc do czarodziejki, aby zobaczyć siebie w odwzajemnieniu. Stworzyła filtr, który sprawił, że Rebeca szaleńczo zakochała się w Felipe, do tego stopnia, że zmieniła swoją religię, aby go poślubić. Tej samej nocy poślubnej, po łączu, Żydówka zmarła w tym samym czasie, co w zaułku piekielnym płonął dom diabła z płomieniami, które wskazywały, że bramy piekielne zostały otwarte jako kara za tę mieszankę dwóch odrębnych światów, za wyrzeczenie się przez Żydówkę swojej religii i za tego, kto umożliwił tę „aberrację”.
Lochy Karczmy Świętego Bractwa
A z zaułka piekła gubimy się w Aleja Diabła lub ulica Locum, nazwy, które Kościół chciał usunąć z mapy ulic w XIX wieku, próbując oderwać Toledo od tej magii i przypisywanych mu tajemnic, aż do osiągnięcia Karczma Świętego Bractwa.
Tu, w jego piwnicach, znajdowało się miejsce, w którym popełniono prawdopodobnie największe okrucieństwa w dziejach miasta: lochy Świętego Bractwa, ciało, które zostało stworzone, aby dbać o drogi, które nie były chronione po bitwie pod Las Navas de Tolosa. Z komórek, które były znane, znana jest tylko nazwa jednej z nich, ta of Valdeinfierno, w którym na około 20 metrach kwadratowych upchano żywcem do 80 osób oczekujących na egzekucję. Te ściany zainspirowały historię Edgara Allana Poe The Pit and the Pendulum.
Jeśli na pozór wydaje się nieskończony, podglebie miasta, które nie mogło rozszerzyć się na szerokość, a musiało to zrobić na wysokości, nie będzie mniejsze. Beatriz porównuje warstwy Toledo z warstwami ciasta i zapewnia, że „Jeśli podróżujesz do Toledo i nie widzisz jego metra, to tak, jakbyś nigdy tu nie był”.
Tego dowiadujemy się na podziemnej trasie Toledo, która wykorzystuje szczątki, które zostały znalezione i nadal znajdują się pod domami w Toledo, aby wyjaśnij przejście przez miasto trzech zamieszkujących je kultur i ich spuściznę. Pierwsza uwaga, która obala mity: koegzystencja, która jest nam sprzedawana jako spokojna, nie była taka ; po prostu tolerowali się nawzajem, kiedy ich to interesowało.
Łaźnia arabska Cenizal, jedna z odwiedzanych na trasie „Podziemne Toledo”
Tak więc, od łaźni arabskich po domy żydowskie, przechodząc przez łaźnie rzymskie, tak nieznane dla niewtajemniczonych w tej materii fakty, jak **różnice w poziomie gruntu na przestrzeni wieków (Toledo stało się bardzo wysokie) * * i mówimy o problem, który miasto od zawsze miało z wodą ze względu na niemożność przeniesienia go z rzeki Tag na szczyt skalnego podłoża, na którym znajdują się domy i jak udało się go rozwiązać.
Również przez uratowany wrak można sobie wyobrazić, jak te przestrzenie wyglądały fizycznie, a Beatriz swoimi wyjaśnieniami przedstawia różne zwyczaje i zwyczaje, które muzułmanie, żydzi i chrześcijanie mieli w łazienkach: od oczyszczenia do uznania ich za miejsce spotkań w tamtych czasach.
W ten sposób, mając bardziej wyostrzone niż zwykle zmysły, aby nie dostrzec czegoś niezwykłego, gubimy się w wąskich uliczkach i zaułkach, tych, w których uciekamy przed akademikiem i urzędnikiem i gdzie wciąż możemy nas zaskakiwać. jest stylizowany na zakochać się na nowo w mieście, z którym nasza sielanka została zerwana przez tak intensywne użytkowanie.
Wszystkie informacje na temat tras, cen i rozkładów jazdy znajdziesz na stronie **Rutas de Toledo.**.
Co jeśli pozwolimy Toledo odzyskać nas?