„Pies zwany pieniędzmi” Seamusa Murphy'ego.
Oczy szeroko otwarte i notatnik w dłoni, tak to podróżuje Polly Jean Harvey lub PJ Harvey, towarzyszący fotografowi wojennemu, Seamus Murphy. Ta dwójka stworzyła idealną parę przygód podczas trzech podróży dookoła świata w różnym czasie w latach 2012-2014. Dziennikarskim, poetyckim i inspirującym rezultatem był pierwszy album piosenkarki: Projekt rozbiórki Hope Six (2016) a teraz jest ten film dokumentalny, PJ Harvey: A Dog Called Money (premiera kinowa 8 listopada), w reżyserii Murphy'ego i gdzie dowiadujemy się nieco więcej o procesie tej bardzo prawdziwej divy.
„Chcę tam pojechać i powąchać to miejsce, chcę poczuć ziemię tego miejsca” – tak powiedział PJ Harvey Seamusowi Murphy, kiedy zaczęli myśleć o swoich podróżach. Nikt nie wątpi, że piosenkarka lubi ryzykować, ale fotograf, siedmiokrotny zwycięzca World Press Photo, Potwierdził to, gdy zaproponował podróżowanie w miejsca nie zawsze otwarte dla przypadkowych turystów, a ona (prawie) się nie wahała.
Polly w Afganistanie
Kosowo i Afganistan były to pierwsze miejsca, które wybrali między nimi. Murphy znał ich bardzo dobrze. Obaj odwiedzali od lat 90., w swoich najgorszych chwilach. Właściwie to na otwarciu wystawy o jego pracy w Afganistanie w latach 1994-2007 spotkał się z Polly (jak ją pieszczotliwie nazywa).
Wtedy spontanicznie Polly, która chciała pisać wiersze, zaczęła komponować wiersze do fotoksiążki w Kosowie z końca lat 90-tych podpisany przez Murphy'ego. Wtedy muzyka powiedziała mu, że teraz chce powąchać ziemię tamtych miejsc.
Ulice Anacostia.
KOSOWO
Zostali zaproszeni do Kosowa, na Dokufest, aby pokazać krótkie filmy, które wspólnie nakręcili do poprzedniego albumu Harveya, Let England Shake. Gdy zmagania się skończyły, pozostali na tych zimnych, niegościnnych ziemiach, ale z ciepłymi ludźmi pomimo tego, co wycierpieli. „W różnych miejscach dostrzegamy wśród ludzi niezadowolenie z teraźniejszości oraz złość i żal z powodu przeszłości” wyjaśnia Murphy.
Tam Polly odkryła inny sposób podróżowania. „To była jedna z rzeczy, które najbardziej mu się podobały w tych podróżach. Jest przyzwyczajona do podróżowania z menedżerami i asystentami… może nie na wakacjach, ale podczas wyjazdów do pracy. Ale tak nie było na tych wycieczkach, w Kosowie musieliśmy spać w bardzo tanich miejscach, bo to była jedyna rzecz dostępna… a on to uwielbiał”, wspomina Murphy. „Myślę, że ponieważ Polly bardzo wcześnie stała się gwiazdą, natychmiast została niesiona, a ten film był sposobem na ucieczkę od tego”.
Kosowo.
AFGANISTAN
„W 2012 roku skontaktowałem się z Polly, aby sprawdzić, czy chce przyjechać do Kabulu. Po kilkudniowym zastanowieniu (zrozumiałe, biorąc pod uwagę cel podróży), zgodził się. Kiedy przybył, kontynuowałem pracę, jak zawsze w Afganistanie. Natknęliśmy się na sytuacje, które nas obu zainspirowały i głęboko poruszyły." pamiętajcie fotografa. W Afganistanie, z szacunku, PJ dodaje kolejne akcesorium, chustę na głowę, i udało im się dostać w miejsca, do których wcześniej nie wpuszczano kobiet.
Podobnie jak w Kosowie, podróżowali jako para klasycznych reporterów. Obserwowała, robiła notatki. Nagrywał i fotografował. Każdy z osobna, a następnie zebrali ten materiał. Murphy również na nowo nauczył się swojego zawodu. „Starałem się być bardziej spostrzegawczy w tej pracy, nie zadawać pytań” – mówi. „Jeśli podróżujesz z Polly, nie ma bezpośrednich pytań, nie przeprowadzamy z nikim wywiadu. Byliśmy towarzyszami podróży. Dużo z tego to była tylko obserwacja, pisarka robi notatki, fotografka robi zdjęcia, a potem jesteś zaskoczony tym, co wyjdzie z pracy obojga. Chodzi o to, że podróżowanie może być zaskakujące, chcesz, żeby cię zaskoczyło”. W końcu ten, który wykorzystał notatki z pamiętników Harveya jako wspólny wątek w części dokumentu.
Ruiny wojny.
„Ufamy sobie nawzajem, dlatego podróżował ze mną. To nie była praca o niej. Nie był nią zainteresowany, zadając jej bezpośrednie pytania. Bardziej chodziło o przyjrzenie się wielkiemu procesowi tworzenia albumu. Niezwykły album za to, jak to zrobił, za miejsca, do których poszliśmy. Okazja do pokazania miejsc, do których jeżdżę i pokazania ludzi nie tak, jak to się zwykle robi jako ofiary czy źli ludzie, są ludźmi, to inny kontekst, daleki od głównego nurtu oczekiwań: Afganistan równa się wojna. Tak, jest wojna, ale są wspaniali ludzie, uwielbiam te chwile”.
WASZYNGTON.
Afganistan, Kosowo… dlaczego wybrałeś Waszyngton jako trzecie i ostatnie miejsce docelowe? „To było dla mnie oczywiste”, mówi Murphy, „to potęga. Pomyśleliśmy też o Nowym Jorku, ale to było bardziej oczywiste i chcieliśmy przedstawić potęgę Zachodu… W Waszyngtonie zapadają decyzje o miejscach takich jak Afganistan czy Kosowo”. Ponadto po przeprowadzeniu pewnych badań zdali sobie sprawę, że kilka przystanków metrem od Białego Domu znajdowała się jedna z najbiedniejszych i najniebezpieczniejszych dzielnic w Stanach Zjednoczonych i na świecie: Anacostia.
Polly w Waszyngtonie.
– Zostałem napadnięty w Waszyngtonie. Uderzyli mnie w głowę… Chcieli mój aparat… Nie miałem problemów w Kosowie czy Afganistanie… To właśnie w Waszyngtonie Polly czuła się najbardziej zdenerwowana, widać to po jej twarzy, kiedy ci faceci zaczęli rapować, była bardzo zdenerwowana”. Mówi Murphy.
Ale mimo to pojechali tam pociągiem, sami, zaczęli iść główną ulicą. Najpierw wchodzą do salonu fryzjerskiego, potem do pizzerii, a właścicielka ("Turek, który stracił wszystko w Nowym Orleanie z Katriną") jest ich pierwszym przewodnikiem, zapoznaje ich z niektórymi z gangów młodzieżowych, które się tam przeprowadzają, jak Paunie, "przepełniona z pewnością siebie i charyzmą, naturalny lider."
Z tamtego czasu z tymi facetami, którzy spontanicznie rapują, nagrywają swoje dema, PJ Harvey stworzył piosenkę, która nadaje dokumentowi swoją nazwę Pies zwany pieniędzmi i to pojawiło się na jego dysku. Album, który PJ nagrał w swoim studiu w Somerset z żywą publicznością… występ sam w sobie, który Murphy również nagrał, a te obrazy przeplatają się z jego przygodami przy komponowaniu notatnik podróżny nie tylko na całym świecie, ale także w jego obrębie.
PJ Harvey i Seamus Murphy w studiu.