Dominikańska Spiżarnia
Dominikanie wstają wcześnie w rytm tambory, güiry i akordeonu, by uświetnić dzień radością. The merengue i bachata współgrają ze wspaniałymi zapachami które emanują z patelni i kotłów w kuchniach, sprawiając, że półwysepka ożywa. Ogólnie rzecz biorąc, poranny zakres jest stemplowany jakąś kreolską pieczęcią: świeże owoce, bulwy (gotowane i tłuczone) , jajka (smażone, jajecznica, gotowane) , salami ( duszone lub smażone) , świeży ser, soki i mleko , w towarzystwie światowej sławy Dominikańska kawa (patrz Rum, tytoń, kawa i kakao) . Wschodzi słońce, a potem śpiew ' plantatorzy warzyw ” (rolnicy), którzy zmotoryzowani i z „głośnikami” (głośnikami) na pełnych obrotach, rozpoczynają swoje trasy dystrybucyjne w całym kraju.
Podobnie, niektóre zeskrobują bloki lodu, aby wypełnić ich syropami i sfermentowaną jaguą i słynnym ananasem guayaos lub zimno-zimno -rodzaj granita, typowy dominikański napój – podczas gdy inni wyciągają swoje nieodparte mabíes de bejuco z mrożonych beczek lub odcinają czubki otyłych kokosów ostrą maczetą, aby wlać świeżą wodę do szklanek z lodem, czasami posypane rumem.
Jako obiad to najważniejszy posiłek dnia , duże zapasy produktów wypełniają pojazdy plantatorzy warzyw : maniok, batat, bataty i yautias , wszystko świeżo zebrane; delikatne warzywa jak banany, bakłażany, łodygi, fasolka szparagowa, kukurydza i awokado ; przyprawy i świeże zioła: Kolendra, kolendra recaito, delikatny por, pietruszka, oregano, papryka, czosnek i cebula, cytryny, kwaśna pomarańcza . Oczywiście mają też ze sobą wszelkiego rodzaju fasolę i ryż. Gospodynie domowe (lub pokojówki) wychodzą do targować ceny i ogólnie zaopatrzyć się na „dzisiaj”, ponieważ w niektórych przypadkach zapasy energii nie pozwalają na przechowywanie niektórych produktów spożywczych. Bo to, czego nie osiągnięto, lub jeśli pragnienia i możliwości są inne, wszechstronne colmado i słynne rynki są kolejną atrakcyjną opcją, ponieważ zawierają wszystko i coś więcej.
Talerz tostonów (smażony babka)
KRAJ TWORZENIA
Tak zwana dominikańska flaga dumnie powiewa przy większości stołów w Hiszpański . The Ryż, albo gotowane „białe” podawane z duszona fasola (czerwony, czarny, biały, soczewica, groch gołębi, bób), aby go zwieńczyć; lub w 'moro' (ryż gotowany z tą fasolą) będzie prawa ręka mięso (kurczak, wołowina, wieprzowina iw mniejszym stopniu koza), a czasem ryby, duszone lub smażone. Im więcej zasobów ma dom, tym flaga rośnie wraz z niektórymi smażenie (m.in. tostony bananowe, arepita z juki lub kukurydzy), świeża sałatka i od czasu do czasu plasterek awokado. są włączone zupy i kremy (krem z dyni, stary bulion z kurczaka) , ciastka i lasagne (z ryżu, dojrzałego babki lub juki, nadziewane mieloną wołowiną lub kurczakiem i serem), gulasze, locrio i wiele więcej.
Wydarzenie zwieńczy niezliczona ilość słodkich smakołyków, w tym pudding ryżowy , placki , majarete , budyń chlebowy, ten jalao , pudding , Guawa Casquitos Tak owoce w syropie r.
Danie ryżowe z fasolą
Jeśli pojawi się zarys deszczu, będzie to bez wątpienia wskazówka, że wszędzie pewnie będzie jadł sancocho . Czy on jest najsmaczniejszy gulasz w całym kraju i jeden z talerzy najbardziej reprezentatywna kuchnia kreolska . Jest dostępny za każdym rogiem i cieszy się tak samo we wszystkich regionach, chociaż istnieją jego wersje (z siedmioma mięsami, fasolą, groszkiem gołębim, a nawet owocami morza). Podstawa i metoda gotowania będą takie same: kurczak, wołowina Tak mięso wieprzowe są myte gorzka pomarańcza i doprawione czosnek, kolendra, smaczna papryka, oregano i sól . Są smażone osobno w gorącym kotle, a następnie mieszane z ich sokami i wodą, aby stworzyć wspaniałe zupa wrzenie. Do tego dodawane są kawałki maniok, banan, dynia i inne artykuły spożywcze i pozostawia się je na małym ogniu, aż każdy składnik wniesie swój wkład pod względem smaku i tekstury.
The ilość i rodzaje mięsa , dodatek fasola lub groszek gołębi i moment, w którym to nastąpi (co da sancocho bardziej kremowy lub rosołowy ) zależy od gustu osoby, która ją przygotowuje. Służy jako zupa w towarzystwie białego ryżu i plastry awokado, ćwiartki kwaśnej pomarańczy lub cytryny i ostry sos . Podczas obiadu bulwy wracają do stołu. Na ogół są gotowane i dekorowane marynowana cebula lub szczypiorek , w towarzystwie białka (salami, szynka, mięso, jajko i smażony ser) .
The tradycja trwa przez czas i widzimy, jak Wielki Tydzień i okres Wielkiego Postu. W takie święta słodka fasola są prawie obowiązkowe, a zużycie ryba wzrasta (zwłaszcza Wielki Piątek ) ; ten smażona ryba , Kreolski duszony dorsz , śledź locrio a kilku innych będzie panować w tych dniach. W czasie świąt prześcieradła (z babki, manioku lub innych bulw) ubierz stoły obok czczonych pieczeń wieprzowa w puya, chleb telera, placek z batatów, lerenes (smaczne i chrupiące bulwy ziemniaczane), chleb owocowy, sałatka rosyjska i inne przysmaki, które różnią się w zależności od domu.
Tradycyjne dominikańskie sancocho
POCZĄTKI
Wszystko, co je się na Dominikanie, jest ciekawym produktem mieszanki między lokalne, wpływy różnych kultur i ich ewolucja w czasie . Jej klimat i położenie geograficzne bardzo sprzyja obfitości. Rdzenni mieszkańcy Quisqueya Tainos, posiadali bogate i różnorodne zasoby, niektóre endemiczne, inne odziedziczone po pobliskich plemionach Antyli i karaibskich wybrzeży Ameryki Południowej, co jednocześnie zaskoczyło Okrężnica.
Według historyka Dipp Tolentino, Na późniejsze wyprawy Hiszpanie wracali z większą siłą, przynosząc ze sobą produkty, których nie ma na Karaibach: żywiec, mąka, ziarna i nasiona, warzywa i warzywa, owoce i cytrusy , mała gra i inne produkty, takie jak boczek, olej, ocet, sól, ser, rodzynki, kanaryjska trzcina cukrowa oliwki, kapary, sezam, szafran, kiełbaski i oczywiście przyszło. Wprowadzili także ziemniak , nowy dodatek, którego spotkali w Ameryce Południowej, a pomidory Tak słodkie papryczki z Meksyku.
Młody dominikanin przyjeżdża z wędkarstwa, żeby sprzedać swój połów
SMAKI AFRYKI
Do hiszpański i amerykański musisz dodać afrykańskie dziedzictwo z niewolnicy , który przywiózł do gastronomii dominikańskiej znacznie więcej niż tylko siłę roboczą. The orzeszki ziemne kongo , groszek gołębi i i on topi się przybyli z tysiącami niewolników zmuszonych do pracy na roli w rozwijającym się przemyśle trzcina i cukier. Ich stan uniemożliwiał im przewożenie czegokolwiek innego, ale zgodnie z historiami zawartymi w książce ich przewoźnicy zaopatrywali się w produkty, aby móc je następnie karmić: banan i pochrzyn, malagueta i perliczka, m.in. przyjeżdżały na kolejne wyprawy i przyjmowane były przez afrykańskich niewolników kierujących kuchnią, którzy również znaleźli podobieństwa w niektórych lokalnych produktach. Ale jego największy wkład bez wątpienia był twórczy.
Historycy pokazują, że byli ci, którzy mieszali swoje produkty i wiedzę w garnku, dzięki temu, czego nauczono się z lokalnych i hiszpańskich składników i technik, ustępując miejsca nowej przyprawie, nowej mieszance sui generis, która stała się „ kreolskie jedzenie ”. W ten sposób afrykański banan połączył się z hiszpańskim vindem i jukką Taino, najlepszym przykładem tej mieszanki kultur jest słynne dominikańskie sancocho i wiele innych potraw reprezentujących stół kreolski. Zwyczaj smażenia bulw i ich zacierania (mangú), z słodki banan (banan do kociołka), zawinięty w prześcieradle (pastele w arkuszu), „moro” z grochu gołębi lub innego zboża, lub Pokój (gulasz z kukurydzy, mięsa, gołębi z groszku, auyama i warzyw), są najlepszymi przykładami tej transkulturacji, a także technik takich jak użycie pilónu, gotowanie na parze i pieczenie w żarze popielatym.
gulasz z fasoli
Dziedzictwo grill , praktyka nauczona od Taino z ich „bucán” (drewnianym grillem używanym do pieczenia), „bukan”, który później osiadł w zachodniej części wyspy, pozostawił nas do perfekcji. Polowali na nieokiełznane bydło, wędzali mięso między drewnianymi grillami i utwardzali skóry, by handlować z grabieżcami i piratami, którzy potajemnie przybyli na wyspę po jedzenie.
Kanaryjscy imigranci sprytnie zastąpili zwykłą pszenicę kukurydzą, aby poradzić sobie z nostalgią ich potraw: gofio, dobry mesabe, fala arepa to m.in. niektóre potrawy pozostawione przez dziedzictwo kanaryjskie. W rzeczywistości podobieństwa między dwoma ich flagowymi potrawami, Gulasz kanaryjski i kreolskie sancocho , są oczywiste: podobne wersje Buliony afrykańskie na bazie babki lancetowatej i wikliny.
OD DOMPLINE DO TORTILLAS
Później ważna grupa kolonii angielskich i holenderskich Antyle i uwolnionych niewolników z amerykańskiego Południa, zwanych kokosy ”, osiedlili się na północnym wschodzie i wschodzie wyspy, wnosząc także swoje zwyczaje: piwo imbirowe zarówno ' yinjabie ’ (napój imbirowy macerowany i leżakowany przez kilka dni), angielski chleb (z bulw typu yautia), koketa (rustykalne ciasteczka kokosowe) , pierogi ( ugotowane bułeczki ze śmietaną i jajkiem lub zwykle maczane w jakimś sosie i podawane jako dodatek), służyłem (ryba z mąką kukurydzianą) , calu (zielona karaibska zupa z molondronami), Johnny Tort (z pieczonej mąki kukurydzianej) i jego potomka, ' yaniqueque ’ kreolski (z mąki pszennej i smażonej) . Te, wraz z guawaja (napój na bazie rum z jagodami z drzewa guavaberry gotowany z cynamonem i innymi przyprawami ) są jego wspaniałym dziedzictwem (m.in. praktyka gotowania ryb z kokosem), wciąż bardzo obecnym w Samana i wschód Republiki.
Wyspa zawsze była słodki” dla obcokrajowców . Po kolei przybyli Arabowie, Chińczycy i Włosi i przedstawili swoje quipes, spaghetti, ryż i wiele innych elementów, które są już częścią codziennego życia żywieniowego Dominikańczyka. The tortilla i meksykański smak zakorzeniła się, a wpływy północnoamerykańskie są również oczywiste i rosną. Po ponad pięciu wiekach gastronomia dominikańska Ma bardzo mocne smaki. . Ostatnim składnikiem, który wyróżnia Twoją kuchnię na tle innych, jest postawa „bez problemu” . Ta cnota, która od początku swojej historii pozwalała na przyjęcie z otwartymi ramionami wkładu wszystkich tych kultur, dziś jest nadal specjalna szczypta , dotyk wdzięk potraw, które z dumą prezentują Dominikanie stoły codziennie.
*Raport opublikowany w monografii Condé Nast Traveler „Republika Dominikańska”, numer 79 .
*Możesz być również zainteresowany...
- Dominikana: Karaiby bez Instagrama
- Wschodzące potęgi gastronomiczne I: Meksyk
- Wschodzące potęgi gastronomiczne II: Peru
- Wschodzące potęgi gastronomiczne III: Brazylia
- Emerging Food Powers IV: Tokio