„Ten 2021 był wyjątkowy i anormalny rok z powodu pandemii, co wpłynęło na organizację wystaw, wydarzeń i targów sztuki. Potrzeba promocji właściciela galerii istotnym powodem jest fizyczne i emocjonalne spotkanie ze sztuką naszej działalności i tego projektu w Fonteta”, przedstawia Rebeca z Nogueras Blanchard.
Jego była dobrze znana wyprzedaż dzieło Wilfredo Prieto pt do połowy pełna szklanka wody, za cenę 20 000 € (+ VAT). Jak sama nazwa wskazuje, składał się z szklanka wody do połowy pełna.
Rebecca Blanchard i Alex Nogueras.
A galeria jest miejsce spotkań i wymiany, także oszczędnym, ale przede wszystkim miejscem, w którym publiczność może bezpośrednio kontemplować walory estetyczne dzieł oraz pytaj bez wstydu, co ich martwi. Fakt, który kontrastuje po roku wystawy online, wirtualne spotkania lub rewolucja technologii NFT w sztuce cyfrowej.
To powiedziawszy, najnowszym dzisiaj jest zainaugurować zdelokalizowane przestrzenie tymczasowe, z dala od wielkich miast. I to jest doświadczenie, które ma się domagać od Fontety, które będzie otwarte do 26 września.
Wyskakująca galeria w Empordà z pracą „Despullament” (1991) Joan Brossy.
Fonteta dołącza Minorka, Palm Beach, Aspen czy Hamptons , w predyspozycji twierdzi, że letnie destynacje są nowe moje miejsce artystycznego świata. „Myślę, że to trend, który się utrzyma. Jest to model, który stawia na alternatywną formę, która uzupełnia międzynarodowe spotkania i wydarzenia wymiany, takie jak targi sztuki”, broni Rebeki, ojca Hiszpana i matki Angielki.
I kontynuuje: „Jest to znacznie spokojniejszy sposób prowadzić prawdziwy dialog z widzem, wyjść z ustalonego systemu i ponownie połączyć się z widzem. A wszystko w wiejskim otoczeniu z luźną atmosferą”.
Celem Fontety jest wprowadzenie sztuki współczesnej do zrelaksowanej wiejskiej scenerii.
Wystawa, która jest w starym i renomowanym antykwariacie skupia artystów z trzech galerii i różnych pokoleń: Joan Brossa, Hannah Collins, Anne-Lise Coste, Bernat Daviu, Enric Farrés Duran, Hernández Pijuan, Marine Hugonnier, Chema Madoz, Josep Maynou, Ana Mendieta, Jordi Mitjà, Perejaume, Wilfredo Prieto, Teresa Solar, Antoni Tàpies i Rosa Tharrats.
Odpowiada na temat zrównoważonego rozwoju w swoim sektorze: „Coraz większa świadomość odpowiedzialności muzeów za krajobraz, którego są częścią, oprócz zapewnienia dziedzictwa kulturowego, co jest jego główną misją”.
Praca Wilfredo Prieto, jednego z artystów, których prace pojawiają się w pop-upie.
„Projekt taki jak Fonteta nie wymaga podróży lotniczej ani transportu międzynarodowego. Zorganizowaliśmy rozmowy lub spacery z naszymi lokalnymi artystami i stawiamy na kolekcjonerów, którzy już lato spędzają w okolicy”, podsumowuje.
I część koncepcji Empordà „stop the cool” (zachowaj spokój), opisanej przez Józef Plain Les Hores. Chodzi o letni zwyczaj zabierania krzesła na ulicę lub na dach, gdy słońce zaczyna padać i tak baw się dobrze. Pla jest taktowny najważniejszy prozaik literatury katalońskiej i rodem z Empordà (Zmarł w Llofriu, sąsiedniej miejscowości Fonteta).
Od lewej Od lewej do prawej: Joana Roda (Bombon Projects) Àlex Nogueras (Nogueras Blanchard), Patricia de Muga i Marta de Muga (Galeria Joan Prats) oraz Rebeca Blanchard (Nogueras Blanchard).
Z Empordà, Rebeca podkreśla: „Recuit kozi z Fonteta, lody katalońskie z Enxaneta w Palafrugel, dania z Cerámica Sampere w La Bisbal, ten ryż w ogniu drewna opałowego Jordiego w Soca-Rel de Llofriu i Hotel Can Bassa de Madremanya”.
ZAPISZ SIĘ TUTAJ do naszego newslettera i otrzymuj wszystkie wiadomości od Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler