list miłosny do Hiszpanii
Jak trudno nie złościć się na ciebie tyle razy Och, jak łatwo kochać cię bardziej niż kogokolwiek. Jesteś domem, matką, na którą wpadasz w złość, nie mierząc słowa i do której uciekasz, gdy jest zły dzień. Chwalimy się Tobą, „jak Hiszpania nigdzie”, a jakże prawdziwe, Federico powiedział to już po kopnięciu Ameryki , ale też kładziemy cię na bulion, gdy tylko skręcisz za róg, bo zobaczmy, sabat był naszą rzeczą i co za wynalazek.
W takich byliśmy i nagle nadszedł 2020 rok . I bum, nagle nauczyliśmy się Cię rozumieć bez żadnych narożników, dogadać się, żyć z tobą, nawet wiedząc, że będziemy dalej się kłócić . Ale bez urazy. Dlatego Hiszpanie, już nas nie krzywdzisz.
od końca do końca, od Creus do Finisterre i od Trafalgaru do Nao . Skakanie po kałużach na ląd na Formentorze lub w Barbarii, aby wejść na Teide i zejść do Taburiente . Chcemy Cię kochać całkowicie i tego lata, cholernego lata bez piosenki, przysięgliśmy tańczyć do Ciebie, nawet jeśli to na portalu chotis.
Creus
I nie tylko. W Conde Nast Podróżnik byliśmy od tygodni śledzenie tras, aby cię nie opuścić . I nalegaliśmy, widzicie, co robi miłość, by zmienić je wszystkie w ścieżki tak brzydkie, jak te, które pojawiają się w filmy drogi, kocyka i happy endu . Albo też w kosmopistach, takich jak Cortazar, spójrz, jak donkiszotowo wybrałby La Manchę zamiast Prowansji. Musimy w Ciebie wierzyć, zgubić się w Matarraña nie myśląc o Toskanii, oderwać się od Estremadurańskiego upału w eleganckich basenach, sprawdzić, czy Sierra del Segura To szalony sad, żeglujący po Douro Azul i poświęcający mu nie walca, ale cios za ciosem, wers po wersecie.
Potrzebujemy zmiany nazwy Malibu Uruchomiona plaża zamiast mówić tyle Kalifornia nacieszyć się swoimi galicyjskimi plażami. Musimy przestać się dziwić, jeśli Asturia wyjdzie w New York Times , bo dziwne jest to, że nie wychodzi cały czas. I powiedz światu o Kantabrii: że chodzenie po Sardinero powinno być niematerialnym dziedzictwem Ludzkości, że nie ma lepszego zawrotu głowy niż Pustelnia , że jedzenie sobao na śniadanie generuje więcej endorfin niż herbata o piątej. Musimy zjeść całe Euskadi i posłuchać piosenek z Dobre życie w drodze do Donosti , odkorkować Rioja winorośl po winorośli, mówiąc Pampelunie, że Hemingway się zakochał, wypełniając Aragonię, która istnieje bardziej niż kiedykolwiek z północy na południe i nie ma nic lepszego niż przepełnienie jej, aby rozwiązać tę pustą Hiszpanię.
Geniusz w Figueres
Potrzebować graniczy z Morzem Śródziemnym, zaczynając od Dalí , zatrzymując się w Sorolla , kończący się na Picassa i licząc na paletach tysiące bluesów, które w Begur są prawie fioletowe, jak oczy Taylora, w Barcelonie zabarwiają modernizm, w Calpe pop jak guma do żucia Bofilla, w Murcji i Almerii chłoną filmowe pustynie, a w Maladze świecą espeto, aby odzwierciedlić letnie uśmiechy od Verano Azul.
Musimy przejechać do Ceuty i Melilli, napełnić się art deco i wrócić do Andaluzji z tęsknotą za Sewillą, zawsze Sewillą, żeby być szczęśliwym w Tristes Granady, zobaczyć Kordobę ubraną po dziewiątki, przetrzeć oczy w Úbedzie, bo to tak piękne To nie jest normalne, aby dotrzeć do Kadyksu, Huelvy, Atlantyku i chcieć przepłynąć to wszystko.
Potrzebujemy więcej wycieczek do Alcarrii, więcej nocy w Toledo, więcej szukania żab w Salamance, więcej Zamorano i romańskiej Palencji, więcej kaszanki w Burgos i León czekających na ciebie ze swoją, każda jeszcze katedra. Więcej Valladolid, z jego herreriańskim przerwaniem, ale z tyloma dobrymi tekstami, oh Delibes, au próg . I jeszcze więcej wsi Segovian, gdzie Víctor Erice pokazał nam, że wszędzie są duchy i że wyobraźnia jest bez wątpienia najlepsza z pocztówek.
potrzebujemy Madrytu , ostatnia z tej wyprawy ale zawsze fajna pierwsza, więc Baden-Baden w sierpniu, że w tym roku będziemy za nią tęsknić dni werbeny i lemoniady , jego dni w mieście enjaranado. Azorín, co powiedziałeś.
Potrzebujemy twoich sjest i twoich gaupas, twojej sobrasady i twojego gazpacho, twojego marmitako i twojego mojo picón. Twoja radość i twoje złe mleko, twój sarkazm i twoja dobroć. Wracasz jutro, żeby zobaczyć, czy się spotkamy, jesteś przedostatni i tyle. twój bałagan
A przede wszystkim musimy powiedzieć więcej: jak trudno z tobą rozmawiać Hiszpanie i jak łatwo cię kochać.
Wolny, jak Ana