Bibendum kończy 120 lat!
W Hiszpanii znana jest jako lalka Michelin, bo to wizerunek francuskiego producenta opon. Jego dźwięczny obraz, zbudowany z zachodzące na siebie opony, nadał swoją nazwę „spławikom” lub lorzom pulchnych, znaczenie, które od lat gromadził słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej.
Ale jego prawdziwe imię to Bibendum i urodził się we Francji 120 lat temu. Mimo starszego wieku ma już sto lat!Bibendum jest młodszy niż kiedykolwiek i jest najbardziej znanym zwierzakiem na świecie.
1 października ubiegłego roku zebrał na Times Square (Nowy Jork) tytuł „Ikony tysiąclecia”, najważniejsza nagroda w tej branży, przyznawana przez Tydzień Reklamy, skupiający światowych liderów marketingu, reklamy i brandingu.
Jednak Bibendum był już przyzwyczajony do otrzymywania światowego uznania. Z przełomem wieków, w połowie 2000 roku została wybrana przez Financial Times jako „najlepsza ikona marki wszechczasów”.
1900 plakat
OD MAPY DO OSKAR
Oprócz tak prestiżowych nagród, od 1900 roku jest symbolem bezpieczeństwa podróży i ruchu drogowego poprzez mapy i najsłynniejsze przewodniki turystyczne i gastronomiczne na świecie, przewodniki Michelin.
Bibendum zagrał w komiksach, witrynach sklepowych, znaczkach, plakatach, pocztówkach, breloczkach, szpilkach, kalendarzach, grach karcianych i **nawet na rondzie w Jerez de la Frontera,** przy wyjeździe z toru, na którym mruga do motocyklistów całego świata.
Pojawił się w Asterix in Helvetia, w wersji angielskiej był sprzedawcą wozów, a nawet zdobył Oscara w 2010 roku z logorama francuski animowany film krótkometrażowy, w którym był bohaterem walczącym ze złym Ronaldem McDonaldem.
Nie zapominając, że od dziesięcioleci tak było figurant wielu ciężarówek na całym świecie.
Bibendum w 1905 przez O'Galop
Pochodzenie
Historia tej nieśmiertelnej ikony rozpoczęła się pewnego dnia w 1894 roku podczas Wystawa Światowa w Lyonie (Francja). Tego dnia bracia Edwarda i Andrzeja Michelin, którzy stworzyli swoją firmę kilka lat wcześniej, z wielką wyobraźnią patrzyli na stos opon zdobiący wejście na ich stoisko i widzieli mężczyznę.
Cztery lata później, w 1898 roku, André poznał rysownika reklamowego Marius Rossillon, który sygnował swoje prace jako O'Galop. Na przełomie XIX i XX wieku w reklamie zawsze używano rysunków. Tak więc fotografia była w powijakach, nie pozwalała na zbytnią kreatywność i była bardzo droga.
O'Galop wpadł na pomysł, odrzucony przez monachijski browar, pulchnej postaci unoszącej kufel piwa pod hasłem Horacego „nunc est Bibendum”, co oznacza coś w rodzaju „czas pić”. Postać zastąpiła idea Michelin, tors mężczyzny zrobiony z ułożonych opon, że był biały, bo w tym czasie gumki sprzedawano w papierach tego koloru.
Pomysł braci Michelin
Postać utożsamiano z potentatem końca XIX wieku, jedynymi, których stać było na luksus posiadania samochodu, z lornetami i cygarami. dzisiaj wystarczy politycznie niepoprawne.
Michelin wznosi toast na swoich pierwszych plakatach szklanką pełną potłuczonego szkła i darmowym tłumaczeniem frazy Horacio: „Za zdrowie. Opony Michelin pożerają przeszkody”. Narodziła się gwiazda.
Ludzie zaczęli odnosić się do niego krzykliwym łacińskim słowem na górze plakatu. Potwierdzenie odbyło się na torze, kiedy kiedy przybył André Michelin, pilot powitał go okrzykiem „Nadchodzi Bibendum”.
Bibendum z pełną prędkością
EWOLUCJA
W następnych latach ten plakat był nadal używany, z różnymi odmianami oraz z wprowadzeniem na rynek nowego produktu Michelin, ale aż 10 lat później, w 1899 roku, nie ukazał się drukiem w gazecie.
Bibendum ewoluowało, podczas gdy bracia Michelin, mając świetną komercyjną wizję, wykorzystali ją do maksimum we wszelkiego rodzaju przekazach reklamowych, przewyższając markę i stając się symbolem szybko modernizującego się świata.
W 1901 roku pojawia się pierwszy rysunek z nogami, a w 1910 jest już znany na świecie dzięki swojej obecności we wszystkich wyścigach samochodowych tamtych czasów.
W 1916 dociera do reklam w Stanach Zjednoczonych i w latach 20. rzucił palenie i pojawił się w ruchu. Na rysunkach bardziej stylizowany Bibendum biegnie obok opony.
Bibendum w 1913 r.
WIZERUNEK GASTRONOMII
W latach 60. jego popularność gwałtownie rośnie i to nie tylko dlatego, że w tamtej dekadzie zaczął pojawiać się na froncie ciężarówek. W 1900 roku, wraz z początkiem nowego stulecia, bracia Michelin zaczęli publikować serię map i przewodników, które w tamtym czasie rozprowadzali wśród swoich nielicznych klientów.
Bycie kierowcą w Europie na początku XX wieku było przygodą, bardziej skomplikowane niż pójście teraz w Himalaje. Nieliczne i złe drogi, mało stacji benzynowych i ukrytych warsztatów, przewodnicy stali się niezbędnym narzędziem przetrwania, ponieważ zawierali również miejsca do jedzenia lub spania podczas nieustraszonych wycieczek.
Bibendum był obrazem pierwszego przewodnika, rozpoczęła się w 1900 roku we Francji i 10 lat po Hiszpanii i pozostała tak do tej pory, kiedy już istnieją 23 edycje roczne.
W latach 20. przewodniki Michelin przybierały formę, którą znamy dzisiaj. Została założona liczba gwiazdek restauracji a zasady zostały ustalone, aby nagradzać zakłady.
Czterdzieści lat później, wraz z boomem podróżniczym lat 60., przewodniki stały się jeszcze jednym elementem samochodów. Dziś łączą format papierowy z cyfrowym, ale ich funkcja pozostaje taka sama… pomagając kierowcom.
Pierwszy przewodnik Michelin w Hiszpanii (1910)