Panoramiczny widok na Monako
We wczesnych latach XX wieku kiedy wyścigi samochodowe były sprawą kierowców dżentelmenów, czyli jedynych, którzy mogli kupić samochód, większość torów była miejska.
Ulice ** Madrytu , Barcelony , Hawany , Buenos Aires , Le Mans czy Monzy ** były torem, na którym nieustraszeni piloci co niedzielę ryzykowali życiem.
Tylko jeden z historycznych torów ulicznych Formuły 1 przetrwał w eksploatacji, Monako (Monte Carlo). Jednomiejscowe samochody ryczą wąskimi uliczkami centrum księstwa, gdzie przez resztę roku można zobaczyć Rolls Royce'a, Ferrari, Bentleya czy Maserati zamożnych mieszkańców tego maleńkiego kraju.
Stirling Moss prowadzący Maserati 250F w 1956 r
Geneza tego Grand Prix sięga 1929 roku i była to inicjatywa Automobile Club de Monaco i jego generalnego komisarza, Antoniego Noghesa.
Pierwsza próba została odrzucona przez to, co jest obecnie znane jako Międzynarodowa Federacja Samochodowa (FIA), ponieważ zgłosiło wyścig, który wyszedł poza małe terytorium, więc stworzyli tor dosłownie wykorzystując ulice jedynego miasta w kraju, Monako.
Co mogło być wtedy trochę zabawne, bo pierwszy zwycięzca, Bugatti, jechał ze średnią prędkością 80 km/h, dziś jest to wyjątkowe widowisko, w którym przepych, luksus i Lazurowe Wybrzeże mieszają się z szybkością, zapachem hamulców i spalonej gumy.
Tradycyjnie Grand Prix F1 Monako odbywało się w Dniu Wniebowstąpienia, w maju, ale ostatnio ze względów logistycznych i kalendarzowych odbyło się ono w dniu zbliżonym do tego święta. W tym roku będzie to 24, 26 i 27.
Nieżyjący już Ayrton Senna jeżdżący po torze ulicznym w Monako
SZCZEGÓLNA KARIERA
To Grand Prix jest pełne osobliwości, na przykład wolne treningi odbywają się w czwartek zamiast w piątek, a wyścig ma tylko 270 km zamiast zwykłych 300.
A organizatorzy nie wnoszą opłaty za udział w Mistrzostwach Świata, teoretycznie ze względu na jego historyczny charakter (Monako jest gospodarzem F1 nieprzerwanie od 1955), ale być może również wpływ mają dobre warunki podatkowe oferowane przez Księstwo wielu bohaterom Cyrku F1.
Tam też po raz pierwszy, w 1933 roku, ustalono kolejność startów na podstawie czasów kwalifikacyjnych. Do tej pory odbywało się to poprzez loterię. Ma najwolniejszy zakręt w mistrzostwach, zarządza się nim z prędkością 50 km/h, co nazywa się krzywą Loewsa, chociaż jest naprzeciwko hotelu Faimont.
To ostatni zakręt przed wejściem do tunelu nad hotelem. I chyba najbardziej niezwykłą rzeczą jest to, że wyprzedzanie jest prawie niemożliwe.
Każdy parzysty rok jest również obchodzony na kilka dni przed Historyczne Grand Prix Monako, w tym roku będzie to od 11 do 13 maja. Test, w którym pojazdy zabytkowe należą do różnych kategorii a to służy do sprawdzenia, czy wszystko jest idealne dla F1.
Krzywa Loews jest najwolniejsza w mistrzostwach i jest zarządzana z prędkością 50 km/h
TRANSFORMACJA MIEJSKA
Podczas Grand Prix Monako przechodzi radykalną transformację. Ulice są otoczone płotami i barierkami, drogi prowadzące na tor są wycinane, stoiska są ustawiane, a wszystkie ceny rosną do stratosfery.
Start, meta i główna prosta znajdują się na Boulevard Albert I, naprzeciwko starego portu lub Port Hercule, gdzie w dni wyścigów Zacumowane są najbardziej luksusowe jachty na świecie, z których widać część trasy.
Na tym bulwarze również znajdują się boksy i podium, ale ponieważ jest to wąska droga i nie ma innego miejsca niż ustawienie wszystkiego w jednej linii, zwycięzca musi trochę przebiec, aby odebrać nagrodę.
Jachty kontra Stań na Grand Prix Monako
Jeśli chcemy odtworzyć trasę wyścigu musimy zrobić zakręt nad Santa Devota, mała kaplica pod skałą, która wita patrona Księstwa. Na tej krzywej od kilku lat zdarzają się spektakularne wypadki.
Bardzo blisko tutaj, na Rue Grimaldi, znajduje się oficjalny sklep Automobile Club de Monaco, obowiązkowa wizyta dla miłośników samochodów i pod numerem 15 tej samej rue, Boutique Formule 1, specjalizująca się w miniaturowych samochodach.
Casino de Monaco, gdzie znajduje się krzywa Massenet
DO KASYNA
Następnie tor wspina się wzdłuż Avenue d'Ostende i Avenue de Monte Carlo w kierunku Plaza del Casino, gdzie trzeba śledzić krzywa Massenet, która jest wykonywana przy pełnym otwarciu przepustnicy, a samochody ocierają się o poręcze.
W pobliżu znajdują się sklepy najbardziej luksusowych marek, w Jardines del Casino, przed balkonem z widokiem na morze. Po kilku obrotach, aby ominąć plac, stoimy przed zakrętem podjazdu Fairmont, trudnym do narysowania szpilką do włosów.
Jeszcze kilka zakrętów i wchodzimy do tunelu, który łagodnym zejściem prowadzi nas do portu. Quai des Etats Unis graniczy z morzem i miejscem do cumowania, omijając miejski basen, który skradł swoją przestrzeń morzu, i skręca ostro w prawo, aby ponownie skierować się w stronę głównej prostej.
Kierowcy F1 robią ten kurs 78 razy i osiągnij prędkość maksymalną do 295km/h
René Dreyfus za kierownicą swojego Maserati
Podjazdy, zjazdy, serpentyny i spektakularne widoki przewodzą tym z nas, którym nie zależy na szybkości. Na całej trasie można zobaczyć dziury w asfalcie, na których można zasadzić słupki ogrodzenia, które wyznaczają te, które w dni wyścigowe stają się torem.
Poza sezonem wyścigowym w styczniu obchodzony jest również w Rajd Monte Carlo, podczas których oferta hotelu jest w bardziej przystępnych cenach.
W Monako jest wiele hoteli na każdy gust, ale dwie dobre rekomendacje to Columbus Monte-Carlo, który został zainaugurowany w 2001 roku przez kierowcę F1 David Coulthard i który ma wspaniałe widoki, lub hotel Monte-Carlo Bay, również z widokiem na morze i? z ogromnym basenem z białym piaszczystym dnem, bo w tym małym kraju też nie ma plaż.
Michael Schumacher za kierownicą bolidu Formuły 1
LITERATURA PRZY 300 KM/H
Ja zabije, wieloaspektowego włoskiego autora Giorgio Faletti, zaczyna się od kilku morderstw w Grand Prix Monte Carlo F1 i rozwija się szybkie śledztwo w Monako i okolicach.
Wycieczka do centrum Formuły 1, Carlos Miquel, to zbiór anegdot dla pasjonatów, ciekawskich i in Grand Prix Biegacz, Hansa Ruescha, który był kierowcą od lat 30. do 50. XX wieku, kierowca opowiada swoje życie z czasów, gdy wszystkie F1 ścigały się na torach ulicznych.
Możesz jeździć na nim przez cały rok (z wyjątkiem dni wyścigowych)
Morze i asfalt czekają na Ciebie w Montecarlo!