W połowie drogi między Madrytem a Badajoz znajduje się Rezerwat Biosfery La Siberia
Jest miejsce, w którym Estremadura odchodzi od utartych schematów, by stać się środowiskiem o wyjątkowych walorach przyrodniczych, ze spektakularnym dziedzictwem kulturowym i gastronomią, która nieustannie zaskakuje. Syberyjski Rezerwat Biosfery to Estremadura, ale tak jak nigdy sobie tego nie wyobrażałeś.
Prawie w połowie drogi między Madrytem a Badajoz rozciąga się obszar łąk, zbiorników wodnych i gór; dębów, skalnych zamków i miasteczek przesiąkniętych historią. To ziemie Rezerwatu Biosfery La Siberia, obszar o niezwykłych walorach przyrodniczych, który jest nieustannym zaskoczeniem dla podróżnika.
Obszar o niezwykłych walorach przyrodniczych będący nieustannym zaskoczeniem dla podróżnika
Ponieważ w Na Syberii można się tylko spodziewać nieoczekiwanego. Tutaj zmieniający się krajobraz, zdolny do przekształcenia się w ciągu kilku kilometrów, przenosząc cię z gór na równiny, z miast z historią do odizolowanych wiosek, zahaczy cię kilometr po kilometrze, zakręt za zakrętem każdej z jego dróg; przekonując Cię na każdym kroku, że przechodzisz przez miejsce, które nie przypomina żadnego innego.
Tutaj, na terenie rezerwatu biosfery, zbiegają się dwa światy. Na północy góry Toledo, na południu ogromne równiny Guadiana. A w środku, wchodząc jak klin do Kastylii-La Manchy, region, który dodaje elementy tych krajobrazów, aby ukształtować charakter, który odróżnia go od innych regionów.
ZIELONY I NIEBIESKI
To kolory, które dominują w syberyjskim krajobrazie, te, które definiują wartości, które przyniosły mu uznanie jako rezerwat biosfery, terytorium o szczególnie dobrze zachowanych walorach przyrodniczych, w którym podążają za sobą zbiorniki wodne, pastwiska, góry i pola uprawne usiane małymi miasteczkami.
Zielony, bo w dużej części rezerwatu króluje las. Wystarczy wspiąć się na jedno ze wzgórz, wspiąć się na punkty widokowe i zamki wybudowane na szczytach, aby przekonać się, na ile to prawda.
Zieleń i błękit to kolory, które dominują w syberyjskim krajobrazie
Niebieski, ponieważ Badajoz jest prowincją śródlądową z największą liczbą kilometrów linii brzegowej, w tym przypadku słodkim wybrzeżem. A La Syberia z rzeką Guadiana i jej pięcioma zbiornikami ma z tym wiele wspólnego.
Terytorium rezerwatu to nieskończona sukcesja małych mórz śródlądowych z wyspami, przylądkami i zatokami gdzie plaża, sporty wodne i restauracje, z których można podziwiać zachód słońca odbijający się w wodzie, znajdują idealną lokalizację. Pływanie, kurs żeglarski, a potem koktajl w barze przy brzegu, choć 400 km od morza? W La Syberii wszystko jest możliwe.
NIESKOŃCZONY LAS
W miarę zbliżania się do gór łąki równiny stopniowo się zacieśniają, dzieląc przestrzeń z różami i pachnącymi roślinami. Drzewa oliwne i owocowe pozostają w tyle, podczas gdy doliny są zamknięte przez roślinność, gdy wznoszą się przez góry. Krajobraz zmienia się niemal na każdym kroku.
To idealne miejsce na odkryj prehistoryczne osady lub pięciotysięczne dolmeny poprzez szlaki turystyczne. Od Castro del Muro, w pobliżu Helechosa de Los Montes, do malowideł jaskiniowych La Panda, w Herrera del Duque, a stamtąd do Cerro de La Barca lub imponującego miejsca Lacimurga, przemierzając tysiące lat historii na każdym szlaku.
Krajobraz zmienia się z każdym krokiem
Chociaż klejnot w koronie jest dolmen Valdecaballeros, wyjątkowy megalityczny tholos, który umożliwia również prowadzenie działań archeoastronomicznych.
Las kryje jednak wiele innych niespodzianek w Syberyjskim Rezerwacie Biosfery. Odkrywają go ci, którzy wchodzą do niego pod koniec lata, aby cieszyć się wyjątkowym pokazem: ryk jelenia. Ale też kto kroczy jego ścieżkami jesienią do polowanie na dzikie grzyby , kto wybiera jeden z wiele tras MTB lub kto podróżuje spokojnie ścieżkami szlak pielgrzymkowy do Guadalupe, Collado de los Alguaciles lub Sendero de La Muela, w sercu regionalnego rezerwatu łowieckiego Cíjara.
A może już wiosną, kto? wędrować bez celu, identyfikując dzikie rośliny, które kiedyś wyleczyły i zaspokoiły głód, sposób na podejście do przeszłości regionu poprzez jego charakter.
Lasy, które docierają do bram miasta takie jak Helechosa de los Montes, Villarta de los Montes czy Fuenlabrada de los Montes; które wspinają się po zboczach, które trzymają się skał, nad którymi przelatują sępy, orły i jastrzębie stają się wyjątkowymi scenariuszami obserwacji ptaków.
Klejnotem w koronie jest dolmen Valdecaballeros, wyjątkowy megalityczny tholos
NAJBARDZIEJ PRZYJAZNA SYBERIA
Nie wszystko to jednak niekończące się krajobrazy, zagubione w horyzoncie perspektywy i nieskończone horyzonty. Rezerwat biosfery to także miejsce do życia. To jest właśnie jedna z wielkich wartości tej figury ochronnej: umiejętność łączenia wartości przyrodniczych i zrównoważonego działania człowieka z poszanowaniem ekosystemu.
To coś, co podróżnik odkrywa podczas przejazdu Fuenlabrada de los Montes, gdzie miód od wieków jest źródłem pracy, ale także kultury. Albo gdy spaceruje po ulicach takich miejsc jak Puebla de Alcocer, Villarta de los Montes czy Tamurejo, poświęcając się pracy w polu.
To spokojne miasteczka, gdzie codzienność współistnieje z niezwykłością, z zamkami, takimi jak Herrera del Duque, z klasztorami, takimi jak La Visitación w Puebla de Alcocer lub kościołami, takimi jak Altagracias w Helechosa. Miejsca, w których bez pośpiechu można sobie odpuścić, by na każdym kroku chłonąć atmosferę.
Miejsca, w których można odkryć place, zakamarki, w których wydaje się, że skrystalizowała się historia; kapliczki, zaułki, perspektywy, które nagle otwierają się na las, na zamek na szczycie lub na zalew. Niespodzianka może być tuż za rogiem.
Wioski Rezerwatu Biosfery La Siberia to także miejsce, w którym można się zanurzyć wyjątkowa gastronomia, w potrawach o nazwach, które rozbrzmiewają starożytnymi echami, opracowania, które nie są znane zaledwie kilka kilometrów dalej. Specjały, które od czasu do czasu można odkryć w jednym mieście.
Kuchnia myśliwska to królowa. Nie mogło być inaczej w miejscu, które tak oddycha naturą. Gulasze, gulasze i suszone mięso współistnieją, w menu jadłodajni, z przepisami takimi jak eskarapusze rybie Peloche, jedno danie. Albo wędliny, które można spróbować np. w Herrerze.
Spokojne miasteczka, gdzie codzienność współistnieje z niezwykłością
Poszukajmy ser Castilblanco, cytowane już ponad sto lat temu wśród najsłynniejszych w Hiszpanii i odkrywać Zupy syberyjskie: pomidorowe, syberyjskie ajoblanco. Lub odkryj, dlaczego migas jest tutaj czymś wyjątkowym.
I musisz w końcu zostawić miejsce na słodycze, jedno z wielkich bogactw kulturowych rezerwatu; książka kucharska, która dostosowuje się do roku i zmienia się wraz z porami roku ze słodyczami, które są powiązane z imprezami i które są przekazywane z pokolenia na pokolenie z czasów, o których pamięć nie jest już zachowana.
Candelilla, chaquetías, bodigos, sepulturas, jointy, migdały, ogonki z cukinii… Nazwy, które przywołują inne czasy i które potrafiły utrzymać przy życiu tradycję, która ma swoje korzenie w wielokulturowej przeszłości, w miastach, które przecinały obszar tranzytowy lub osiedlały się w nim, aby przyczynić się do ich kultury.
Syberyjski Rezerwat Biosfery to znacznie więcej niż przyroda. Jest to terytorium o fascynującej kulturze, w którym nie ma pośpiechu ani przeludnienia; przestrzeń, która odbiega od klisz osobowością, potrafi zaskakiwać pejzażami, zabytkami i smakami. To świat na małą skalę, miejsce zakotwiczone w zaskoczeniu, które na zawsze zostaje z tymi, którzy przez niego przechodzą, aby przypomnieć im, że nieoczekiwane miejsca wciąż istnieją i że są tam bliżej niż sobie wyobrażamy.