Odłączenie w środku natury
Pomiędzy bagnami, które tamują wody rzeki Guadiana rozciąga się w prowincji Badajoz Ekstremalna Syberia, który dumnie broni swojej kandydatury na Rezerwat biosfery przyznane przez UNESCO na podstawie lasy liściaste, długie łąki, liczna dzika fauna i mocna lokalna kuchnia.
DZIEŃ 1: SKARAPUSZE, BERREA I TAŃCE REGIONALNE
Mówią, że możliwe jest, że anonimowość i trudności w komunikacji, jakie odczuwał region w tamtych czasach, przyniosły mu nomenklaturę Syberia Extremeña. Prawda jest taka, że my posadziliśmy w zaledwie dwie i pół godziny samochodem z Madrytu przy N-502, którą jedziemy z A-5 na wysokości Talavera de la Reina.
Nasza baza operacyjna jest w książę kowal, w pobliżu zbiornika García de Sola. Mamy zakwaterowanie w ** La Huerta de los Nogales, ** a bukolika Chatka na peryferiach, o które dbają szczegółowo Lourdes i Carlos, na tyle blisko, że z miasta można dojść w 5 minut i na tyle daleko, by na środku pola, otoczony gajami oliwnymi u podnóża góry.
W krótkim czasie odkryliśmy słynną gastronomię Estremadury z popołudniową przekąską, opartą na miodowych słodyczach i orzechach z różnych syberyjskich miasteczek: jointy, canelillas, pączki z żółtkiem, ogonki z cukinii, miodowe kwiaty, bodigo, chaquetías...
Zachowaj spokój i pozwól, aby pojawiła się rodzima fauna
Po małej paradzie rozpoznawczej przez centrum Herrery przenieśliśmy się do dzielnicy Peloche. Od ponad trzech stuleci świętują co roku 17 stycznia kult San Antón z tańcem jego „tancerzy”, do uroczystego gitarowego rytmu.
Mogą to tańczyć tylko na ulicy w dzień świętego, musimy więc zadowolić się obejrzeniem próby w miejskich placówkach. Najbardziej urzekające jest zobaczenie czułości, z jaką kobiety ubierają swoich mężczyzn garnitur regionalny, gdzie białą koszulę i kamizelkę zdobią wszelkiego rodzaju chusteczki, goździki i kokardki.
Na koniec wracamy do przekąski opartej na escarapuche, typowa syberyjska potrawa, w której mięso lub ryba piecze się, a następnie maceruje godzinami w ocet matki (niefiltrowane) i podawać na zimno jako sałatkę z pomidorem i cebulą. komplement marynowany panierowany kurczak i stawy.
Tancerze ćwiczą swój taniec
Ale bez wątpienia to, co sprawia, że Peloche jest najbardziej znane, to plaża, że nad brzegiem zbiornika García de Sola aspiruje do uzyskania niebieskiej flagi. Przyjechaliśmy na czas, aby zobaczyć bezcenne? zachód słońca na jego wodach, podczas gdy my słuchamy ryku z ** La Barca del Tío Vito, ** baru na plaży, który otwiera się latem i w weekendy.
Ledwie byliśmy głodni, ale wiedzieliśmy, po co przyjeżdżamy, więc przygotowaliśmy się na kolację w salonie innego pobliskiego baru na plaży: **El Espolón,** tuż przy plaży. Otwieramy z deska serów z owiec merynosów, koziego verata i krowiego w towarzystwie smażone migdały, pigwa, czerwone owoce i marynowana cebula.
Kontynuujemy wybór kiełbasek syberyjskich, krokietów borowikowych, chrupiące warzywa skąpane w miodzie i słynny escarapuche wieprzowy.
Sprawa kończy się na dorsz konfitowany i kotlety jagnięce, wszystko popijane Pago de Casasolas, czerwienią wyprodukowaną w Castilblanco, która będzie nam towarzyszyć przez całą podróż. Gloria, typowy słodki trunek tego regionu, Będzie starał się ułatwić nam trawienie przed pójściem spać.
Krajobraz tego regionu Badajoz sprawi, że zaniemówisz
DZIEŃ 2: SAFARIS, ŁODZIE I GWIAZDY
Budzimy się niezbyt głodni, więc po lekkim śniadaniu spalić kalorie na górze. Z tego samego wiejskiego domu kierujemy się trasą przez zacieniony obszar Herrery w kierunku Zamek Herrera del Duque (obecnie na odwyku).
Półgodzinny spacer odpowiedni dla wszystkich odbiorców, który nagradza swój cel panoramiczne widoki na okolicę i średniowieczne mury twierdzy. Tam odbierają nas członkowie **Transiberiana 4x4,** stowarzyszenia zajmującego się organizacją Trasy 4x4 wzdłuż leśnych ścieżek które przecinają Syberię Extremeña.
The Doliny pocieszenia które otaczają Herrerę nagle stają się wszystkim fotograficzne safari. Między jego sosny, chaparros, dęby ostrolistne i eukaliptusy nieprzerwanie obserwujemy liczne okazy jelenie, daniele i muflony (dzikie owce) . Bardziej nieuchwytne są dziki , choć można też jednego złowić.
Przybywając w pobliżu Fuenlabrada gór roślinność staje się pastwiskami drzew oliwnych, a fauna w stadach kóz i krów. Miasto ma na swoim koncie Otwarcie Młyna, teren rekreacyjny z naturalny basen, miejsca piknikowe, grille (na zimne miesiące) i pergole, aby cieszyć się rodzinnym dniem na łonie natury.
Canelillas: upadek
Po małym pikniku z serem i wędlinami na lunch z chlebem z pieca opalanego drewnem Herrera, udaliśmy się w górę Kanada Real Segovia. Po drodze zauważyliśmy mały odcinek meryn, gdzie trasterminancia (krótka odmiana transhumancji) obchodzona jest 17 listopada. Zatrzymaliśmy się na chwilę, aby sfotografować pomnik Reyesa Abadesa Syberyjki w Garbayuela.
Kontynuujemy do Tamurejo, i po obejrzeniu panoram oferowanych przez punkty widokowe Morro, dieta syberyjska wciąż opiera się na krokiety criadillas (pieczarki o smaku podobnym do borowików), biały czosnek (zawsze w towarzystwie omleta ziemniaczanego), kotlety jagnięce i domowy gulasz, tak jak pasterze czynili w swoim czasie. wszystko zwieńczone kawa, kwiaty i bodigo.
Dając dziwne skinienie, kierujemy się na obrzeża król portu, w pobliżu zapory, która zatrzymuje wody Zbiornik Cijara. Tam odbiera nas zespół **Birding Siberia,** firma specjalizująca się w ekoturystyka, przeprawić się przez jego rozległe wody w łódź.
Podróż spędza się na szukaniu jeleń przez lornetkę, aby stanąć przed imponującym Paprociowa Ściana Gór obserwować sępy , aby zakończyć naszą wycieczkę w strefie rekreacyjnej znanej jako Łódź.
Gdziekolwiek spojrzysz: Mama Natura
Stamtąd jedziemy samochodem do Centrum Tłumaczeń Cíjara, położony na obrzeżach Helechosa. Po drodze zatrzymaliśmy się ponownie, aby posłuchać ryk, z jeleniem przyzwyczajonym do obecności człowieka zaledwie kilka metrów od drogi.
W centrum znajdują się różne sale z ciekawą stała ekspozycja na temat rodzimej fauny i flory i więcej niż przyjemny taras na górze.
Ale bez wątpienia najciekawszą rzeczą jest jego Niebiański punkt widokowy La Syberii, która włącza się automatycznie o godzinie 22:00, aby wskazać pozycję gwiazdozbiorów letnich i zimowych.
Zamek Alcocer
Noc zamienia się w magiczny wieczór z rąk Gabina, szefa ośrodka „astroturystyki” Między dębami a gwiazdami, który uczy nas swoim teleskopem i wskaźnikiem laserowym planety i konstelacje na niebie wolnym od zanieczyszczenia światłem.
Kolacja stara się być lekka, z kilkoma Piwa rzemieślnicze La Siberia w towarzystwie różnych tapas na bazie pasztetów, kaszanki (ziemniaczanej i jarmułkowej) oraz kiełbasek z jelenia, dziczyzny i dzika.
Nocujemy w uprzywilejowanym środowisku, gdzie Domy Cijara, które w obrębie jednoznacznego Rezerwatu Regionalnego oferują najnowocześniejsze miejsca noclegowe zlokalizowane w środku lasu, w otoczeniu sosnowych lasów, zwierząt i ciszy.
La Siberia Extremadura, kandydat do Rezerwatu Biosfery
DZIEŃ 3: JELENIE, SĘPY I PRODUKTY LOKALNE
Śniadanie jedliśmy na terenach piknikowych przyczepionych do domków otoczonych zapachem sosny i świeżym powietrzem. Rano spędziliśmy na zwiedzaniu ponownie w 4x4 Rezerwat regionalny Cíjara na odcinku łączącym Helechosa de los Montes z Herrera del Duque.
Droga jest publiczna, a także stała, dzięki czemu można ją przekroczyć dowolnym pojazdem. Wychodzą na spotkanie z nami ponownie jeleń i daniele (trzeba mieć gotowy aparat, uciekną, jak tylko usłyszą samochód) i sporo sępy że znaleźli coś do splądrowania.
Po powrocie do Herrery forteca wieńcząca górę przybiera upiorny wygląd dzięki mgle. kawa w Pastorzy, w samym sercu promenady La Palmera, a zaopatrzenie **lokalnych produktów (miód, migdały, muffinki i nagrobki Herrera)** sprawia, że jesteśmy gotowi do rozpoczęcia powrotu.
Przy odrobinie szczęścia (to rozstrzygnie się w 2019 roku), następnym razem, gdy odwiedzimy Syberię Estremadura, będzie to Rezerwat Biosfery.
Herrera del Duque, w pobliżu zbiornika García de Sola