– Chcesz umrzeć? – pyta. Ione (Patricia Lopez Arnaiz) a Mateusz (Ksawery Król) w Szczyt (Wydanie kinowe 25 marca). "Nie chcę żyć". Odpowiada, przekonany, z prawdziwym uśmiechem, ale wciąż tęskni za resztą z nas.
Szczyt narodził się jako próba: Ibon Cormenzana, reżyser i współscenarzysta (wraz z Nereą Castro), za wyjaśnienie wrażeń, jakie odczuwał on, „fan górskiego świata”, gdy zdobywał szczyt. „Miałem chwile kontaktu z życiem, poczucia, że wszystko rozumiesz, a ja złapałem bakcyla próbując to przekazać w filmie” – mówi tuż przed premierą filmu w Festiwal w Maladze.
Javier Rey próbuje dotrzeć do „szczytu”.
Tak stworzył Mateo, swojego bohatera, „postać, która chce żyć, jak rozumiem, zdarza się to wszystkim alpinistom, ale przeżył on wielką traumę, a jego sposobem na pokonanie tego jest postawienie sobie prawie niemożliwego wyzwania: wspiąć się na Annapurnę, jedna z najniebezpieczniejszych gór na świecie.
Mateo wyjeżdża do Nepalu nawet zimą, co utrudnia jego wyczyn. Nie jest też najbardziej doświadczonym wspinaczem, ale Ma pragnienie, obietnicę dotrzymania i traumę do przezwyciężenia. Annapurna jest jego szczególną górą, aby pokonać cały ciężar, który niesie.
„Góra jest metaforą, Nie trzeba uprawiać wspinaczki górskiej, aby spróbować przezwyciężyć traumy, zwolnienia, pożegnania, zdrowie, romanse…” – wyjaśnia Javier Rey. „Człowiek zawsze dąży do przodu, dzieje się tak, że czasami góra zbyt wysoka pojawia się przed tobą, ale kiedy dotrzesz na szczyt, poczujesz, że zaczynasz nowe życie, nowy świt, To właśnie bohaterowie próbują powiedzieć: chcę żyć”.
Rey i Patricia López Arnaiz w schronie.
W UMYŚLE GÓRALNIKA
Mimo to, dla tych, którzy nie lubią gór i wysokości, zrozumienie logiki stojącej za tym, co zamierza Mateo, jest skomplikowane. „Rozumiem, że ludziom, którzy nie uprawiają gór, trudno jest zrozumieć”, Cormenza akceptuje. „Bardziej dostrzegasz niebezpieczeństwo, myślisz, że ci ludzie chcą umrzeć, że ryzykują życiem i to nie ma sensu. Ale tak na prawdę, Widzę ich jako kogoś, kto ściska chwilę i kto cieszy się esencją życia z najsubtelniejszymi i najdrobniejszymi rzeczami, Myślą chwilą, a nie przyszłością. Robią coś, co zbliżając ich do śmierci, znacznie bardziej łączy ich z życiem”.
Javier Rey i Patricia López Arnaiz otrzymali porady i szkolenie alpinistów Jordiego Tosasa. Trenowali, czytali wszystko, co mogli i przygotowywali się do sesji, która wcale nie była łatwa. "Myślę, że to jest najbardziej wymagający film, jaki miałem do zrobienia na wiele sposobów. spotyka się fizyczne, klimatyczne, emocjonalne… bo w tym filmie wszystko jest na granicy”, przyznaje Rey.
Definicja bardzo trudnego strzelania.
TOP W PIRENEJACH
Plan zawsze zakładał nakręcenie przynajmniej części filmu w samej Annapurnie, wyjazd do Nepalu, ale pandemia temu uniemożliwiła. Magia kina (wykorzystywanie obrazów z innych filmów, archiwów) nie sprawia, że za nią tęsknimy. Tak Pireneje oni pomagają.
„Toczyliśmy się po rejon Benasque, Cerler, Aneto a także jakiś obszar Francji – mówi reżyser. byli tam w styczniu i lutym 2021 r., gdy jest więcej śniegu, gdy jest zimniej, a warunki mogłyby być bardziej zbliżone do warunków panujących na wielkiej nepalskiej górze.
Toczyły się przez wiele dni „na 2000 metrów i na szczytowej wysokości”, otoczony śniegiem, przy -17 stopniach z wiatrem, na lodowych ścianach...
Wnętrze schronu powstało w opuszczonym domu.
Schronienie, które jest widziane i w którym żyje Ione, jest… małe królewskie schronienie u podnóża Aneto, pierwszy, który zostanie zbudowany tam, w pobliżu Schronienie Renclusa, gdzie przebywali „jakby byli szkołą na koloniach, spali na piętrowych łóżkach, dzielili łazienki”.
„To była przygoda, ale widzę to pozytywnie, ponieważ zawsze pamiętasz więcej z tych ujęć, w których doświadczasz rzeczy, których normalnie nie robisz”, mówi Cormenzana. Byli bardzo bliscy zrozumienia psychologii góry i tych, którzy ją kochają, „Mogą wydawać się szaleni, ale tak nie jest, ponieważ być może są najbardziej rozsądni”.
Szczęście góry, połączenie.